দীৰুদাৰ মিছন

(১)

- কি হে বাপু, ৰাতিপুৱাই মিচনত ওলালাইযে , আজি মিচন কত ...............পাছফালৰপৰা বৰদলৈৰ মাতটো শুনি দীৰুদাৰ টেমা গৰম হৈ গল ।
দীৰুদাই ঘুৰি চালে । বৰদলৈয়ে নিজৰ আগচোতালৰ জাবৰবোৰ কোৰেৰে চিকুনাই এটা ঠাট্টাৰ হাহি মাৰি আছে ।
- খুড়া চানমাৰিৰ ফালৰপৰা আহো ৰব.........উঠি থকা খংটো লুকুৱাই দীৰুদাই কৃটিম হাহি এটা মাৰি কলে
চব ঠিকে চলি আছিল । চিংগল-মিংগল লাইফ , টেনচনফ্ৰী কুল লাইফ । কিন্ত তিনিমাহ আগত ডি.এছ. গেলেকীৰ ২৫ নম্বৰ বাংক হাউচত শ্যামলদাই যিপাত ডাউন দিলে, তাৰ পাছৰপৰাই দীৰুদা চিৰিয়াছ হৈ পৰিল ।
দীৰুদাই প্ৰথমত কামটো সহজ বুলি ভাৱিছিল । দুনীয়াত সোৱে-বাৱে-আগে-পাছে-ফেচবুক-ৱাটছএপে ইমানগাল ছোৱালী । কোনোবা নহয় কোনোবা মিলি যাবই ।
দীৰুদাৰ বৰমাকৰ ঘৰত ছোৱালী পিজি এটা আছে । প্ৰথম টাৰ্গেট দীৰুদাই তাতে লৈছিল । ২৪ জনী ছোৱালী থাকে পিজিটোত । কিন্ত নাই, চব অলৰেডি এংগেজড । কেইজনীমানটো ২-৫ জনৰ লগত এংগেজড ।
দীৰুদাই মেচেজটো আশে পাশে এৰি দিলে । খবৰ আহিল । এজনী বেংলুৰত আই-টি চাকৰি কৰি আছিল , চাকৰি নেৰে বোলে । নিমিলিল । এজনী ডাক্টৰী পঢ়ি আছিল । সেইজনীক চন্দনদাই ব্ৰেইনৱাছ কৰি কেঞ্চেল কৰাই দিলে । দীৰুদাৰ ট্ৰেন্সফাৰেবল জব । গতিকে ডাক্টৰ-ইঞ্জিনিয়াৰ দীৰুদাই বাদ দিলে । এজনী বিউটি পাৰ্লাৰত কাম কৰা বিউটিফুল আছিল । প্ৰসাধনৰ কালাৰ আৰু পাৰফিউমৰ গোন্ধ দেখিয়েই দীৰুদাই ফৰিংচিটিকা দিলে । দীৰুদাই ভাৱি পাৰ নাপালে যে মানুহে কৈ থকা ভাল টাইপৰ ছোৱালীবোৰ কত লুকাই খাকে ।
দীৰুদাইও বাহ খাইছে । এঘৰত ছোৱালী চাবলৈ গৈ ছোৱালীৰ মহাকৰ লগত আদ্দা জমাই দিলে । পাছত মহাকে ফিডবেক দিলে যে লৰাৰ পাৰচনেলিটি নাই, চুলুঙা ।
চুলুঙা অপবাদৰ পাছত নেক্সট ঘৰত দীৰুদা একেবাৰে চিৰিয়াছ এক্সপ্ৰেচন দি থাকিল । তাত কোৱা হল যে লৰা গোমেঠা, একোৰে চচিয়েল নহয়, গতিকে দীৰুদা ৰিজেক্ট । এঘৰতটো দীৰুদাই ছোৱালী চাবলৈয়ে নাপালে । মাক-বাপেক-ককায়েক-খুৰাক-পেহীয়েকে এনেকৈ ইন্টাৰভিউ ললে যে দীৰুদাৰ অৱস্থা নাজল নাথল । তথাপিও দীৰুদাই টেকল কৰিছিল । পাছত কইনাঘৰৰপৰা কোৱা হল যে , লৰাটো পেটুৱা, আমাৰ ইমান ধুনীয়া ছোৱালীজনীৰ লগত নিমিলিব ।
- বেইজ্তিৰো এটা সীমা থাকে বে , দুনীয়া চব মিছা, ঘৰৰুৰা ওলাবই নোৱাৰো, মানুহে সুধি সুধি টেমা গৰম কৰি দিয়ে .......... দীৰুদাই কেতিয়াবা খঙতে কয়
যিয়েই নহওক দীৰুদাই পুৱা-গধুলি ৱাকিং আৰু ডি.এছ.এ গেলেকীত জিম কৰা আৰম্ভ কৰিলে, কিজানি পেটটো অলপ কমেই ।
কৰবাত ৰাশি নিমিলে, কৰবাত গোত্ৰ । মুঠৰ ওপৰত দীৰুদাই ত্ৰ্ৰাহি মধুসুদন সৱৰি গৈছে ।
এইটো তিনিমাহত ১৭ নম্বৰ মিছন , চানমাৰি , বকুল পথ, জোনালী ডেকা, এম.এ , অসমীয়া , এটা ভায়েক , দেউতাক ৰিটায়াৰ্ড । দীৰুদাই বাইকখনত কিক মাৰি ভগবানৰ নাম ললে......... আজিৰ মিছনটো যেনেতেনে চাকচেছ হলেই হয় আৰু ।

