Sunday, May 18, 2014

বাৰ্থডে এন্ড গালিভাৰ

বাৰ্থডে এটাৰ ইনভিটেচন আছে । আমাৰ ভাড়াঘৰৰ মালিকৰ লৰাৰ বাৰ্থডে । লৰা ডি.পি.এছত পঢ়ে, ক্লাছ এইটত । মালিকৰ ঘৰ যথেষ্ঠ আঢ্যৱন্ত । যোৱাবাৰৰ বাৰ্থডে চাৰিটা তৰা থকা হোটেল নক্ষত্ৰত দিছিল । এইবাৰ বাৰ্থডে পাৰ্টিটো তেওলোক ঘৰৰ লনখনত হব । অৰ্থাত গাৰ্ডেন পাৰ্টি ।

পাৰ্টিটো গাৰ্ডেনত দিব সেইটো প্ৰবলেম নহয় । প্ৰবলেম হৈছে গিফট কি দিয়া যাব । যোৱাবাৰ মম্মীয়ে বোলে ফৰ ষ্টাৰ ষ্টেটাছ মিলাবলৈ গৈ য়নেক্সৰ দামী বেডমিন্টন ৰেকেট এখন বাৰ্থডে গিফট দিছিল । পাছত ৰেকেটখন বোলে তেওলোকৰ কামকৰা বাইৰ লৰাৰ হাতত দেখিবলৈ পালে । সেয়ে লৈ মম্মী আপচেট হৈ আছে । এতিয় মম্মীৰ ডায়লগ............ইমান ধনী মানুহ , গিফট দিয়া-নিদিয়া কথা একেই ।

এতিয়া কথাটো হল গিফট কিনাৰ দায়িত্ব মোৰ ওপৰত পৰিল যিটো মোৰ একেবাৰে পচন্দ নহয় । কলেজ-ইউনিভাৰচিটিত থাকোতে কিমান বিয়া বিনা গিফটত খালো ঠিকনা নাই । আৰু যত গিফটত যাও গ্ৰুপত গিফট কিনো, মানে বেলেগে চইচ কৰি কৰি দেখাত ডাঙৰ গিফট এটা কিনে, মই ৰিচেপচন হলৰ আগত গ্ৰুপত লগ হও, কন্ট্ৰিবিউচনটো দি দিও , বাচ । গিফটৰ পেকিঙৰ ভিতৰত কি আছে গমেই নাপাও ।

এই গিফটৰ জক্কৰৰ কাৰনেই বিয়া, বাৰ্থডে আদিতকৈ অন্নপ্ৰসন,ঘৰলোৱা, সত্যনাৰায়ন পুজা, এনিভাৰচাৰী আদি ইভেন্ট এটেন্দ কৰি ভাল পাও । গিফটৰ ঝামেলা নাই । যোৱাসপ্তাহত লগৰ এটাৰ মেৰেজ এনিভাৰচাৰী লগৰ কেইটামানৰ লগত দকচি খাই আহিলো । গিফট হল বিয়েৰৰ বটল এটা ।

বাৰ্থডেত কি গিফট দিয়া যায় । চফট টয়, পেঞ্চিল বক্স, কেডবাৰি চকলেট পেক । অপচন বহুত আছে ।
- কিতাপ এখনেই দিও নেকি............ মই মম্মীক সুধিলো
- বোপাই, চানাৱালাৰ তাত নেদেখিলেই হল....... ৰং চেনেলত শাহু-বোৱাৰী চিৰিয়েলত নজৰ দি থকা মম্মীয়ে ৰিপ্লাই দিলে

সচাকৈয়ে কিতাপৰ একো কদৰই নাই । বহুত বছৰ আগতে লগৰ এটাৰ বায়েকৰ বিয়ালৈ কিতাপ এখন গিফট হিচাপে লৈ গৈছিলো । বিয়াবোৰত এটা সমস্যা হল চাইজ অৱ গিফট মেটাৰছ । (বুজাই ছাগে বুজিছেই)
গিফট কিনিবলৈ সন্ধিয়া ঘৰৰপৰা ওলালো । বেলতলা তিনিয়ালিত থকা ষ্টাডি চেন্টাৰ নামৰ কিতাপৰ দোকানখনত সোমালো ।
- আব্দুল কালামৰ ইগনাইটেড মাইন্ডছ আছে নেকি...... মই সুধিলো
- অসমীয়াখন আছে, ইংৰাজীখন নাই...... দোকানৰ মানুহজনে কলে

