(1)
"What do you do"
This was the question...............
ইউনিভাৰচিটিৰ দিনবোৰ অতুলনীয় আছিল........ আমি ফ্ৰেচাৰ্চৰ দিনা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গীত গাইছিলো, পিকনিকত সুৰ্যপাহাৰৰ শিল বগাইছিলো, সৰস্বতী পুজাত খিচাৰি ৰান্ধিছিলো, চিনিয়ৰখিনিক উলহ মালহৰে ফেয়াৰৱেল দিছিলো, বৰাপানীত বটিং কৰিছিলো, ক্লাছ বাংক দি চিনেমা চাইছিলো, ভাৰচিটি উইকত খেলিছিলো, ৱাল মেগাজিনত ৰং দিছিলো, ভি.চি অফিছৰ সমুখত প্ৰটেষ্ট কৰিছিলো, HOD ক জেক দি প্ৰতিবাৰেই চেমিষ্টাৰৰ পৰীক্ষা পিছুৱাইছিলো.......... আৰু..... হয়তো কেতিয়াবা কৰ্চৰ কিতাপো পঢ়িছিলো, Seminar দিছিলো........
মুঠতে আমি এনজয় কৰিছিলো...............
প্ৰতিটো দিন একোটা সপোনৰ দৰে আছিল......
Those are the golden days of our life........... (with Subrata Nath, Subrata Paul, Nabajeet Barman, Sukanya Baruah, Pallabi Saikia, Violina Sharma, Mridusmita Sarmah )
কিন্ত......
This dream has an end.....
We got a farewell....... our student life was over
We entered in a competitive world
প্ৰতিটো খোজতে একোজনকৈ ৰেফাৰী আছিল...... হাতত এখন ৰঙা কাৰ্ড........
প্ৰতিযোগিতাৰ পৃথিৱীখনত আমি অনিশ্চিত আছিলো........
আমাৰ ওপৰত চাপ বাঢ়িছিল.......
এটা প্ৰশ্ন আছিল........... "এতিয়া কি কৰি আছা ?"
আমি তেতিয়া প্ৰশ্নটোৰ উত্তৰ বিচৰা আৰম্ভ কৰিছিলো........
This was not the University dream......... We are in the real world.....
বহুতেই দেৰীকৈ ভাবিছিলো, দেৰীকৈ চেষ্টা কৰিছিলো, দেৰীকৈ perform কৰিছিলো.....
This was the "Most Common Story"
কোনেও দেৰী হোৱাটো বিচৰা নাছিল........... কিন্ত দেৰী হৈ হৈ গৈ আছিল......
হয়তো মোৰো দেৰী হৈছিল...
জোস্না চলিহাই ইউনিভাৰচিটী এৰাৰ ২৯৫ দিন আগতে মোক একেটা প্ৰশ্নকে কৰিছিল
"What do you do"
তেতিয়া মোৰ হাতত একো উত্তৰ নাছিল
Apurba Kalita, Pradyumna Mazumdar এ এটা উত্তৰ দেখুৱাইছিল
Alokesh Chanda ই এটা বেলেগ উত্তৰ দিছিল
Ganesh Acharya ই এটা বেলেগ সমাধানৰ কথা ভাবিছিল
But most of the peoples didn't had an answer......
I had 295 days to search an answer.........
মোক উত্তৰটোৰ খুবেই প্ৰয়োজন আছিল....... ইউনিভাৰচিটিৰ পাছত কেতিয়াও লগ নোপোৱা জোস্না চলিহাৰ কাৰনে, তাৰ পাছৰ বছৰ ৰিটায়াৰ্ড হব লগা দেউতাৰ কাৰনে...........
Above all...... মোৰ নিজৰ কাৰনে..........
The "Most Common Story" need to be rewritten........
(2)-দা থ্ৰী মাচকেটিয়াৰচ
“All for one and one for all, united we stand divided we fall.”
― Alexandre Dumas, The Three Musketeers
জোস্না চলিহা বা college/university ৰ কোনোৱে এটা নিৰ্ভৰযোগ্য উত্তৰ বিচাৰিবলৈ মোক উতসাহ জনাব পৰা নাছিল.............
Neither it was Athos, Porthos or Aramis Alexandre Dumas
তেওলোক মোৰ classmate আছিল......... The Real Musketeers............
Apurba Kalita, Aswini Kalita , Pradyumna Mazumdar...... মোৰ সহপাঠী
দা থ্ৰী মাচকেটিয়াৰচ.......
এখন খ্যাতনমা কলেজৰ পৰা প্ৰথম শ্ৰেণীৰ গ্ৰেজুৱেট ডিগ্ৰী লোৱাৰ পাছত যেতিয়া ইউনিভাৰচিটিত এডমিচন লৈছিলো তেতিয়া নিজকে বহুত কিবা কিবি জনা যেন লাগিছিল........প্ৰকৃততে কিন্ত তেতিয়া important বহুত বস্তৰ প্ৰতি একো ধাৰণাই নাছিল.....
NET,GATE, PhD, CSIR, IISc, NCL আদি আমাৰ বাবে কিছুমান সাংঘাটিক কঠিন শব্দ আছিল.......
আচলতে Graduationত এনে এটা ধাৰনা আমাৰ মনত সুমুৱাই দিয়া হৈছিল যে এইবোৰ বহুত টান, একেবাৰে চেষ্টাৰো অসাধ্য...........
এই ভুলটো পোন প্ৰথমে অপুৰ্বই ভাঙি দিছিল....
2nd semত অপুৰ্বই যেতিয়া ৯৫ percentile লৈ GATE clear কৰিছিল, তেতিয়াহে আমি ভাবিছিলো যে ই সম্ভৱ, আমাৰ বাবেও.........
তেওলোকে আমাক 2nd semত NET দিবলৈ inspire কৰিছিল.........
and they lead by example.......
ইউনিভাৰচিটিৰ ৬০ বছৰীয়া ইতিহাসত পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে তিনিজন ছাত্ৰই NET(JRF) পাইছিল.....
Apurba Kalita, Pradyumna Mazumdar, Aswini Kalita
তেওলোক ডিপাৰ্টমেন্টৰ নায়কত পৰিনত হৈছিল....... আমাৰ কাৰণে তেওলোক Hero আছিল
তেওলোকে আমাক প্ৰেৰণা দিছিল, দিহা-পৰামৰ্শ দিছিল, পুৰনা question paper solve কৰি দিছিল , তেওলোকে কিছুমান কিতাপৰ নাম কৈছিল ......