(২)

এই খবৰটো দীৰুদাক মোমায়েকে দিছে । মোমায়েকৰ মতে বৰ ভাল , কোনো প্ৰবলেম নাই । চানমাৰিত দীৰুদাই মোমায়েকক লগ ধৰিলে ।
- চা দীৰু, একেবাৰে জুখিমাখি কথা কবি, বেছি গহীন হৈও নাথাকিবি , বুইছ.......... মোমায়েকে কলে
ভয় আৰু শংকাৰ মাজেৰে দীৰুদা ছোৱালীঘৰত সোমাল । প্ৰথমতেই ছোৱালীৰ দেউতাক আৰু খুড়াকে দীৰুদাৰ ইন্টাৰভিউ এটা লৈ ললে ।
- লৰাই ছোৱালীয়ে আলপ কথা পাতক , হে হে, নে কি কয়........ মোমায়েকে কলে
দীৰুদাক ঘৰটোৰ ছাদখনলৈ লৈ যোৱা হল । দীৰুদাই সেপ ধুকি তাতে চকী এখনত বহি থাকিল । এনেকুৱা পৰিস্থিতিত কি কথা আৰম্ভ কৰিব দীৰুদাই ভাৱিবলৈ ধৰিলে । নাৰ্ভাছ দীৰুদাই চন্দনদাক ফোন লগালে
- ঐ দীৰু, কি হে ইমান দিনৰ মুৰত , কি খবৰ.......... চন্দনদাই কলে
- মানে চন্দনদা, মিছন এটাত আহিছো, কি কম ভাৱি পোৱা নাই, মানে নাৰ্ভাছ হৈ আছো........ দীৰুদাই কলে
- কুল বাবা কুল, সিটো পাৰ্টিয়ে যি কয় চব অকে বুলি কবা, হয়, হব, কৰিম ইত্যাদি , এনেও বিয়াৰ পাছতটো সেইটোৱেই কৰিব লাগিব .... ফোনৰ সিপাৰত জুনকা বজাৰ শুনা গল
- চন্দনদা , জুনুকা কত বাজিছে........ দীৰুদাই সুধিলে
- এস নকবা, বৌয়েৰা বিউটি পাৰ্লাৰলৈ গল নহয় , পুতুকণক নচুৱাই আছো, এতিয়া ৰাখো দেই, মানে কাপোৰকেইটা ধুবলৈ আছে, আৰু এও অহাৰ আগতে ভাতকেইটাও ৰান্ধি থব লাগিব........ এইবুলি কৈ চন্দনদাই ফোনটো কাটি দিলে
দীৰুদা আৰু অলপ নাৰ্ভাছ হৈ গল । এনেতে কোনোবা ছাদত অহাৰ শব্দ শুনা গল ।
- আছা , আপুনিয়েই দীৰু .......... ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে
- হয় ময়েই ......... দীৰুদা সসন্মানে থিয় হল
- হব বহক, মই জোনালী, ফটোতকৈ আপোনাক অলপ ভালেই দেখিছো , আচ্ছা, আফটীৰ মেৰেজ কি প্লেন আপোনাৰ
আছলতে দীৰুদাৰ প্লেন চিম্পল আছিল । ৩০ ত বিয়া, ৩১ ত এটা বাচ্ছা, ৩৪ ত ছেকেন্দ , হাম দো হামাৰে দো, হেপী লাইফ । কিন্ত ৩০ পাৰ হৈ ৩৩ হলগৈ, গতিকে দীৰুদাই জুখি মাখি উত্তৰ দিলে ।
- মানে , তোমাৰ মতেই তো চব হব, আফটাৰ অল , আফটাৰ মেৰেজ তুমিয়েই তো অল ইন অল হব লাগিব........... দীৰুদাই হাহি এটা মাৰি কলে
- মদ-চিগাৰেট খাইনে............ জোনালীয়ে সুধিলে
- মানে , কৃষ্ণ কৃষ্ণ, একেবাৰে এইবোৰ মুখতে দি পোৱা নাই , বিদ্যা শপত ...................... এইবুলি দীৰুদাই ভোলা ভালা এক্সপ্ৰেচন এটা দিলে
জোনালীয়ে আৰু কিবা কিবি সুধিলে , দীৰুদাই যিমান পাৰি পজিটিভ আনছাৰ দি গল ।
যথা সময়ত দীৰুদাই ছোৱালীঘৰৰপৰা বিদায় ললে । বিদায়ৰ পৰিবেশ দেখি দীৰুদাই এইবাৰো মিছন ফেইল বুলিয়েই ধৰি ললে ।
সন্ধিয়া দীৰুদা ঘৰ সোমাবলৈ লৈছে ।
- কি ঐ বাপু, মিছন কি হল , আকৌ ফেইল নেকি........... বৰদলৈয়ে নিজৰ চোতালৰপৰা ত্যাচ্ছিল্যতা ভৰা সুৰত চিঞৰিলে
দীৰুদাৰ কাণ-মুৰ গৰম হৈ গল । একো উত্তৰ নিদিয়াকৈ দীৰুদা ঘৰ সোমাল । চাল্লা স্মাৰ্ট কিয় হব নোৱাৰিলো । ধুৰ । দীৰুদাই নিজকে নিজে কলে ।
এনেতে ফোনটো বাজিল , মোমায়েকৰ নম্বৰ
- ঐ তোৰ ৱাটছএপ আছে নে নাই .......... মোমায়েকে সুধিলে
- কিয়
- মানে ছোৱালীয়ে তোৰ ৱাটছএপ নম্বৰ বিছাৰিছে , কথা পাতে বোলে............ মোমায়েকে কলে
দীৰুদাৰ হৃদয়ৰ মৰুভুমিত কি বৰষুণৰ টোপাল সচাকৈয়ে পৰিলনেকি ।