লৰা ডিপি.এছত পঢ়ে । অসমীয়া পঢ়িব জানে নে নাই সন্দেহ আছে । পঢ়িব জানিলেও অসমীয়া কিতাপ পঢ়িবলৈ বেচেৰাই সময় পাব নে নাই সেয়াও সন্দেহ আছে । চেতন ভগত কিনো নেকি, ফাইভ পইন্ট, থ্ৰী মিচটেকচ....... নাই নজমিব । কিতাপৰ দোকানখনত কিতাপবোৰ চাই আছো । এখন কিতাপৰ ওপৰত চকু পৰিল ........ গালিভাৰচ ট্ৰেভেলছ । আৰিহন্টে প্ৰকাশ কৰা কিতাপখন হাতত লৈ মেলি চালো । ১৭৫ টকা । মম্মীয়ে যোৱাবাৰ কিনা ৰেকেটতকৈ সস্তা । কিতাপখন এখন ক্লাছিক শিশু সাহিত্য, তাতকৈয়ো মজাৰ কথা কিতাপখন ক্লাছ নাইনৰ ৰেপিড ৰীডাৰ । কুল । কামৱালী বাই বা চানাৱালাৰ হাতলৈ অন্তত গালিভাৰ নাযায় ।

গালিভাৰক গিফট পেকিং কৰাই ললো ।

ক্ৰিকেট টুৰ্নামেন্ট


মাৰ্চৰ শেষৰপিনে, ২০১৩ চন
বেলতলাত টেনিচ বল ক্ৰিকেট টুৰ্নামেন্ট এখনৰ আয়োজন চলি আছে । লগৰকেইটাই ফোনৰ ওপৰত ফোন কৰি মাতি আছে, জলদি আহিব লাগে । ইফালে কোম্পানীত মাৰ্চ এন্দিংৰ টাৰ্গেট ফিল আপ কৰাৰ প্ৰেচাৰ । তথাপিও বছক মেনেজ কৰি, ধুমিলদাৰ লগত এদজাষ্ট কৰি ১০ দিনৰ ছুটী গোটালো ।

৩১ মাৰ্চ ২০১৩.......
ৰাতিপুৱা গুৱাহাটীত নামিলো । মোৰ ঘৰৰ কাষতে বেলতলা স্কুল ফিল্ডখন, যোগেন দা , চুৰেন, নয়নহতে কামত লাগি আছে, বঙলুৱা মিঞা লেবাৰ এটাই চাইডস্ক্ৰীনৰ খুটা পুতিবলৈ গাত খান্দিছে ।

দুপৰীয়া খেলৰ হিচাপ নিকাচ কৰি আছো, উদ্বোধন কোনে কৰিব, কাক কাক গামোচা পিন্ধাব লাগিব, বাজেটমতে কালেকচন হৈছে নে নাই, টীম জইন কেইটা হব......

কথাৰ মাজতে উতপলে কলে, আমাৰ লেবাৰও এলাপেচা নহয়, মেট্ৰিকত লেটাৰ পোৱা লেবাৰ ।
মই আচৰিত হৈ সুধিলো ........ কি ?
- অ, সি বোলে তিনিটাত লেটাৰ পাইছিল

লেবাৰটোলৈ ভালকে চালো, গাৰ ৰংটো ক'লা, সি লেতেৰা হাফপেন্ট আৰু গেঞ্জী এটা পিন্ধিছে, আপাতদৃষ্টিত এটা বঙলুৱা মিঞা, অভিজাত স্বঘোষিত অসমীয়াৰ ভাষাত "সন্দেহজনক বাংলাদেশী"..........