আমি তেতিয়াহে Clayden, Bruice, Smith, F.A.Cotton পঢ়া আৰম্ভ কৰিছিলো ........
ইউনিভাৰচিটিৰ প্ৰফেচাৰতকৈও আমি তেওলোকৰ ওপৰত বেছি dependent আছিলো, তেওলোকে আমাক কেতিয়াও বিমুখ কৰা নাছিল......
They were the pioneers......We started to follow them.........
অপুৰ্বই নিগেটিভ মাৰ্কিঙৰ কমোৱাৰ কথা কৈছিল, অশ্বিনীয়ে টপিক চিলেকচন আৰু প্ৰদ্যুম্নই প্ৰিচিচনত জোৰ দিবলৈ কৈছিল......
And we created history...........
তেওলোকৰ inspiration আৰু motivation ৰ বলত ইউনিভাৰচিটিৰ ইতিহাসত পোন প্ৰথম আৰু হয়তো শেষবাৰৰ কাৰনে 3rd sem ত আঠজন ছাত্ৰই NET(JRF) পাইছিল.............. Hemanta Kalita, Jiban Saikia, Paramartha Gogoi, Rahul Sharma আৰু ................মই............
ইউনিভাৰচিটিৰ কোনো batch ই আমাৰ এই record ভাঙিব নোৱাৰে....
Because only we have "The three Musketeers"
তেওলোক তেতিয়া মোৰ কাৰণে Hero আছিল.......
তেওলোক এতিয়াও মোৰ কাৰণে Hero....
তেওলোক সদায়েই মোৰ কাৰণে Hero হৈ থাকিব.......
আলেকজেন্ডাৰ ডুমাৰ কাহিনীত থ্ৰী মাচকেটিয়াৰচৰ সলনি d'Artagnan কেন্দ্ৰীয় চৰিত্ৰ হৈ পৰিছিল
“Good fortune is the best of all mistresses.”
Apurba (এথচ) , Pradyumna (পৰ্থচ) আৰু Aswini (এৰামিচ) য়েও d'Artagnan ৰ সৃষ্টি কৰিছিল......
“There is no friendship that cares about an overheard secret.”
A d'Artagnan was about to rise.............
(3) - The Reign জীৱন শইকীয়া
ইউনিভাৰচিটিত চাৰে তিনিটা চেমিষ্টাৰলৈকে আমাৰ ইমেজ খুব এটা ভাল নাছিল........ আমাৰ মানে Jiban Saikia আৰু মোৰ ।
Jiban Saikia মাল্টিটেলেন্টেড আছিল, সি ভাল গান গাইছিল, হাৰমনিয়াম বজাইছিল, ক্ৰিকেট,কেৰম খেলিছিল, ভাল ছৱি আকিছিল, ভাল অভিনয় কৰিছিল...... হি ৱাজ মাষ্টাৰ অৱ অল ট্ৰেডছ
কিন্ত Jiban আছিল ডাউন টু আৰ্থ , বহুত কেজুৱেল আৰু যতে ততে যা-তা জমনি কৰা বিধৰ...........
চিৰিয়াছনেচৰ অভাৱৰ কাৰণে ডিপাৰ্টমেন্টত Jiban ৰ ইমেজ আছিল এটা "Funny Cartoon"
জীৱনৰ বিপৰীতে মই খাৰাংখাচ আছিলো, চিধা-চিধি কথা কৈছিলো, কাকো কেয়াৰ কৰা নাছিলো, প্ৰেক্টিকেলৰ নম্বৰ কমাৰ ভয়ত যেতিয়া অইনে ক্লাছত চুপ-চাপ আছিল তেতিয়া মই উল্টা-পুল্টা প্ৰশ্ন শুধি প্ৰফেছাৰসকলক বিব্ৰত কৰি ভাল পাইছিলো, বৰিং ক্লাছত টাইম পাছ কৰাৰ সলনি মই Computer labত Orkut কৰি সময় কটাইছিলো, প্ৰেক্টিকেল ক্লাছত কেমিকেলৰ smell লোৱাৰ সলনি মই লেবৰ বাহিৰত চিনিয়ৰৰ লগত ক্ৰিকেট খেলাতো পচন্দ কৰিছিলো, যিকোনো ৰাজহুৱা কামত লগৰবোৰে মোক আগলৈ ঠেলি ৰং পাইছিল, মানুহে মোক বিন্দাছ বুলি ভাৱিছিল,
ডিপাৰ্টমেন্টত মোৰ ইমেজ আছিল এটা "Casual outlaw"
কিন্ত ৭ এপ্ৰিল ২০০৯ ৰ পৰা আমাৰ দুয়োটাৰে ইমেজ চিৰদিনৰ বাবে সলনি হৈ গল
সিদিনা NET ৰ ৰিজাল্ট দিছিল
NET পোৱা বাকীকেইটাৰ ইমেজ একেবাৰে Double distilled পানীৰ দৰে চাফা আছিল
কিন্ত....... সিদিনাৰ ৰিজাল্টে আমাৰ দুটাৰ AT-4 hostelৰ পানীৰ নিচিনা বেয়া ইমেজটো একুৱাগাৰ্ডৰ চুপাৰ পিউৰ water কৰি পেলাইছিল.......
আমাৰ ৰিজাল্ট ডিপাৰ্টমেন্টৰ বহুতৰ বাবে অবিশ্বাস্য আছিল......
শৰ্মা ছাৰে নিজৰ কেবিনত মুৰে কপালে হাত দি স্বৰ্গউক্তি কৰিছিল......How it can be possible... how......how........how !!!!
আমাৰ নাম over glorified হৈ popular হৈ পৰিছিল
পুৰনি "cartoon" আৰু "outlaw" ইমেজ "জিনিয়াছ" লৈ ৰুপান্তৰিত হলগৈ
ৰাতিটোৰ ভিতৰতে আমি ডিপাৰ্টমেন্টৰ চুপাৰ হিৰো হৈ পৰিছিলো
4th sem ৰ শেযলৈকে আমি এই over glorified ইমেজৰ ফাইদা উঠালো
৭ এপ্ৰিল ২০০৯ ৰ পাছত মোৰ MScৰ প্ৰজেক্ট গাইড ছাৰে কেতিয়াও মোক প্ৰজেক্টৰ কামৰ বাবে কামোৰ নিদিলে, Computer lab ত game খেলা বা orkut কৰা দেখাৰ পাছতো কোনো এ মোক একো নকলে, balance roomত কেমিকেল জুখিব গলে জুনিয়ৰবোৰে সসন্মানে স্পেচ এৰি দিয়া হল, ডিপাৰ্টমেন্টৰ লাইব্ৰেৰীৰ পৰা আঠখন পৰ্যন্ত কিতাপ মোৰ ৰুমত গোট খালে ।
We reigned.......