(৩)

দীৰুদাই হোৱাটছএপৰ নম্বৰটো দি দিলে ।
২০১৪ চনৰ ডিচেম্বৰৰ কোনোবা এটা দিন । ডি.এছ.এ গেলেকীৰ ২৫ নম্বৰ বাংক হাউছত ছেমি নিদ্ৰাৰত অৱস্থাত দীৰুদা । টুইন শ্বেয়াৰিং কোঠাটোত কাষৰ বিচনাত ডিউটিৰ পৰা আহি ভাত-পানী খাই চন্দনদাই গা টঙাবলৈ লৈছে । এনেতে দীৰুদাৰ মোবাইলত খুটুংকৈ শব্দ এটা হল । দীৰুদাই মবাইলটো চালে ।
হোৱাটছএপত মেছেজ এটা আহিছে .......... হাই
মেছেজৰ নম্বৰটো অচিনাকি কিন্ত মেছেজ পঠিওৱা নম্বৰটোৰ প্ৰফাইল পিকচাৰখন চিনাকি.... মানে জোনালী ।
দীৰুদা একেজাপে বিচনাত বহি পৰিল । হাৰ্টবিট বাঢ়ি গল । দীৰুদা নাৰ্ভাছ হৈ পৰিল ।
- চন্দনদা, অ চন্দনদা, হাই দিছে হোৱাটছএপত, মই কি পঠাম ......... দীৰুদাই চন্দনদাক উদ্দেশ্যি কলে
- আবে, হাই দিছে তো হেলো বুলি পঠিওৱা......... চন্দনদাই চিলমিলীয়া টোপনিৰ পৰা কলে
দীৰুদাই হেলো এটা পঠিয়ালে ।
- কি কৰি আছা ......... সিফালৰপৰা আকৌ মেচেজ আহিল
- চন্দনদা , কি কৰি আছা বুলি মেচেজ দিছে, কি ৰিপ্লাই দিম...... দীৰুদাই সুধিলে
- আব্বে ৰাতি এঘাৰটা বাজিছে , নৰ্মেল মানুহে শোৱে এতিয়া...... চন্দনদাই টোপনিৰ পৰা কলে
দীৰুদাই "শুই আছো" বুলি টাইপ কৰাত লাগিল । হঠাত চন্দনদা খপজপকৈ উঠিল আৰু দীৰুদাৰ ওচৰ পালেহি ।
- হেই, কি কৰা ,কি কৰা, ধুৰ, কুল বাবা কুল, এনেকে নহব, ফিলিংছ আনিব লাগিব ...... চন্দনদাই কলে
- কাৰোবাৰ চকুযুৰিয়ে আমনি কৰি আছে, তেওৰ কথাই ভাৱি আছিলো ......... চন্দনদাই কোৱামতে দীৰুদাই মেচেজ পঠিয়ালে
- কাৰ কথা ........ সিফালৰপৰা মেছেজ আহিল
- হয় আৰু কোনোবা
- কোন বাৰু
