বাংক এটা মাৰি দিলো আৰু, ১৪ দিন অন-অফৰ লাষ্ট শ্বিফট, নাইট ডিউটি আছিল,
চাইটত গৈ পালো, টনেজাই কলে, কাম তো কুচ ভী নহী হোগা, লগে লগে বাংকৰ লালসা
জাগি উঠিল, ফটাফট ৰেজিষ্টাৰত চাইন মাৰিলো আৰু যিখন গাড়ীত গৈছিলো সেইখনতে
ৰিটাৰ্ণ আহি গলো....
বাংক মৰাটো কলেজত থাকোতে বেয়া কাম বুলি ভাবিছিলো, কিন্ত যেতিয়া ইউনিভাৰচিটিৰ এঘন্টীয়া ক্লাছত দহমিনিটতে চকু পতা মেলি ৰাখিবলৈ প্ৰচন্ড সংগ্ৰাম কৰিব লগা হল, তেতিয়াই বাংকিং ষ্টাৰ্ট কৰি দিছিলো, তেতিয়া যি আৰম্ভ হল হলেই আৰু, প্ৰেক্টিকেল বাংক, কোম্পানীৰ ট্ৰেইনিং বাংক, আৰু এতিয়া ডিউটি বাংক.
বাংক মৰাটো এতিয়া এটা হবি হৈ পৰিছে, ডিউটি বাংক মাৰি বিয়া, বাৰ্থডে, অন্নপ্ৰসন, বিহুৰ ফাংচন এটেন্ড কৰিছো...কিন্ত আজিলৈকে বাংক মাৰি হাতে লোটে ধৰা পৰা নাই
চাইটৰপৰা আহি শিৱসাগৰ পালোহি, উতপলক ফোন কৰিলো, ৰাতি বাছ ষ্টেচনত থৈ আহিব লাগে, চাৰে আঠ বজাত উতপল আহি পালে, বয় বস্ত পেক কৰি উতপলৰ বাইকত উঠিলো, পুল অভাৰটোৰে মুৰটো ঢাকি লোৱাৰ উপৰিও মাফলাৰ এখনৰে মুখখন ঢাকি ললো
- আব্বে ইমান ঠান্দা লাগিছেনে, চব ঢাকি লৈছ যে... উতপলে সুধিলে
- ঠান্দা নহয় বে, বছে ৰাতি কলনিত ৱাকিং কৰে, কেনেবাকে দেখিব লাগিলে ৱাট লাগি যাব.... মই কলো
বাছত উঠিলো, ১২ নম্বৰ চিংগল চিংগল চিট, ১৩ আৰু চৈধ্য নম্বৰ চিটত দুজনী ধুনীয়া ছোৱালী, বাহ, আজি দিনেই ভাল, বাছখন ষ্টাৰ্ট দিবলৈ লৈছে আৰু, আৰু আঠঘন্টাৰ পাছত গুৱাহাটী গৈ পাম, হেডফোনটো কাণত লগালো.... চুহানা চফৰ অউৰ য়ে মৌচম হাচি, হমে ডৰ হে হাম খো না জায়ে কহী....