২৯৫ দিন শেষ হবলৈ ১২২ দিন থাকোতেই ভৱিষ্যতৰ "What do you do" প্ৰশ্নটোৰ এটা উত্তৰ মোৰ হাতত আছিল
- PhD in IIT -
This was Never the ultimate Answer.................
Alokesh Chanda ৰ logic এ মোক ভাবিবলৈ বাধ্য কৰিছিল
A better Alternative.......
(4) - অলকেশ চন্দা
লাষ্ট semester ত ইউনিভাৰচিটিৰ MBA কেন্টিনৰপৰা আহি থাকোতে Alokesh Chanda ই কৈছিল.........
উই ডু নট ৱান্ট টু বি এ হাৰ্ডকৰ ৰিচাৰচাৰ, উই নিড এ গুড জব অনলি
৫ বছৰ পাছত যদি চাকৰিয়েই কৰিব লাগে ... ..... হোৱাই নট নাও
মুল্যবান ৫ টা বছৰ এটা ডিগ্ৰীৰ বাবে উচৰ্গা কৰাৰ কোনো যুক্তিযুক্ততা নাই.......
UGC এ দিয়া ফেলোশ্বিপৰ ১২ হাজাৰ টকাত লাইফ নচলে........ কোনোপধ্যে নচলে........
অলকেশ চন্দা পঢ়াত চোকা আছিল, বহুত চোকা....... স্নাতক মহলাত চন্দাই স্পন্দেলাইটিছকো নস্যাত কৰি ডিষ্টিংচনসহ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ তৃতীয় স্থান আধিকাৰ কৰিছিল...... চন্দাৰ মেমৰী জেৰক্স মেচিনৰ দৰে আছিল...... চন্দাই ১২ টা ষ্টেপৰ ৰিচাৰপিনৰ চিন্থেচিছ এবাৰো নোচোৱাকৈ বৰ্ডত আকিব পাৰিছিল......
চন্দা আছিল cool আৰু calm....... Handsome dude
চন্দাৰ কথাত logic আছিল...... ২৩ ৰ পৰা ২৮ মানুহৰ grooming এজ, হচনে-খেলনে-গানে কা ৱক্ত , এইটো সময়ত ৰিচাৰ্চৰ নামত লেৱৰটৰী নামৰ কোঠা এটাত সময়বোৰ পাৰ কৰিলে কেনেকৈ হৱ....... লেৱৰটৰীৰ বাহিৰতো এখন ডাঙৰ দুনীয়া আছে.......
চন্দাই বুজাব বিচৰা ডাঙৰ দুনীয়া খনৰ কথা মই বিশেষ নাজানিছিলো....... আচলতে মোৰ চিনাকি সকলোৱেই তেতিয়া মোক PhD কৰিবলৈ Advice দিছিল...... ফলত মোৰ চিন্তাধাৰাও Monotonous হৈ পৰিছিল..........
চন্দাই কৈছিল........ ৩০ বছৰত চাকৰি পোৱা আৰু ২৪ বছৰত চাকৰি পোৱাৰ মাজৰ পাৰ্থক্য আছে, পুৰা ৬ বছৰৰ পাৰ্থক্য, ৬ বছৰ বহুত সময়, ৬ বছৰত মানুহে বহুত কিবা কিবি কৰিব পাৰে.........
টুৱেন্টি ফৰত যিটো josh থাকে, থাৰ্টিত সেই josh নাথাকেগৈ ......
PhD বাৰু হলেই, তাৰ পাছত কি গেৰান্টি....... আছে জানো কিবা গেৰান্টি..... আমাৰ তো কোনো লিংক-চিংকো নাই.....গতিকে uncertainty.......
আমাৰ ফেমিলীত বহুত মানুহ আছে যি আমাৰ ওপৰত dependent হয় , বা in future হব , উই হেভ ৰেচপনচিবিলিটিজ, আমাৰ সময়বোৰ তেওলোকৰ বাবে valuable, যিবোৰ সময় কোনো কাৰণতেই আমি future uncertainty আৰু probability ৰ বাবে waste কৰিব নোৱাৰো....
চন্দাই Bank আৰু SSC ৰ বাবে GK, Reasoning, aptitude আদিৰ খুব প্ৰেকটিছ কৰিছিল ...... চন্দাই সেই সময়ত ওলোৱা প্ৰতিটো চাকৰিৰ বাবে ফৰ্ম পুৰাইছিল... SBI, SSC,UPSC, Axis, HDFC bank.....
চন্দাৰ কথাই মোৰ সৰলৰৈখিক প্লেনবোৰ ওলট-পালট কৰি দিছিল...... ময়ো multidimensional দৃষ্টিকোণৰপৰা কথাবোৰ ভাৱিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো........
পিছে তেতিয়া future কেৰিয়াৰ opportunities ৰ বিষয়ে মোৰ একো আইডিয়া নাছিল, আইডিয়া দিয়া মানুহো নাছিল...
মোৰ UGC-NET আছিল , গতিকে কলেজৰ lectureship বাবে চেষ্টা কৰিম, নে চন্দাৰ দৰে বেংকৰ চাকৰিৰ বাবে প্ৰিপেয়াৰ কৰিম.....নে আন কিবা......
মই কনফিউজ হৈ গলো...........Totally confused
যিয়েই নহওক, মই সেইমাহৰ competition success খন কিনি আনিছিলো......
Assam tribune আৰু Employment News তো মই চাকৰিৰ বি়জ্ঞাপন চাবলৈ ধৰিলো.....
ইউনিভাৰচিটিৰ বাহিৰৰ আচল পৃথিৱীখনৰ প্ৰতিযোগিতা কেতিয়াও সহজ নাছিল......
I was about to face the hard music of the competitive world.......