- বকুল পথৰ কোনোবা এগৰাকী
- বকুল পথ, নামটো শুনা যেন লাগিছে
- মই যে তাতে হেৰাই আহিছো
................
..................
গোটেই ৰাতি হোৱাটছএপ চলিল । পুবে ধলফাট দিলে । দীৰুদাৰ খাটিৰত চন্দনদাইও টোপনি চেক্ৰিফাইছ কৰি দিলে ।
পাছদিনা ৰাতিও ফুল স্পীডত হোৱাটছএপ । চন্দনদাই নিজৰ পুৰণা স্মৃতি ৰোমন্থন কৰি দীৰুদাক টিপছ দি থাকিল ।
এনেকৈয়ে সাতদিন গল । আঠনম্বৰ দিনা মই দীৰুদাৰ ৰুমত এন্ত্ৰি মাৰিলো । দীৰুদাই গেঞ্জী এটা পিন্ধি বিচনাত ওপৰমুৱাকৈ শুই কিবা ভাৱি ভাৱি মিচিক-মাচাককৈ হাহি আছিল ।
- আৰে দীৰুদা , কি হল , একো খবৰ-খাতি নাই যে, মানুহটো গুমচুডা হৈ আছে যে .......... মই সুধিলো
- আৰে বিকু , আই থিংক আই এম ইন লাভ ................. এইবুলি কৈ দীৰুদাই বিচনাখনত হাত-ভৰি প্ৰসাৰিত কৰি দিলে
দীৰুদাৰ কাষৰপৰা পটককে দীৰুদাৰ মবাইলটো উঠালো । মবাইলত হোৱাটছএপ অন হৈ আছিল । অনলাইনত জোনালী । মবাইলটোত পটককে "আই লাভ ইউ" টাইপ কৰি চেন্দ কৰি দিলো । দীৰুদা তেতিয়াও হাত-ভৰি প্ৰসাৰিত কৰি মিচিক-মাচাককৈ হাহি থকা অৱস্থাত ।
কেইছেকেন্ড মানৰ ভিতৰতে ৰিপ্লাই আহিল ......... "আই লাভ ইউ টু "
- ঐ দীৰুদা চাওক, সিফালেও আপোনাক ভাল পায় , দুইফালে সমান সমান ........... এইবুলি কৈ মবাইলৰ স্ক্ৰীণখন দীৰুদাৰ ফালে আগুৱাই দিলো ।
মিনিটৰ ভিতৰতে দীৰুদাৰ কেছটো কনফাৰেম তথা চেটল কৰি আত্মসন্টুষ্টি লাভ কৰিলো । মোৰ কথা হল চীধী বাত- নো বকৱাছ । কিন্ত মবাইলটো চাই দীৰুদাই মোৰফালে যিটো চাৱনি দিলে ভয় লাগি গল আৰু মুহুৰ্ততে ২৫ নম্বৰ বাংক হাউছৰপৰা মই অদৃশ্য হৈ দিলো ।

(৪)