"সন্দেহজনক বাংলাদেশী" ল'ৰাটোক হাত বাউল দি মাতিলো

- তই পঢ়ি আছ নেকি
- অ
- ক'ত
- খাৰুপেটীয়া কলেজ, ফাৰ্ষ্ট ইয়াৰ, আৰ্টছত
- মেট্ৰিকত বোলে লেটাৰ পাইছিলি
- হয় দাদা, চচিয়েল ষ্টাদি, চাইন্স আৰু অসমীয়াত
- পঢ়া শুনা বাদ দি হাজিৰা কৰিবলৈ আহিলি যে
- ঘৰৰ অৱস্থা বেয়া, HS ছেকেন্দ ইয়াৰৰ এডমিচন ফীজ গোটাবলৈ গুৱাহাটীলৈ আহিছো
- তোৰ কলেজত ষ্টুডেন্ট এইড ফান্দ আছে নে নাই
- নাজানো

মই এতিয়ালৈ ভাবি থকা "সন্দেহজনক বাংলাদেশী" টোৱে অসমীয়াত লেটাৰ পাইছে, কথাটো শুনি অলপ লাজ লাগিল ।

৭৫ টা টীমৰ যোগদানেৰে টুৰ্নামেন্ট চলি থাকিল । দুদিন পাছত চৰিফ ঘৰলৈ উভতি গল । তাৰ ঠাইত নতুন ল'ৰা এটা আহিল, আহমেদ আলি, চৰিফৰ গাৱৰ, সিও চৰিফৰ দৰেই গুৱাহাটীলৈ এডমিচনৰ পইচা গোটাবলৈ আহিছে ।

৬ এপ্ৰিল ২০১৩, শনিবাৰ
আবেলি...... ফিল্ডত থকা কমিটীৰ অস্থায়ী কাৰ্যালয়ত বহি আছো, লগত ৰঞ্জিত দা, বিষ্ণু, প্ৰবাল আৰু মুকুল ।
মই ক'লো, এইবাৰ খেলখন পতাৰ লগতে অলপ সামাজিক কামো কৰো, বেলতলা স্কুলত লাইব্ৰেৰীৰ কিতাপ কিনিবলৈ দুহেজাৰ টকাৰ অনুদান দিও, লগতে আমাৰ টুৰ্নামেন্টত যে কাম কৰি আছে লৰা দুটা, সিহতক হাজিৰাৰ উপৰিও কমিটীৰ ফালৰ পৰা কলেজৰ এদমিচন ফীজ দি দিও ।

সকলোৱে লগে লগে সন্মতি দিলে ।

আহমেদক মাতি কলো, কাইলৈ টুৰ্নামেন্টৰ লাষ্ট দিন, তহতক কলেজৰ এদমিচন ফীজ যিমান হয় দি দিম । চৰিফক গাৱৰ পৰা মাতি দে, আৰু আহোতে তহত দুটাৰ মেট্ৰিকৰ মাৰ্কচিতৰ জেৰক্স কপি লৈ আহিব দিবি ।

৭ এপ্ৰিল ২০১৩, দেওবাৰ, টুৰ্নামেন্টৰ অন্তিম দিন.....
সেইদিনা বটা বিতৰণীত মন্ত্ৰী অহাৰ কথা, ৰঞ্জিত দাক কলো, মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াৰ ভাষন শেষ হোৱাৰ পাছতে আমাৰ ঘোষণাটো কৰি দিব ।

আবেলি চৰিফ আৰু আহমেদক কলো, আজি এডমিচনৰ লগতে ফৰ্ম ফিলাপৰ পইচাও পাই যাবি ।

যথাসময়ত মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়া আহিল,লগত বহুতো নেতা-পালিনেতা.....
মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াৰ ভাষন শেষ হোৱাৰ লগে লগে ৰঞ্জিত দাই কৈ উঠিল...... বেলতলাৰ পুমা ক্লাৱৰ সৌজন্যত ক্ৰিকেট খেল আয়োজন কৰাৰ লগতে আমি কিছু সামাজিক কামত আগবাঢ়িব খুজিছো, ইয়াৰ অংশস্বৰুপে বেলতলা স্কুললৈ আৰ্থিক অনুদান তথা দুজন আৰ্থিকভাৱে দুৰ্বল কিন্ত উদ্যমী ছাত্ৰক ক্ৰিকেট টুৰ্নামেন্টৰ কমিটীৰ তৰফৰ পৰা কলেজৰ এডমিচন ফীজ দিবলৈ সিদ্ধান্ত গ্ৰহন কৰিছো ।

চৰিফ আৰু আহমেদ মঞ্চলৈ উঠি গল, মই মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াৰ ফালে দুটা খাম আগবঢ়াই দিলো,

মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াই সুধিলে, " কিমান আছে ?"