"What do you do" প্ৰশ্নটোৰ এটা বিকল্প উত্তৰৰ অন্বেষণ আৰম্ভ হৈছিল.....
(5)- গণেশ আচাৰ্য -দা ট্ৰেজিক হিৰো
ইউনিভাৰচিটিৰ MSc ৰ ৰিজাল্ট দিয়াৰ দুমাহ আগতেই মোৰ হাতত তিনিটা অপচন আহি পৰিছিল
গুৱাহাটী IITত মই PhD ৰ বাবে এপ্লাই কৰিছিলো আৰু লগৰ ছয়জনৰ লগত ময়ো select হৈছিলো..... ৰিজাল্ট দিয়াৰ আগতেই IITত ছীট পোৱাটো এটা বিৰাট ডাঙৰ কথা আছিল, ইয়ে আমাৰ ইমেজবোৰ আৰু glorify কৰি তুলিছিল..... সেই সময়ত PhD ৰ ফেলশ্বিপ আছিল মাহে ১২০০০ টকা
আকাশ ইন্সটিটিউটৰ ডাইৰেক্টৰে মোৰ লগত যোগাযোগ কৰিছিল, তেও মোক সপ্তাহত 15 টা ক্লাছ কৰাৰ বাবদ মাহে ২৫০০০ টকাৰ অফাৰ দিছিল
সেই সময়ত মঙলদৈ কলেজত এবছৰৰ কাৰণে লিয়েনত পোষ্ট এটা খালী হৈছিল আৰু Assam Tribuneত বিজ্ঞাপন দেখি মই এপ্লাই কৰিছিলো, যদিও মোৰ MSc কমপ্লিট হোৱা নাছিল, সেই পোষ্টটোত মোৰ বাহিৰে আন কোনেও এপ্লাই কৰা নাছিল, গতিকে মই পোৱাটো খাটাং আছিল.........
প্ৰথম অপচনটো গ্লেমাৰাছ আছিল, দ্বিতীয়টোত জ্যামিতিক হাৰত কেৰিয়াৰৰ শ্ৰীবৃদ্ধিৰ সম্ভাৱনা আছিল, কিন্ত তৃতীয়টো একেবাৰে সাধাৰণ আছিল, এবছৰৰ পাছত তৃতীয়টোৰ ম্যাদ শেষ হলহেতেন...
মোৰ দৰে ষ্টুডেন্টৰ ১০০ জনৰ ৯৯ জনেই প্ৰথম অপচনটো ললেহেতেন, কাৰণ IIT নামটোৰ এটা গ্লেমাৰ আছিল যাক আওকাণ কৰা সহজ নাছিল....
But I have other plans......
Ganesh Acharya ৰ সৈতে হোৱা অন্তিম মুখামুখিয়ে মোক "অন্য পৰিকল্পনা" ৰ কথা চিন্তা কৰিবলৈ প্ৰভাৱিত কৰিছিল..........
গণেশ আচাৰ্য মোৰ ৰুমমেট আছিল, আমি একেলগে ইউনিভাৰচিটিৰ ওচৰত মেচ কৰি আছিলো....
Ganesh Acharya বহুত বেছি চোকা আছিল..... গণেশে কোনো পৰীক্ষাতে ৭৭ শতাংশতকৈ কম নম্বৰ পোৱা নাছিল, BSc আৰু MSc দুয়োটাতে গণেশ 1st class 2nd আছিল, Quantum Chemistry ত গণেশৰ যিমান concept আছিল, ইউনিভাৰচিটিত আমাক Quantum পঢ়োৱা প্ৰফেচাৰকেইজনৰো সিমান concept নাছিল....
গণেশে মোক কৈছিল, "থীক চে পঢ় , chemistry মে বহত scope হে, GATE দেনা হে , IIT চে MTech কৰনা হে , উচকে বাদ JOB..... য়া GRE & TOFFEL অউৰ চিধা বাহৰ "
কিন্ত 3rd sem ৰ পৰা Ganesh ৰ focus চেঞ্জ হৈছিল, গণেশে MBA কৰিবলৈ মন মেলিছিল, সি শিলপুখুৰীত থকা IMS ত CAT ৰ কচিংৰ বাবে এডমিচন লৈছিল
গণেশৰ প্লেনিং আছিল......... আগবেলা MSc 4th sem ক্লাছ, পাছবেলা-MSc project আৰু সন্ধিয়া-CAT coaching.......
কিন্ত...... গণেশৰ MSc project ৰ তত্বাবধায়ক আছিল ইউনিভাৰচিটিৰ এজন ডেকা প্ৰফেচাৰ
That ruined everything......
যেতিয়া গণেশৰ project guide এ গণেশে CAT ৰ প্ৰিপেৰাচন কৰা বুলি গম পাইছিল, তেও গণেশৰ ওপৰত কামৰ বোজা ইচ্চাকৃতভাৱে বঢ়াই দিছিল, গোটেই semester টোত গণেশে ৰাতি ৯ বজালৈকে লেৱৰটৰীত কাম কৰিবলগাত পৰিছিল, আনকি দেওবাৰ বা বন্ধৰ দিনাও ৰেহাই নাছিল......
মই যেতিয়া প্ৰজেক্টৰ কামৰ পাচত ক্ৰিকেট খেলি, জীৱন-অলকেশৰ ৰুমত আদ্দা দি ৰাতি শুবলৈ যাও , তেতিয়া গণেশ ভাগৰে-যুগৰে ৰুম সোমাইছিল.........
project guide এ গণেশক নিজৰ স্বাৰ্থৰ বাবে exploit কৰিছিল
গণেশে প্ৰতিবাদ কৰিব নাজানিছিল........
আৰু যেতিয়া project dissertation জমা দিয়াৰ সময় উপস্থিত হল.....
গণেশৰ প্ৰজেক্টৰ result আছিল এটা ডাঙৰ ঋণাত্মক Zero..... গণেশৰ হাতত কেইখনমান অশুদ্ধ NMR বাহিৰে একো নাছিল...........
গণেশ চুড়ান্তভাৱে হতাশ হৈছিল......
4th sem ৰ final presentation শেষ হোৱাৰ পাছত গণেশে কৈছিল.... মেৰা চাৰা চপনা টুট চুকা হে, মেৰা এক চাল বৰবাদ হো গয়া, মে কভী য়হা নহী আউংগা
গণেশ ডিপাৰ্টমেন্টৰ চিৰিয়েদি নামি গৈছিল....
