ইউনিৰ্ভাৰচিটী আৰু এটি সৰু কাহিনী-২

ইউনিৰ্ভাৰচিটী আৰু এটি সৰু কাহিনী (part-2)
Subrata Nathৰ ৰিয়েক্সন

MSc 1st sem, gallery of Chemistry Department.......... ৰসায়ন পন্ডিতৰ দলত সেইদিনা বহি আছিল এক বৃহদাকাৰ পুৰুষ, নাকৰ ওপৰত মোতকৈও গধুৰ এটি শকত বিতচকু আৰু ওজন সহিবলৈ যেন তেখেতৰ দেহাৰ সৃষ্টি, প্ৰথম দৃষ্টিত ভাবিছিলো কিতাপ পঢ়ি চকু বেয়া কৰাতকৈ চিৰদিন মুৰ্খ হৈ থকা ভাল, এই কথাষাৰ তেখেতক জনাবলৈ কাৰোবাৰ সাহস হবনে........
গ্ৰুপ থিয়ৰীৰ ক্লাছত উল্টা-পুল্টাকৈ Molecule ঘুৰাই চাই চাৰৰ লগতে চবৰে খেলিমেলি লগাবলৈ হে যেন তেওঁ আহিছে.... লাহে লাহে কৰ্ন তথা দৃষ্টি গোচৰ হল মানুহজন লংকেশ্বৰৰ সেই দলংখনৰ এইটো পাৰে (আনটো পাৰে মই) থাকে ,.......... এনেকৈয়ে লংকেশ্বৰৰ চকৰ পৰা দলঙলৈকে মোৰ মৰমৰ চাইকেলত তেওঁক লৈ যাওতে অংকুৰিত হৈছিল এটি আন্তৰিকতাৰ বীজ যিটো সাৰ-পানীৰে পৰিপুষ্ট হবলৈ সময় লাগিছিল সুদীৰ্ঘ ৩ টা ষান্মাসিক........

১ম semত নাজানো কিয় বহুত Practical কৰিও ১০৪ পালো (lowest মাৰ্ক) , আনহাতে DR এ একো নকৰিও ১১০ পালে......... ২ম semত DR ৰ লগত যুটি বান্ধি একো নকৰা দলত যোগ দিলো, এদিন প্ৰিপেৰাচন বাৰ্নাৰত বহাই ক্ৰিকেট খেলি থাকোতে DKD চাৰে আহি মোৰ ৰান্ধি থকা প্ৰডাক্ট খিনি চাই গৈছিল আৰু পাছদিনা ক্লাছত এটি সুন্দৰ মন্তব্য দিলে, সিদিনা খুব লাজ লাগিছিল......
অৱশ্যে পৰীক্ষাত DR এ ঘৰৰ পৰা লিখি অনা কেলকুলেচন খিনি উত্তৰ বহীত লিখি ১২৪ পালো.........

তাৰ পাছত আহিল ভয়ানক,উপভোগ্য আৰু আকৰ্ষনীয় ৩য় Sem

কি দৰকাৰ আছিল তাক চাপৰ্ট দি Departmental Representative(DR) বনোৱাৰ........... last ত তাক জেক দি কাম কৰোতে নিজৰ চব হাৱা ওলাই গল................... But DR has a huge heart to take some good courageous decision , but it just need some initiators (মোৰ দৰে !!)
3rd semত DR ৰ লগত খুব ORKUT কৰিলো, ক্লাছ টাইমত SMSgupshup ত চবলৈ লানি নিচিগা SMS পঠাই ক্লাচ কৰা কেইটাক তামাম disturb দিলো....... এদিন PP sir য়ে ক্লাছত সোমাবলৈ নিদিলে দুয়োটাক

জীৱনত পাহৰিব নোৱাৰা এটি ঘটনা হল ডিপাৰ্টমেন্টেল ফ্ৰেচাৰ্চ, কিমান কষ্ট কৰিছিলো এই অনুষ্ঠানটিক সফলতাৰ পৰশ দিবলৈ.... Department ৰ ফান্দৰ আৰ্থিক অনুদানৰ বাবে ১ম দিনৰ ৬ বজালৈকে JNG চাৰ নাই......২য় দিনা এক্সট্ৰিম ডে, কাৰন পাছদিনা অসম বন্ধ, বাহিৰত ধাৰাসাৰ বৰষুন, ৰাতি ৮ টা বজালৈকে ডিপাৰ্টমেম্টত প্ৰবল বৰষুনত তিতি বুৰি সেইদিনাই ৰাতি ফটাশিল গৈছিলো সম্বৰ্ধনা আৰু বিদায় পত্ৰ প্ৰিন্ট কৰিবলৈ, সেইদিনা বৰষুনৰ প্ৰচন্দ ধাৰাত নলাত পৰি এটা ১৫ বছৰীয়া লৰাৰ আনকি মৃত্যুও হৈছিল.... কিহৰ তাড়নাত সেয়া কৰিছিলো , DR ক সহায় কৰিবলৈ নে নিজৰ যোগ্যতা পৰীক্ষা কৰিবলৈ সেই উত্তৰটো আজিও নাপালো.... কিন্ত প্ৰতিদানত প্ৰিন্ট কৰি কিছু পইচা হৰলুকি কৰাক ক্ষনিক আভাৰ বিচ্ছুৰন মোৰ মুৰত পৰিল, যাৰ বাবে Teachers Day ত গা এৰা দিছিলো......... কিন্ত Nayanjyoti Rajbangshi আৰু DR এ গা এৰা দিবলৈ নিদিলে...... সীমিত বাজেট (মাত্ৰ ১৮০০ টকাত) টিচাৰ্চ ডে পাতিবলৈ সমৰ্থ হৈছিলো,
টিচাৰ্চ ডেত মোৰ ৰুমত বনোৱা লিষ্টখন, ৰাতি ৭ বজাত দিয়া কেকৰ অৰ্দাৰটো, ১৮০০ টকীয়া বাজেটৰ ভিতৰত ২০০ জনৰ বাবে পেকেট লান্স, গিফট, অন্যান্য বস্ত আৰু সেই প্ৰকান্দ কেকটো কেনেকৈ মেনেজ হৈছিল সেইটো অকল্পনীয় আছিল, কোনেও কমপ্নেন কৰাৰ বিন্দুমাত্ৰও অৱকাশ পোৱা নাছিল......