মই কলো, "এওঁলোকৰ সম্পুৰ্ন এডমিচন ফীজ । "

মন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াই নিজৰ ফালৰপৰাও খাম দুটাত এহেজাৰটকীয়া নোট কেইখনমান ভৰাই দিলে ।

২৫ এপ্ৰিল ২০১৩,
ৰীগত নাইট শ্বিফট কৰি কোৱাটাৰ সোমাইছো, ফোনটো বাজি উঠিল, অচিনাকী নাম্বাৰ
- দাদা মই চৰিফে কৈছো, কালি মই এদমিচন ললো, এইবাৰ ফী়জটো বাঢ়িছে, আপোনালোকে আশীৰ্বাদ কৰিব , মই ভালকে পঢ়িম....

Thursday, May 15, 2014

দেউতা

(১)

দেউতাক মই বেয়া পাও । বহুত বেয়া পাও । দেউতাই জীৱনত একো কৰিব নোৱাৰিলে । এটা চৰকাৰী চাকৰি কৰি গুৱাহাটী হেন চহৰত অতবছৰে থকাৰ পাছতো নিজৰ বুলিবলৈ এটা ঘৰ, এটুকুৰা মাটি কিনিব নোৱাৰিলে । দেউতা এটা অপদাৰ্থ, অকৰ্মন্য মানুহ । আজিৰ দিনত মানুহক চলিবলৈ টকা লাগে, বহুত টকা । নীতি আদৰ্শৰ ডায়লগৰে পেট নভৰে.............. ডিম্বেৰ দোকানত মিঠাপাণখন মুখত ভৰাই মই ওচৰতে থকা মনোজক কলো

আচলতে মই হতাশ হৈ পৰিছো । এম.এছ.ছি পাচ কৰা এবছৰ হল । এতিয়ালৈ একো এটা কৰিব পৰা নাই । টিউচন কৰি চলি আছো । ৰাতিপুৱা সাতটা বজাতে ঘৰ নামৰ ঠাইটুকুৰাৰপৰা ওলাও । বাছত উঠি টিউচন পঢ়াবলৈ যাও । দুপৰীয়া প্ৰাইভেট কলেজ এখনত পঢ়াও । ডেৰহাজাৰ টকা দৰমহা । আবেলিও টিউচন কেইটামান কৰো । ঘৰ সোমাওতে কেতিয়াবা ৰাতি দহ বাজেহি ।
বাইক এখন হলে ভাল আছিল । অন্তত দুটা টিউচন বেছিকৈ কৰিব পাৰিলোহেতেন । বাছত বহুত সময় নষ্ট হয় । কিন্ত পইচা গোট খোৱা নাই । অলপ অলপকৈ পইচা গোটাইছো । আৰু তিনিমাহমান লাগিব ।

দেউতাক কৈছিলো, বাইক এখন লাগে । বহুদিন আগতেই কৈছিলো । ইউনিভাৰচিটিত পঢ়ি থাকোতেই । কিন্ত পইচা নাই বোলে । বাইক বোলে বিলাসৰ বস্ত । নিম্নবিত্ত মানুহৰ বিলাসী বিলাস । সেইদিনা কাজিয়া হৈছিল । দেউতাক বহুত গালি পাৰিছিলো । অকৰ্মন্য, অপদাৰ্থ , জীৱনত একো কৰিব নোৱাৰা এটা বেকাৰ মানুহ । হাততে পোৱা কিবা এটা দলিয়াই দিছিলো । ঘৰত এটা শ্বকেচ আছিল । আইনাখন ভাগি থাকিল ।

তাৰ পাছৰেপৰা দেউতাক পইচা খোজাৰ কথা ভাবিব পৰা নাই । দেউতাক আজিকালি মই ভালকৈ মাতবোলো নকৰো । কাট মাৰি কথা কও । প্ৰতিদিনে সোৱৰাই দিও যে দেউতাই জীৱনত একো কৰিব নোৱাৰিলে ।

(২)