প্ৰায় এঘন্টামানৰ পাছত গণেশে মোক ফোন কৰিছিল........... তুম মে বহত Potential হে , ইচে Waste নহী কৰনা.........
গণেশ আমাৰ ফেয়াৰৱেলত অহা নাছিল, MSc মাৰ্কচিট বেলেগৰ হতুৱাই লোৱাইছিল, সেই দিনাখনৰ পাছত গণেশৰ ফোন নম্বৰ অফ হৈ পৰিছিল........ গণেশ আমাৰপৰা অদৃশ্য হৈছিল
MSc ৰ ৰিজাল্ট ঘোষণা কৰাৰ পাছদিনাই মই মঙলদৈ কলেজত জইন কৰিছিলো.....
মোৰ এই সিদ্ধান্তত সকলো হতবাক হৈছিল...... মোক বেয়া পোৱা মানুহবোৰ আনন্দিত হৈছিল
মোক ভাল পোৱা মানুহখিনিয়ে মোক খং কৰিছিল, বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, Subrata Nath, Pallabi Saikia, Anjumani Talukdar , Nabajeet Barman, Jayanta Nath, Jiban Saikia ই মোক বহুত গালি পাৰিছিল.......
ইমানদিনে মোৰ অতপালিবোৰ নিৰ্বিকাৰে সহ্য কৰি অহা মোৰ project guide এ প্ৰথমবাৰৰ বাবে মোক টানকৈ কথা কৈছিল, মোৰ লৰামতীয়া সিদ্ধান্তই মোৰ কেৰিয়াৰ শেষ কৰিব বুলি তেও আশংকা কৰিছিল.......
I was thinking out of the box,...... মোৰ "অন্য পৰিকল্পনা" এটা জুৱা আছিল যত বাজিত আছিল মোৰ কেৰিয়াৰ...... মোৰ সিদ্ধান্তই মোৰ গ্লেমাৰাছ ইমেজ যথেষ্ঠ অনুজ্বল কৰি তুলিছিল........
বহুতে ভাৱিছিল যে কুঠাৰত ভৰি মৰাৰ পাছত নগৰৰ ভিৰৰ মাজত মই হেৰাই যাম
হয়তো মই হেৰাই গলোহেতেন.......
It was a big Risk......
উত্তৰবোৰ সময়ৰ বুকুত লুকাই আছিল........
(6) - The Risk
Msc Project Guide এ মোক মাতি পঠিয়ালে..........
-এইবোৰ কি কৰিব খুজিছা
- ছাৰ, মানে
- IIT-Guwahati ত এডমিচন নললা, সুযোগ বাৰে বাৰে নাহে
-.........
- বেলেগ ভাল ঠাইত ট্ৰাই কৰিম বুলি ভাবিচা নেকি
- নাই
- তেন্তে, এতিয়া কি কৰিবা
- ছাৰ, মঙলদৈ কলেজত জইন কৰিম
- পাৰ্মানেন্ট নেকি
- নহয় ছাৰ, লিয়েন
- চোৱা , লিয়েনত কৰি লাভ নাই, লিয়েনৰ এক্সপেৰিয়েন্স কাউন্ট নকৰে
-.............
- ঘৰত কিবা ডাঙৰ প্ৰবলেম আছে নেকি যে চাকৰি কৰিবই লাগিব, বিয়া দিব লগা বাই-ভনী আছে নেকি
- নাই
- ফাদাৰে কি কৰে
- গেজেটেত অফিচাৰ, দুবছৰ পাছত ৰিটায়াৰ হৱ
- তেন্তে
- চাৰ, এক্সুৱেলি
- চোৱা, Diganta Choudhury ও বহুত ভাল ষ্টুডেন্ট আছিল, সিও B.Barooah ত লিয়েনত জইন কৰিছিল, তাতেই থাকি গল, সি বহুত ওপৰলৈ যাব পাৰিলেহেতন, কিন্ত ...................
- চাৰ এক্সুৱেলি যিমানদিন কলেজৰ ক্লাছ চলে তেতিয়ালৈ তাত থাকিম বুলি ভাবিছো, তাৰ পাছত আপোনাৰ লগতে PhD এডমিচন লম
- মানে
- মানে, NET ৰ চাৰ্টিফিকেট অহা নাই , নভেম্বৰ মানত আহিব, অহা চেচনত মানে মে মাহত ইউনিভাৰচিটিত PhD এডমিচন লম
- তুমি জেনেৰেল কেটেগৰীৰ নহয় জানো, কলেজৰ ইন্টাৰভিউবোৰত NETৰ কাৰনে এক্সট্ৰা মাৰ্কচ নাথাকে, বহুত কম্পিটিচন, দিগদাৰ হব, ভাল ঠাইৰপৰা PhD কৰা, ভাল চান্স পাবা, Tag is very important.......ইউনিভাৰচিটি তোমালোকৰ কাৰনে নহয়, ইয়াত facility নাই, মাহৰ পাছত মাহ ধৰি ফেলোশ্বিপৰ পইচা নাহে, Instrument ৰ অভাৱ, এটা Analysisৰ বাবে কেইবামাহো লাগে, যিটো IISc ত একেদিনাই হৈ যায়.....
- ছাৰ মানে, মই PhD ত এডমিচন লম কাৰণ মোৰ JRF আছে, নহলে নললোহেতেন, মানে মই JRFৰ option টো en-cash কৰিব খুজিছো, ভাল চাকৰিৰ বাবে ট্ৰাই কৰিম, পালে গুচি যাম
কথাখিনি চিধাচিধি কৈ দিয়াৰ পাছত গালি খাবলৈ সাজু হলো, Get Out জাতীয় শব্দ এটা expect কৰিলো
I was speaking to a renowned Professor of a University.........
Project Guide ৰ চেহেৰাত আচৰিত জাতীয় এক্সপ্ৰেচন এটা ফুটি উঠিল......... তেও হাহিলে, বেচ কিছু সময় হাহিলে......... তাৰ পাছত সুধিলে
- কি ভাল চাকৰি
- মানে ছাৰ, চিভিল দিম বুলি ভাবিছো, IIT ত প্ৰিপেৰেচনৰ টাইম নাপাম নহয়
Project Guide এ কিছুসময় ভাবিলে,
- ভাল কথা, আমাৰ লৰা-ছোৱালীবোৰে এইবোৰ চিন্তা নকৰেই, দেলহীত কচিং ললে ভাল আছিলহেতেন
- ছাৰ, মোক কচিং নালাগে, চেষ্টা কৰিম, ভালকৈ পঢ়িলে চিভিল নহলেও আন কিবা ভাল নিশ্চয় পাই যাম
Project Guide অলপ সময় মনে মনে থাকিল, তাৰ পাছত কলে........