Departmental ৱাল মেগাজিনৰ মই সম্পাদক আছিলো, সকলোৱে যথেষ্ঠ সহায় কৰিছিল........ কিন্ত সম্পাদকীয় উপযুক্ত নোহোৱাৰ প্ৰধান কাৰনটো হল সম্পাদকক সম্পাদনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা আমাৰ সহ-সম্পাদিকাগৰাকী... কিমানটা সম্পাদকীয় লিখালে আৰু কেনচেল কৰালে ফাচি বজাৰত কাপোৰ পচন্দ কৰাৰ দৰে,....... অৱশ্যে DR হস্তক্ষেপত মেগাজিনত at least কবিতা এটা নিজৰ ইচ্চামতে লিখাৰ সুযোগ পাইছিলো............

সেইদিনা আমি Cricket খেলি থাকোতে অলপ আগতে নামি ষোৱা ক্লাছমেটকেইজনীৰ পাছে পাছে হঠাত DR নামি গল....... তাৰ পাছত Nabajeet Barman ৰ পৰা কথাটো গম পোৱাৰ পাছত মই Shocked হৈ গলো, মোৰপৰা ইমান ডাঙৰ কথা এটা DR এ লুকুৱাই ৰাখিব বুলি কেতিয়াও ভবা নাছিলো, নিজকে পৃথিৱীৰ সকলোতকৈ ডাঙৰ বুৰ্বকটো যেন লাগিল..........মই DR ক বহুত close friend বুলি ভাবিছিলো........DRক বহুত বিশ্বাস কৰিছিলো.................কিন্ত..........

তথাপিও ডিপাৰটমেন্টৰ পিকনিক আয়োজন কৰাত DRক সহায় কৰিলো
DR এ ২৫ ত পিকনিকৰ ডেট ফিক্স কৰিলে, ইফালে ২৩ তাৰিখে নেট পৰীক্ষা, গতিকে লাগিভাগি দিবলৈ কাৰো সময় নাই, পিছে DR নাচোৰবোন্দা....... ২৫ তাৰিখ মানে ২৫ তাৰিখ, লৰচৰ নহয়, যোন যায় যাব, নগলে খাতিৰ বাতিৰ কৰাত নাই.... নেট দি ৰ লগত ৰাতি ৭ টা লৈকে মালিগাও-আদাবাৰীত গাড়ী বিচাৰিলো, খোজকাঢ়ি ভৰি বিষাই গল..... এট লাষ্ট গাড়ী ঠিক হল ৩X২ চিটাৰ

তুমি কথা কব পাৰা বুলিহে তোমাক লগ ধৰো বুলি তেল মাৰি DR এ মোক মোক ফোন কৰিব দিয়ে, তাৰ পাছত সকলো কামোৰ মোক চম্ভালিবলৈ উতসাহিত কৰে, বাছৰ এডভান্স মোক চমজাই নিজে ঘৰত ফষ্টি মাৰি শুই থাকে আৰু মই সেই ডিচেম্বৰ মাহৰ নিয়ৰসিক্ত সুপ্ৰভাতত মৰমৰ বিচনা ত্যাগ কৰি পইচা দিবলৈ যোৱা সকলো যেন এক অবুজ সাথৰ........ কিন্ত DR ৰ পৰা দুটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ মই নাপালো
প্ৰথম...... পিকনিকৰ আগত সদায় পইচাৰ হিচাপ কৰা DR এ পিকনিকৰ পাছত এদিনো জমা-খৰচৰ হিচাপ মোৰ লগত নকৰিলে
দ্বিতীয়তে..... ইমান দিন মোৰ লগত ঘুৰি ঘুৰি ধিতিঙালি কৰিলে, ইফালে নেটও লগালে, কিন্ত তাইৰ কথাটো ঘুনাক্ষৰেও জানিবলৈ মোক সৰু আভাষ এটাও কোনোদিনে নিদিলে

হয়তো DR এ মোক Close Friendৰ লিষ্টত ৰাখিবলৈ পাহৰিলে....... বা........... হয়তো নাৰাখিলে