কউনচা টিকট হে..... মাতটো কৰবাত শুনা যেন লাগিল....বাওফালে খিড়িকীখনেদি চালো.... আব্বে চাল্লা..... হাতত মিডিয়াম চাইজৰ ট্ৰলী এটা লৈ ..... মোৰ বছ
লগে লগে পুল অভাৰ, মাফলাৰ আৰু লগতে মম্মীয়ে দি পঠিওৱা এৰী চাদৰখনোৰে গা-মুৰ-চকু চব ঢাকি ললো, বছ বেলেগ এখন গাড়ীত উঠিলেই হল, কিন্ত.... বছ আহি ৯ নম্বৰ অৰ্থাত মোৰ আগৰ চিংগল চিটত বহিল, চুহানা চফৰৰ গান অফ কৰি থলো, হে ভগ্গু, আজি বচাই দিয়া আৰু, কচম খাইছো জিন্দেগীত ভৱিষ্যতে বাংক নামাৰো
- চিট থোৰা পিচে কৰ লেতা হু, কোই প্ৰবলেম হোগা ক্যা..... বছে ছাগে মোকেই কৈছিল, কিন্ত বাৰীৰ কাঠৰ দৰে অকনো হিলা হিলি নকৰিলো, মুখেদি কিবা কোৱা দুৰৰ কথা.... বছে ভইচ টোন বা বডী মুভমেন্ট আইডেনটিফাই কৰিলে জেং হৈ যাব
বাছ চলিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, এৰী চাদৰ আৰু মাফলাৰখনৰ মাজেৰে এক মিলিমিটাৰ মান ফাক এটা কৰি চালো, বছে টাচস্ক্ৰীণ মোবাইলটো টিপ টপ কৰি আছে, মই সাৰ সুৰ নকৰি চিটত আউজি দিলো
আলবিদা আলবিদা... প্ৰচন্ড শব্দ কৰি মোৰ মোবাইলটো বাজি উঠিল, এৰী চাদৰখনৰ এক মিলিমিটাৰ ফাকটোৰে দেখিলো বছে পিছফালে ঘুৰাৰ দৰে কৰিছে, চাল্লা বছে ছাগে মোক ফোন কৰিছিল আৰু, জেং হৈ গল, হে ভগ্গু, এশ গৰু মাৰিলে বাঘৰো মৰণ, আজি ফচি গলো....
ফোনটো পকেটৰপৰা উলিয়ালো .... উফ...... ৰক্ষা, চাণক্যদাৰ ফোন, চাল্লা এই চাণক্যদাডালে সদায় ভুল টাইমত ফোন কৰে, অকনো শান্তি নাই, ফোনটো চুইচ অফ কৰি থলো, তাৰ পাছত ভাবিলো, চাণক্যদাক এনেয়ে গালি দিলো, চাণক্যদাৰ সলনি বছৰ ফোন হোৱা হলে.... আজি চাণক্যদাই ভুল টাইমত ফোন কৰি বচাই দিলে
বাছ গৈ জখলাবন্ধাৰ ৰখিল, ৰাতি একো খাই অহা নহল, ভোক লাগিছে, ইফালে সৰুপানীৰো টেনডেন্সি এটা হৈছে.....কিন্ত বছ নামি যোৱাৰ কোনো লক্ষণেই নাই, অৱশ্য এই পৰিস্থিতিত নামি গলে জেং হব, নানামিলো
বাছ গৈ আছে, নগাও, ৰহা, জাগীৰোড.......ৰাতি পুৱাও পুৱাও হৈছে....বাছ ৰখিল... কন্ডাক্টৰে কলে..কাৰোবাৰ পেচাব-চেচাব লাগিছে যদি কৰি লৱ.. বছ নামি গল....
কৰবাত পাইছিলো, যদি মনটো ডাইভাৰ্ট কৰি দিব পাৰি তেন্তে সৰুপানী-বৰপানীৰ টেনডেনচি মনলৈ নাহে.... বাছৰপৰা আধাসজা বিল্ডিং এটা দেখিলো... তাতে মনটো এডজাষ্ট কৰি ললো.. এটা ষ্টৰী এটা ইমাজিন কৰিলো... এজন মানুহ, ৰিটায়াৰমেন্টৰ আগতেই তেও ঘৰটো ষ্টাৰ্ট কৰিছিল , ভাৱিছিল গ্ৰেচুৱেটি আৰু চি.পি.এফৰ টকাৰে তেও এই ঘৰটো কমপ্লিট কৰিব, ঘৰটোৰ ফাউন্ডেচনৰ এমাহৰ পাছত তেও অৱসৰ ললে, কিন্ত অৱসৰৰ পাছত পেঞ্চন অফিচৰৰ চক্কৰ লগাই লগাই তেও ভাগৰি গল, এখন টেবুলৰ পৰা আনখন টেবুল........