- পচিছ বছৰ চাকৰি কৰিলো, কেতিয়াও এনেকুৱা কথা শুনা নাছিলো, যিয়েই নহওক ভালকৈ ভাবি-চিন্তি সিদ্ধান্ত লবা, চিভিলৰ প্ৰচেচটোত কমেও দুবছৰ লাগিব, অৱশ্য JRFৰ পইচা পাই থাকিবা, Labত অলপ অলপকৈ কাম কৰিলেও এদিন PhD হৱ, My lab is always open for you.........কিন্ত ডাঙৰ ৰিস্ক লোৱাৰ কথা ভাৱিছা, দুবছৰৰ ৰিস্ক, দুবছৰ বহুত সময়, be careful
কটন কলেজত স্নাতক তৃতীয় বৰ্ষৰ ক্লাছ এটাত Archana Goswami বাইদেৱে কৈছিল........
"Always dream big, than you can achieve big, if somehow you fail, then also you will fall at a better height......."
অৱশ্যে Project Guide এ ভৱাৰ দৰে Risk factor আছিল যদিও, মোৰ হাতত বহুকেইটা back-up plan ও আছিল......
Now I stepped into the Real world, Life is not a bed of roses.........
গোলাপ চিঙিবৰ বাবে প্ৰথমতে কাইট ভাঙিব লাগিবই.....
(7) - দিগন্ত চৌধুৰী
"I wanted to be like Diganta Choudhury"
কলেজত পঢ়োৱা কেইদিন মই দিগন্ত চৌধুৰীৰ দৰে হব খুজিছিলো
দিগন্ত ছাৰ.............. ইউনিভাৰচিটিত মই শুনা নামবোৰৰ ভিতৰত এই নামটো মই সৰ্বধিক সংখ্যক শুনিবলৈ পাইছিলো........ মোৰ লগত B. Borooah কলেজৰ সাতজন ষ্টুডেন্ট আছিল,.......... তেওলোক, তেওলোকৰ কলেজৰ চিনিয়ৰ, জুনিয়ৰ প্ৰত্যেকেই দিগন্ত চৌধুৰীক অপৰিসীম শ্ৰদ্ধা কৰিছিল........কলেজৰ প্ৰতিজন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ ৰ সফলতাৰ আৰত আছিল দিগন্ত চৌধুৰী ৰ দৰে Dedicated শিক্ষক ...... দিগন্ত চৌধুৰী প্ৰতিজন ষ্টুডেন্টৰ বাবে আছিল friend, philosopher, mentor & guide........ নিজৰ কেৰিয়াৰৰ সোনালী সুযোগ আওকাণ কৰি ষ্টুডেন্টৰ বাবে নিজৰ সময়,ধন,শক্তি সকলো উচৰ্গা কৰা ব্যক্তি হল দিগন্ত চৌধুৰী........ বি.বৰুৱা কলেজৰ কেমেষ্ট্ৰী ডিপাৰ্টমেন্টেই একমাত্ৰ ডিপাৰ্টমেন্ট যত ৰাতি ৯ বজালৈকে ছাত্ৰ-শিক্ষক কলেজত থাকে..... যিটো আনবোৰ কলেজত দেখা পোৱাটো অকল্পনীয়...........
কলেজত প্ৰথম দিনা জইন কৰি বাকী প্ৰফেচাৰ সকলৰ সৈতে প্ৰাৰম্ভিক চা-চিনাকি হৈ সোনকালে গুচি আহিলো........
দ্বিতীয় দিনাৰ পৰা ক্লাছ লোৱা আৰম্ভ কৰিলো, মোৰ ভাগত HS 1st year, TDC 1st year, TDC 3rd year ৰ অৰ্গেনিক পঢ়োৱাৰ দায়িত্ব পৰিল...... জুৰিটি, মৃণালিনী, আৰাধনা, ধনজিতা তেতিয়া 1st year ত আছিল, হেমেন,ব্ৰজেন, নৱনীত, ৰিংকি, অপৰ্ণা, মধুস্মিতাহত আছিল 3rd year ত....
দ্বিতীয় দিনা দেখিলো যে অসমৰ প্ৰায়ভাগ কলেজৰ দৰেই সেইখন কলেজো আবেলি ২ বজাৰ লগে লগে জনপ্ৰানীহীন হৈ পৰিছে.........
মই এটা change আনিব বিচাৰিছিলো ।
তৃতীয় দিনা ডিপাৰ্টমেন্টৰ হেডক Change ৰ বিষয়ে কলো
হেডে মোক বেয়াকৈ নিৰুতসাহিত কৰিলে ।
মই মোৰ সাধ্যৰ ভিতৰত চেষ্টা কৰিলো, ছিলেবাছৰ লগতে University question paper, JAM ৰ প্ৰশ্ন ক্লাছত কৰোৱাবলৈ ধৰিলো, B.Borooah আৰু Diganta Choudhury ৰ উদাহৰন দি লৰা-ছোৱালীক পঢ়াৰ প্ৰতি উদ্বুদ্ধ কৰাৰ চেষ্টা কৰিলো......... কোনোবা প্ৰফেচাৰ নাহিলে আগতে ক্লাছ কেঞ্চেল হয়, ষ্টুডেন্টৰ লোকচান, গতিকে সেই ক্লাছবোৰ মই লোৱা কৰিলো....... 3rd year ত অৰ্গেনিকৰ উপৰিও spectroscopy ৰ টপিক ললো....... বহুত এক্সট্ৰা ক্লাছ ললো, ফলত ডিচেম্বৰৰ আগছোৱাতে চিলেবাছ শেষ হৈ থাকিল........
প্ৰদ্যুম্নই IISc লৈ লগ ধৰিছিল....... গতিকে ডিচেম্বৰত হেমন্ত আৰু প্ৰদ্যুম্নৰ লগত IISc অৰ্থাত বেংলুৰ গলো......
তাত তিনিওজনে Tridib Goswami দা আৰু Bhabatosh Banik দাক চাৰিদিন কামোৰ দিলো....