ৰনদীপ-প্ৰজাপতি-জিতুমনি বহুত টেনচনত আছে । কাৰণটো দীৰুদা । দীৰুদা বোলে এবনৰমেল হৈ গৈছে । অনবৰতে মবাইলটো চাই থাকে আৰু কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ হাহি থাকে । কথা পাহৰি যেৱাৰ লগতে আন বহুত এবনৰমেল বিহেভিয়াৰ ।
কেন্টিনত ডিচকাচন হৈ আছে
- আব্বে যোৱাৰাতিৰ কথা , মই টেংকৰ ফালে চালো , দীৰুদা টেংকৰ ওপৰত, একেবাৰে ৰেলিঙৰ কাষত থিয় দি টাইটানিকৰ পজত হাত দুখন মেলি আছে , ভয় লাগি গৈছিল দেই............ জিতুমনিয়ে কলে
- আৰে, পৰহি মই ফোন কৰি কলো যে মোৰ পাচ মিনিট দেৰি হব, শ্বিফট বাছখন ৰখাবলে. চাল্লা গৈ দেখো বাছ গায়ব , দীৰুদাক ফোন কৰিলো, কয় বোলে পাহৰি গলো , ধুৰ............ প্ৰজাপতিয়ে কলে
- আৰে মোৰ লগততো তামাম কেছ, সন্ধিয়া চাৰেপাছটামানত চাইটত, দেখিলো দীৰুদাই দাত ব্ৰাছ কৰি আছে , ওচৰ চাপি গলো, দীৰুদাই কি কয় জান, বোলে গুডমৰ্নিং , ডি.পি.আৰ লাগে বোলে........ ৰণদীপে কলে

শ্যামলদাই একো নকলে । কাৰণ এটা সময়ত শ্যামলদাইও এনে এবনৰমেল বিহেভিয়াৰৰ চিকাৰ হৈছিল ।
এনেতে দীৰুদা কাণত হেডফোন লগাই কেন্টিনলৈ আহিল । দীৰুদাৰ মিছন মেচেজৰপৰা ফোনলৈ উন্নীত হৈছে ।
- কি দীৰুদা , কত থাকে আজিকালি , দেখাই নাপাও যে........ জিতুমনিয়ে সুধিলে
- আজিকালি কাৰোবাৰ দিলত থাকো অ, তহতৰ হবলগীয়া বৌ ........... এইবুলি কৈ দীৰুদাই মবাইলত জোনালীৰ ফটোখন উলিয়াই দেখুৱালে
- আব্বে, লংগুৰৰ হাতত আংগুৰ, শক্তি কাপুৰৰ থোপৰা, কাদেৰ খানৰ ফিজিক লৈ এই হেমামালিনীক কেনেকে পটালা হে................. শ্যামলদাই কাট মাৰি কলে
দীৰুদাই খং কৰিব লাগিছিল । কিন্ত নকৰিলে ।
- শক্তি কাপুৰৰ থোপৰা হব পাৰে কিন্ত দিল তো ধৰ্মেন্দ্ৰৰ হয় না, দিল চে দিল মিলে আউৰ হো গয়া প্যাৰ, অব কুত্তে ভৌকে য়া শ্যামল বোলে, দিলৱালে জুদা না হোংগে য়াৰ .......... দীৰুদাই হাহি হাহি শ্যামলদাক ডাউন এটা দি দিলে
ৰণদীপ-প্ৰজাপতি-জিতুমনিয়ে দীৰুদাক কংগ্ৰেচুলেট কৰিলে । খুচ হৈ দীৰুদাই বৰা হোটেলত পাৰ্টি এটা থ্ৰ কৰি দিলে । ৰুমতো তিনিদিনলৈ জবৰদস্ত বেচেলৰ পাৰ্টি চলিল ।
দীৰুদা আৰু জোনালীক উমানন্দ, খাৰঘুলি, নেহেৰু-তৰুনৰাম-সতী ৰাধিকা পাৰ্কত সঘনাই দেখা পোৱা গল । শ্যামলদাই এবাৰ কাজিৰঙাৰ ভিউ পইন্টতো দীৰুদাক ৰোমান্টিক মুডত দেখা পালে ।
ছমাহ জোৰদাৰ প্ৰেমৰ পাছত দীৰুদাই এৰেঞ্জ কাম লাভ মেৰেজ কৰি দিলে ।
মিছন একমপ্লিছড ।