বাছ আহি খানাপাৰা পালেহি, নৰমেলি মই খানাপাৰাত নামি দিও, খানাপাৰৰপৰা বেলতলালৈ ৱাকিং ডিচটেন্স.....কিন্ত, চাল্লা... বছ নানামিল... মোৰো নমা নহল
সৰুপানীৰ টেনডেনচিটো বাঢ়ি গৈ আছে....মই আধাসজা ঘৰৰ ষ্টৰীটো এড কৰিলো... মানুহজনৰ এহাল লৰা ছোৱালী আছিল, মানুহজনে ভনীয়েক কেইজনীক উলিয়াই দিয়াৰ পাছত নিজৰ কথা ভাৱিছিল, সেয়ে ৰিটায়াৰমেন্টৰ সময়তো লৰা-ছোৱালীহাল কলেজৰ দেওনা পাৰ হোৱা নাছিল.. এফালে এটা আধাসজা ঘৰ, আনফালে কলেজৰ বাঢ়ি আহা ফীজ... আৰু পেঞ্চনৰ অফিছৰ যন্ত্ৰণা...
বশিষ্ঠ চাৰিয়ালি পালো, নাই বছৰ সাৰ সুৰেই নাই, ইফালে মোৰ অৱস্থা তথৈবছ, কিমান ডাইভাৰ্ট কৰিম আৰু...
মানুহটোৰ ঘৰটো আধাসজা হৈ আছে, পেঞ্চনৰ অফিছৰ কেৰাণীটোৰ লগত তৰ্কাতিকি কৰিছে আৰু ইফালে মোৰ টেনডেনচিটো পিক পজিচনত আহি পাইছেগৈ...
এট লাষ্ট..... বছ নামিল, লখৰাত... উফ ৰক্ষা....
লখৰাৰপৰা বাছখন দুশমিটাৰমান গৈছেহে... বেগটো পিঠিত লৈ চিটৰপৰা উঠিলো
- ৰখা ভাই, ৰখা ইয়াত
- দাদা আই.এছ.বি.টি. পালোৱেই, চবেই ঘৰৰ আগত নামিব খুজিলে কেনেকৈ হৱ... ড্ৰাইভাৰজনে কলে
- আব্বে বুজ বে, ঘৰ-চৰ নহয়, চিটুৱেচন টো বুজ, পিলিজ, জেং হৈ যাব নহলে
ড্ৰাইভাৰে চিটুৱেচনটো বুজি হাহি এটা মাৰি ব্ৰেক মাৰি দিলে....
বাছৰপৰা জপিয়াই নামি চিধাই কাষৰ জংঘলৰ পিনে দৌৰিলো ....
দুপৰীয়া বছে ফোন কৰিলে
- আৰে চেইকীয়া, তুম গোহাটী কা হো না
- হা ছাৰ
- এক্সুৱেলি মে গোহাটী আয়া থা, অভী হোটেল ডাইনেষ্টী মে হু, চাম কো নিকল জাউংগা, য়ে গোহাটী মো অচ্চা মিঠাই কহা মিলেগা
বছক দল-দোপৰ এড্ৰেছ দিলো, তাৰ পাছত সুধিলো.... ছাৰ য়ে গোহাটী কা মউচম অভী কেইচা হে
- য়হা কা তো চহী মউচম হে, লেকিন কল বাছ মে অজীব বাত হুৱা, এক আদমী পুৰা কম্বল-ৱম্বল অউৰকে পুৰা ৰাত বিনা হিলে দুলে বইঠা ৰাহা, মে তো চচ মে পৰ গয়া থা কহী মৰ না গয়া হো
- অৰে নহী চাৰ, কুচ লোগ হোতে হে এইচে
- লেকিন মেৰে উতৰনে কে বাদ মেইনে দেখা , ৱহ বাছ চে কম্বল অউৰকে হি উতৰ গয়া অউৰ জংঘল কী তৰফ এইচা ভাগা, এইচা ভাগা, কে মে হেৰান হো গয়া
- ছাৰ ক্যা আপ এইচে লোগো পৰ ভী ধ্যান দেতে হে, গোহাটী কা মিঠাই কা মজা লিজিয়ে
ভাগ্য ভাল, জংঘলৰপৰা ওলাই অটোত উঠি ঘৰ সোমোৱালৈকে পুল-অভাৰ,মাফলাৰ আৰু এৰীচাদৰখন মোৰ গায়ে-মুৰে ইনটেক্ট হৈ আছিল.........