ঘুৰি আহি জানুৱাৰীত ৰিভিজন আৰু মক টেষ্ট কৰোৱাৰ কথা ভাৱিছিলো
কিন্ত.....
যিটো বাজে চিষ্টেম সলনিৰ বাবে যুজিছিলো সেইটো মোৰ বাবে invulnarable আছিল
মোৰ দৰমহাৰ ফাইলটো ইউনিভাৰটিচিত ক্লিয়াৰ হোৱা নাছিল
কলেজৰ প্ৰিন্সিপালে "মোৰ হাতত একো নাই" টাইপৰ কথা কৈ দায় সাৰিব খুজিছিল
ইউনিভাৰচিটিৰ একাডেমিক ৰেজিষ্টাৰ আৰু দিশপুৰৰ UGC অফিচৰ বাহিৰত ঘন্টাৰ পাছত ঘন্টা অপেক্ষা কৰিব লগাত পৰিছিল
ইউনিভাৰচিটিৰ কেৰাণীজনে উতকোচ বিচাৰিছিল
মই কেৰাণীজনক "নালাগে দৰমহা" জাতীয় বাক্য এষাৰ কঠিন সুৰত কৈ ওলাই আহিছিলো
জানুৱাৰীত মই মাত্ৰ এদিন কলেজ গৈছিলো
Atul Prasad Sikdar ছাৰে এটা উপায় উলিয়াইছিল..... দিল্লীৰ UGCৰ সঞ্চালকলৈ সকলো কাগজসহ চিঠি পঠালো
এপ্ৰিলত মোৰ নামত অহা দৰমহাৰপৰা কলেজৰ বৰবাবুৱে "কলেজৰ বাবে" ছহেজাৰ টকা কাটি ৰাখিছিল......
মই দিগন্ত চৌধুৰীৰ এশভাগৰ এভাগৰ সমান প্ৰভাৱ পেলাবলেও সক্ষম নহলো
প্ৰচলিত চিষ্টেমটোৰ মই একোৱেই সলনি কৰিব নোৱাৰিলো.........
I Failed........
এপ্ৰিলৰ শেষ সপ্তাহত মই মঙলদৈ কলেজ এৰি মে ৰ প্ৰথম সপ্তাহত ইউনিভাৰচিটিত PhD এডমিচন ললো
এটা এডভেঞ্চাৰ শেষ হৈছিল
It was time for the Final Exams ...........
(8) - The final Destiny
UPSC prelims বাবে মই Chemistry বিষয়টো লৈছিলো........ কলেজত মেজৰৰ ক্লাছ লবলৈ বহুত পঢ়িবলগীয়া হৈছিল আৰু তাক ফলত বিষয়টোৰ বেছিকৈ গভীৰতালৈ সোমাই গৈছিলো........ সেইবাৰ আকৌ NET দিছিলো আৰু সেইবাৰো পুনৰ সহজেই JRF পাইছিলো.......অৱশ্যে UPSC ৰ chemistry পেপাৰৰ pattern NET paper ৰ দৰে নাছিল, UPSC ৰ যিমান পুৰনা পেপাৰ পাইছিলো সেইবোৰ solve কৰাৰ চেষ্টা কৰিছিলো.............. কলেজলৈ মই এখন বাহিৰা কিতাপ বা আলোচনী লৈ গৈছিলো আৰু ক্লাছৰ মাজৰ অফত পঢ়িছিলো....... ভাৰতৰ বুৰঞ্জী, ভুগোল, অৰ্থনীতি, বৈদেশিক নীতি, সামাজিক ন্যায় ব্যৱস্থা, ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থা আদিৰ ওপৰত যথেষ্ঠ পঢ়া-শুনা কৰিছিলো..... ইউনিভাৰচিটিৰ লাইব্ৰেৰীত ঘন্টাৰ পাছত ঘন্টা কিতাপ বিচাৰি তথ্য গোটাইছিলো........
Knowledge is power & Power is confidence
মোৰ আত্মবিশ্বাস বাঢ়ি গৈছিল, ইমানেই over confident হৈ পৰিছিলো যে আন চাকৰিৰ বাবে apply এ কৰা নাছিলো.......
মই মাত্ৰ দুটা চাকৰিৰ বাবে ফৰ্ম পুৰাইছিলো........ UPSC আৰু ONGC-GT
মে মাহত দুয়োটাৰে প্ৰাৰম্ভিক পৰীক্ষা হৈছিল......
UPSC ৰ chemistry paper খন যথেষ্ঠ দীঘল আছিল, বিশেষকৈ numerical বোৰৰ বাবে সময় লাগিছিল, তথাপিও তিনি ঘন্টাত বহুত কৰিব পাৰিলো......
পিছে General Studies ৰ paper খন হাতত লৈ বিহু দেখি গলো....... চাল্লা এটা-দুটা নহয়, চাৰিটাকৈ statement থাকে........ তাৰ পাছত উত্তৰত option থাকে...... 1 & 4 are true, 2 & 3 are true, 3 is false, 1,2,4 are false ......... কত মৰ মৰ , চাৰিওটা statement এ জানিব লাগিব, তেতিয়াহে শুদ্ধ উত্তৰটো বাছিব পৰা যায়..........
অৱশ্য প্ৰিপাৰেচন কৰি গৈছিলো, গতিকে ভালে কেইটামান ভুল নোহোৱাকৈ কৰিব পাৰিলো........
আচলতে প্ৰশ্নবোৰ অলপ টানেই আহে, গতিকে কাট অফো কম হয়, নিগেটিভত নম্বৰ নেহেৰুৱালে আশা যথেষ্ঠ থাকে.........
UPSC ৰ কেইসপ্তাহমান পাছত ONGC ৰ পৰীক্ষা দিলো
UPSC দিয়াৰ পাছত ONGC ৰ paper খন primery school ৰ paper ৰ দৰে আছিল
৩০ মিনিটত গোটেইবোৰ হৈ গল, বাকী ডেৰ ঘন্টা ইফালে সিফালে চাই, আগে-পিছে উত্তৰ পাছ কৰি পাৰ কৰিলো.....