বাংক মৰাটো কলেজত থাকোতে বেয়া কাম বুলি ভাবিছিলো, কিন্ত যেতিয়া ইউনিভাৰচিটিৰ এঘন্টীয়া ক্লাছত দহমিনিটতে চকু পতা মেলি ৰাখিবলৈ প্ৰচন্ড সংগ্ৰাম কৰিব লগা হল, তেতিয়াই বাংকিং ষ্টাৰ্ট কৰি দিছিলো, তেতিয়া যি আৰম্ভ হল হলেই আৰু, প্ৰেক্টিকেল বাংক, কোম্পানীৰ ট্ৰেইনিং বাংক, আৰু এতিয়া ডিউটি বাংক.
বাংক মৰাটো এতিয়া এটা হবি হৈ পৰিছে, ডিউটি বাংক মাৰি বিয়া, বাৰ্থডে, অন্নপ্ৰসন, বিহুৰ ফাংচন এটেন্ড কৰিছো...কিন্ত আজিলৈকে বাংক মাৰি হাতে লোটে ধৰা পৰা নাই
চাইটৰপৰা আহি শিৱসাগৰ পালোহি, উতপলক ফোন কৰিলো, ৰাতি বাছ ষ্টেচনত থৈ আহিব লাগে, চাৰে আঠ বজাত উতপল আহি পালে, বয় বস্ত পেক কৰি উতপলৰ বাইকত উঠিলো, পুল অভাৰটোৰে মুৰটো ঢাকি লোৱাৰ উপৰিও মাফলাৰ এখনৰে মুখখন ঢাকি ললো
- আব্বে ইমান ঠান্দা লাগিছেনে, চব ঢাকি লৈছ যে... উতপলে সুধিলে
- ঠান্দা নহয় বে, বছে ৰাতি কলনিত ৱাকিং কৰে, কেনেবাকে দেখিব লাগিলে ৱাট লাগি যাব.... মই কলো
বাছত উঠিলো, ১২ নম্বৰ চিংগল চিংগল চিট, ১৩ আৰু চৈধ্য নম্বৰ চিটত দুজনী ধুনীয়া ছোৱালী, বাহ, আজি দিনেই ভাল, বাছখন ষ্টাৰ্ট দিবলৈ লৈছে আৰু, আৰু আঠঘন্টাৰ পাছত গুৱাহাটী গৈ পাম, হেডফোনটো কাণত লগালো.... চুহানা চফৰ অউৰ য়ে মৌচম হাচি, হমে ডৰ হে হাম খো না জায়ে কহী....
কউনচা টিকট হে..... মাতটো কৰবাত শুনা যেন লাগিল....বাওফালে খিড়িকীখনেদি চালো.... আব্বে চাল্লা..... হাতত মিডিয়াম চাইজৰ ট্ৰলী এটা লৈ ..... মোৰ বছ
লগে লগে পুল অভাৰ, মাফলাৰ আৰু লগতে মম্মীয়ে দি পঠিওৱা এৰী চাদৰখনোৰে গা-মুৰ-চকু চব ঢাকি ললো, বছ বেলেগ এখন গাড়ীত উঠিলেই হল, কিন্ত.... বছ আহি ৯ নম্বৰ অৰ্থাত মোৰ আগৰ চিংগল চিটত বহিল, চুহানা চফৰৰ গান অফ কৰি থলো, হে ভগ্গু, আজি বচাই দিয়া আৰু, কচম খাইছো জিন্দেগীত ভৱিষ্যতে বাংক নামাৰো
- চিট থোৰা পিচে কৰ লেতা হু, কোই প্ৰবলেম হোগা ক্যা..... বছে ছাগে মোকেই কৈছিল, কিন্ত বাৰীৰ কাঠৰ দৰে অকনো হিলা হিলি নকৰিলো, মুখেদি কিবা কোৱা দুৰৰ কথা.... বছে ভইচ টোন বা বডী মুভমেন্ট আইডেনটিফাই কৰিলে জেং হৈ যাব
বাছ চলিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, এৰী চাদৰ আৰু মাফলাৰখনৰ মাজেৰে এক মিলিমিটাৰ মান ফাক এটা কৰি চালো, বছে টাচস্ক্ৰীণ মোবাইলটো টিপ টপ কৰি আছে, মই সাৰ সুৰ নকৰি চিটত আউজি দিলো
আলবিদা আলবিদা... প্ৰচন্ড শব্দ কৰি মোৰ মোবাইলটো বাজি উঠিল, এৰী চাদৰখনৰ এক মিলিমিটাৰ ফাকটোৰে দেখিলো বছে পিছফালে ঘুৰাৰ দৰে কৰিছে, চাল্লা বছে ছাগে মোক ফোন কৰিছিল আৰু, জেং হৈ গল, হে ভগ্গু, এশ গৰু মাৰিলে বাঘৰো মৰণ, আজি ফচি গলো....
ফোনটো পকেটৰপৰা উলিয়ালো .... উফ...... ৰক্ষা, চাণক্যদাৰ ফোন, চাল্লা এই চাণক্যদাডালে সদায় ভুল টাইমত ফোন কৰে, অকনো শান্তি নাই, ফোনটো চুইচ অফ কৰি থলো, তাৰ পাছত ভাবিলো, চাণক্যদাক এনেয়ে গালি দিলো, চাণক্যদাৰ সলনি বছৰ ফোন হোৱা হলে.... আজি চাণক্যদাই ভুল টাইমত ফোন কৰি বচাই দিলে
বাছ গৈ জখলাবন্ধাৰ ৰখিল, ৰাতি একো খাই অহা নহল, ভোক লাগিছে, ইফালে সৰুপানীৰো টেনডেন্সি এটা হৈছে.....কিন্ত বছ নামি যোৱাৰ কোনো লক্ষণেই নাই, অৱশ্য এই পৰিস্থিতিত নামি গলে জেং হব, নানামিলো
বাছ গৈ আছে, নগাও, ৰহা, জাগীৰোড.......ৰাতি পুৱাও পুৱাও হৈছে....বাছ ৰখিল... কন্ডাক্টৰে কলে..কাৰোবাৰ পেচাব-চেচাব লাগিছে যদি কৰি লৱ.. বছ নামি গল....
কৰবাত পাইছিলো, যদি মনটো ডাইভাৰ্ট কৰি দিব পাৰি তেন্তে সৰুপানী-বৰপানীৰ টেনডেনচি মনলৈ নাহে.... বাছৰপৰা আধাসজা বিল্ডিং এটা দেখিলো... তাতে মনটো এডজাষ্ট কৰি ললো.. এটা ষ্টৰী এটা ইমাজিন কৰিলো... এজন মানুহ, ৰিটায়াৰমেন্টৰ আগতেই তেও ঘৰটো ষ্টাৰ্ট কৰিছিল , ভাৱিছিল গ্ৰেচুৱেটি আৰু চি.পি.এফৰ টকাৰে তেও এই ঘৰটো কমপ্লিট কৰিব, ঘৰটোৰ ফাউন্ডেচনৰ এমাহৰ পাছত তেও অৱসৰ ললে, কিন্ত অৱসৰৰ পাছত পেঞ্চন অফিচৰৰ চক্কৰ লগাই লগাই তেও ভাগৰি গল, এখন টেবুলৰ পৰা আনখন টেবুল........