জুলাইৰ শেষৰফালে ONGC ৰ ৰিজাল্ট দিলে..... ১৫ ছেপ্টেম্বৰত দিল্লীত ইন্টাৰভিউ
আগষ্টত Prilims ৰ ৰিজাল্ট আহিল
দিন বিৰাট ভাল চলি আছিল.......ফাৰ্ষ্ট attempt তে মই Prelims clear কৰিলো........ তিনিমাহ পাছত mains ........ Chemistry ৰ লগতে বুৰঞ্জী বিষয় ললো......... প্ৰিপেৰাচন চলি থাকিল
ONGC ৰ বিন্দাচ ইন্টাৰভিউ দিলো....... তেতিয়া মোৰ চকু আছিল মেইনচত, দিল্লীলৈ যোৱাৰ সুযোগতে অলপ ষ্টাডি মেটেৰিয়েল লৈ আহিলো...........
নভেম্বৰত ONGC ৰ ইন্টাৰভিউৰ ৰিজাল্ট দিলে......... মোৰ নামত অফাৰ লেটাৰ ইউনিভাৰচিটিৰ PhD Guide ৰ ঠিকনাত আহিল..............কোম্পানীৰ জইনিংৰ ফৰ্মেলিটি , মেডিকেল চেক আপত বহুত দিন লাগিল...........
দুৰ্ভাগ্যজনক ভাৱে সেইবাৰ mains ৰ পৰীক্ষা দিয়াটো নহল...........
ভাবিলো........ অহাবাৰ........, তিনিটা attempt এতিয়াও হাতত আছে.........
ডিচেম্বৰৰ শেষ সপ্তাহত আনুষ্ঠানিক ভাৱে JRF ৰিজাইন দি তেল কোম্পানীত জইন কৰিলো
কোম্পানীত মোৰ পোষ্টিং ৰ বিভাগীয় ফাইলটো মুভ হৈ থাকিল........... . ফোনতে পোষ্টিং অৰ্ডাৰ ওলাইছে নে নাই খবৰ লৈ থাকিলো........মাঘ বিহুলৈকে ঘৰতে থাকিলো......
মাঘ বিহুৰ পাছত জানুৱাৰী শেষলৈকে কোম্পানীৰ অফিচত চেহেৰা দেখুৱাই কলিগৰ লগত গল্প কৰি কটালো.....
৩১ জানুৱাৰীত পে-শ্লিপ ওলাল
এমাহ সাতদিনৰ দৰমহা........
মনৰ ভিতৰতে কেইটামান যোগ-বিয়োগ, হৰণ-পুৰণ কৰিলো.........
অলপ চিন্তা কৰিলো.......
গুৱাহাটীৰ এখন কিতাপৰ দোকানলৈ ফোন লগালো
"এইমাহৰপৰা মোৰ বাবে Civil Service Chronicle মেগাজিনখন আনিব নালাগে"
The destiny was Written........
I abandoned my Dream Run.........
এসময়ত জ্যোস্না চলিহাই এটা প্ৰশ্ন সুধিছিল.......
..........."What do you do".......
আন বহুতেই বিভিন্ন সময়ত একেটা প্ৰশ্ন কৰিছিল.....
প্ৰশ্নটো এতিয়াও হেৰাই যোৱা নাই .......
আজি মোৰ হাতত এটা উত্তৰ আছে.........এটা সঠিক উত্তৰ.......
........"I live my indigenous dreams".................
........This was always the answer............
উপহংসাৰ------
-যেতিয়ালৈকে আমাৰ কলেজ-ইউনিভাৰচিটিবোৰত প্ৰচলিত nothing-oriented শিক্ষা-পদ্ধতি চলি থাকিব, তেতিয়ালৈ Ganesh Acharya ৰ সৃষ্টি হৈ থাকিব, লৰা-ছোৱালীবোৰে মাৰ্কচিটত এগালমান নম্বৰৰে এটা ডিগ্ৰী পাব ঠিকেই , কিন্ত তাৰ পাছত কি কৰিব তাৰ একো উৱদিহ নোপোৱা অৱস্থা চলিয়েই থাকিব.......
-২৪ বছৰ আৰু ২৮ বছৰত চাকৰি পোৱা মানুহ দুজনৰ এটা পাৰ্থক্য আছে, এই পাৰ্থক্যটোৰ নাম enthusiasm, আমাৰ কলেজবোৰত এই enthusiasm বোলা বস্তটোৰ বৰ অভাৱ
-আমাক প্ৰতিখন কলেজৰ প্ৰতিটো ডিপাৰ্টমেন্টত অন্তত এজন Diganta Choudhury ৰ প্ৰয়োজন, খুবেই প্ৰয়োজন...........
বৰ্তমান সময়ত-------
Pradyumna Majumdar এ PhD নকৰিলে, বৰ্তমান বি.বৰুৱা কলেজৰ সহকাৰী অধ্যাপক
Apurba Kalita ই IIT-G PhD শেষ কৰি বি.বৰুৱা কলেজৰ সহকাৰী অধ্যাপক পদত জইন কৰিলে
Aswini Kalita, ই IIT-G PhD শেষ কৰি টিহু কলেজৰ সহকাৰী অধ্যাপক
Jiban Saikia ই IIT-G ত PhD কৰি বৰ্তমান ডিব্ৰুগড় ইউনিভাৰচিটীৰ সহকাৰী অধ্যাপক ।
Alokesh Chanda ই প্ৰথমতে Axis bank তাৰপাছত SSC দি অৰুণাচলত AG office ত চাকৰি কৰি আছিল, পাছত মই দিয়া কামোৰত অতিষ্ঠ হৈ ONGC ৰ পৰীক্ষা দিলে আৰু বৰ্তমান ONGC ৰ Bombay High ত কাৰ্যবাহী অভিযন্তা ৰুপে কৰ্মৰত
Ganesh Acharya মুম্বাইত ICICI বেংকত চাকৰি কৰে, বৰ্তমান কাৰো লগত সংযোগ নাই.......
জ্যোস্না চলিহা never appeared in my story again.........
মই ফেচবুকৰ এডিক্ট, যোৱা আঢ়ৈবছৰে ফেচবুকত দিনে ছঘন্টাকে অনলাইন থাকো.............
কেতিয়াবা কোনোবা অসমীয়া ষ্টুডেন্টে হয়তো চিৰিয়াচলি সুধিব........ Chemistry লৈ চিভিল দিব পাৰিমনে............
এদিন আকৌ হয়তো কাৰোবাৰ "Indigenous Dream" নিশ্চয় শুনিবলৈ পাম..............
The wait is still on.................