বাছ আহি খানাপাৰা পালেহি, নৰমেলি মই খানাপাৰাত নামি দিও, খানাপাৰৰপৰা বেলতলালৈ ৱাকিং ডিচটেন্স.....কিন্ত, চাল্লা... বছ নানামিল... মোৰো নমা নহল
সৰুপানীৰ টেনডেনচিটো বাঢ়ি গৈ আছে....মই আধাসজা ঘৰৰ ষ্টৰীটো এড কৰিলো... মানুহজনৰ এহাল লৰা ছোৱালী আছিল, মানুহজনে ভনীয়েক কেইজনীক উলিয়াই দিয়াৰ পাছত নিজৰ কথা ভাৱিছিল, সেয়ে ৰিটায়াৰমেন্টৰ সময়তো লৰা-ছোৱালীহাল কলেজৰ দেওনা পাৰ হোৱা নাছিল.. এফালে এটা আধাসজা ঘৰ, আনফালে কলেজৰ বাঢ়ি আহা ফীজ... আৰু পেঞ্চনৰ অফিছৰ যন্ত্ৰণা...
বশিষ্ঠ চাৰিয়ালি পালো, নাই বছৰ সাৰ সুৰেই নাই, ইফালে মোৰ অৱস্থা তথৈবছ, কিমান ডাইভাৰ্ট কৰিম আৰু...
মানুহটোৰ ঘৰটো আধাসজা হৈ আছে, পেঞ্চনৰ অফিছৰ কেৰাণীটোৰ লগত তৰ্কাতিকি কৰিছে আৰু ইফালে মোৰ টেনডেনচিটো পিক পজিচনত আহি পাইছেগৈ...
এট লাষ্ট..... বছ নামিল, লখৰাত... উফ ৰক্ষা....
লখৰাৰপৰা বাছখন দুশমিটাৰমান গৈছেহে... বেগটো পিঠিত লৈ চিটৰপৰা উঠিলো
- ৰখা ভাই, ৰখা ইয়াত
- দাদা আই.এছ.বি.টি. পালোৱেই, চবেই ঘৰৰ আগত নামিব খুজিলে কেনেকৈ হৱ... ড্ৰাইভাৰজনে কলে
- আব্বে বুজ বে, ঘৰ-চৰ নহয়, চিটুৱেচন টো বুজ, পিলিজ, জেং হৈ যাব নহলে
ড্ৰাইভাৰে চিটুৱেচনটো বুজি হাহি এটা মাৰি ব্ৰেক মাৰি দিলে....
বাছৰপৰা জপিয়াই নামি চিধাই কাষৰ জংঘলৰ পিনে দৌৰিলো ....
দুপৰীয়া বছে ফোন কৰিলে
- আৰে চেইকীয়া, তুম গোহাটী কা হো না
- হা ছাৰ
- এক্সুৱেলি মে গোহাটী আয়া থা, অভী হোটেল ডাইনেষ্টী মে হু, চাম কো নিকল জাউংগা, য়ে গোহাটী মো অচ্চা মিঠাই কহা মিলেগা
বছক দল-দোপৰ এড্ৰেছ দিলো, তাৰ পাছত সুধিলো.... ছাৰ য়ে গোহাটী কা মউচম অভী কেইচা হে
- য়হা কা তো চহী মউচম হে, লেকিন কল বাছ মে অজীব বাত হুৱা, এক আদমী পুৰা কম্বল-ৱম্বল অউৰকে পুৰা ৰাত বিনা হিলে দুলে বইঠা ৰাহা, মে তো চচ মে পৰ গয়া থা কহী মৰ না গয়া হো
- অৰে নহী চাৰ, কুচ লোগ হোতে হে এইচে
- লেকিন মেৰে উতৰনে কে বাদ মেইনে দেখা , ৱহ বাছ চে কম্বল অউৰকে হি উতৰ গয়া অউৰ জংঘল কী তৰফ এইচা ভাগা, এইচা ভাগা, কে মে হেৰান হো গয়া
- ছাৰ ক্যা আপ এইচে লোগো পৰ ভী ধ্যান দেতে হে, গোহাটী কা মিঠাই কা মজা লিজিয়ে
ভাগ্য ভাল, জংঘলৰপৰা ওলাই অটোত উঠি ঘৰ সোমোৱালৈকে পুল-অভাৰ,মাফলাৰ আৰু এৰীচাদৰখন মোৰ গায়ে-মুৰে ইনটেক্ট হৈ আছিল.........
No comments:
Post a Comment