আত্মীয় - স্বজনৰ ঘৰলৈ যোৱা মই বাদ দিছো । কথাই প্ৰতি তেওলোকে মোক কি কৰি আছো সোধে । আচলতে তেওলোকে জানে যে মই বিশেষ একো কৰি থকা নাই । তথাপিও সোধে, ৰং চায় । মোৰ প্ৰতি সহানুভুতি দেখুৱায় । তেওলোকেও কয়, দেউতাৰে জীৱনত একোৱেই কৰিব নোৱাৰিলে ।
বহুদিন হল বিয়া-বাৰু, জন্মদিন ইত্যাদি ফাংচনলৈ যোৱা নাই । কলেজৰ এলুমিনি মিট আছিল যোৱামাহত । বিভাস, ৰঞ্জন, নীহাৰহত আহিছিল । বিভাসে ফোন কৰি মাতিছিল । সি মাল্টিনেচনেল কোম্পানী এটাৰ মেনেজাৰ । এলুমিনি মিটত নাচ-গান কৰিবলৈ নগলো । ইম্পৰটেন্ট টিউচন এটা আছিল ।

এইটো নহয় যে মই কিবা এটা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা নাই । কৰিছো , কষ্ট কৰিছো । চৰকাৰী-বেচৰকাৰী-অৰ্ধচৰকাৰী চাকৰিৰ বাবে এপ্লাই কৰিছো, পৰীক্ষাবোৰ দি আছো, ইন্টাৰভিউও দিছো । কিন্ত এতিয়ালৈ একো হোৱাগৈ নাই । এটা ফ্ৰাচট্ৰেচনত আছো ।

ঘৰত থকা সময়ত এই হতাশাবোৰ আক্ষেপলৈ ৰুপান্তৰিত হয় । যদি দেউতাই মাষ্টৰ নোহোৱা চৰকাৰী স্কুলৰ সলনি মোক ভাল প্ৰাইভেট স্কুলত পঢ়ালেহেতেন, যদি ভাল মাষ্টৰৰ টিউচন দিয়ালেহেতেন, যদি এন্ট্ৰেন্সৰ বাবে নামী কচিং চেন্টাৰত কচিং দিয়ালেহেতেন...... তেতিয়া হয়তো .......
আক্ষেপবোৰ ওলাই আহে, খঙৰ ৰুপত, দেউতাক হিয়া উজাৰি গালি পাৰো তেওৰ অপদৰ্থতা, অক্ষমতা, অকৰ্মন্যতাৰ বাবে ।

দেউতা কেইমাহমান পাছত ৰিটায়াৰ হব । তাৰ পাছত ঘৰখন চলাবলৈ আকৌ প্ৰবলেম হব । তাৰ আগতেই যদি বাইকখন কিনা নহয় তেতিয়া কাহানিও কিনা নহব । সেয়ে মই পইচাবোৰ যা-তাকৈ খৰচ কৰা নাই । বহুদিন হল নিজৰ বাবে কাপোৰ-জোতা এইবোৰ একো কিনা নাই । এইবোৰো মই বৰ্তমান বিলাসৰ বস্ত বুলি ভাৱি লৈছো ।

(৩)

ডিম্বেৰ দোকানত মিঠাপাণখন চোবাই কথাবোৰ পাগুলি আছো । মাহৰ প্ৰথম সপ্তাহ । দুটা টিউচনৰ পইচা পালো । দুহেজাৰমান টকা পকেটত আছে । নেক্সট টিউচনটোলৈ এঘন্টা আছে । ঘৰলৈ যাবলৈ মন যোৱা নাই ।

দোকানলৈ মানুহ এজন আহিল । মানুহজনক মই দেখিছো আগতে । মানুহজনে ঠেলা চলায় । মানুহজনে ডিম্বেৰপৰা খেলনা পেপা এটা কিনিলে ।
- কি পোলেন দা, মন-চন বেয়া কৰি আছে চোন...... ডিম্বেই সুধিলে
- লৰাটোৱে বৰ আমনি কৰি আছে অ, কৰবাত ৰিমট কন্টল গাড়ী এখন দেখিলে, এতিয়া সেইখন লাগে লাগে বুলি কন্দা-কটা কৰি আছে, ঠেলা চলাই কেইটানো টকা পাও, ইমান দামৰ গাড়ীখন কেনেকৈ কিনি দিও তইয়েই কচোন......... পোলেনে কলে

বাওহাতেৰে পোলেনে চকুপানীখিনি মচি ললে ।

পকেটত টকা দুহেজাৰ আছিল । দেউতাৰ বাবে চোলা এটা কিনিলো । দেউতাই পিন্ধা চোলাকেইটা বহুতদিন পুৰনি । দেউতাই কাজু-বৰফি খাই ভাল পায় । ওচৰৰে মিঠাইৰ দোকানখনৰ পৰা কাজু-বৰফি কেইটামান ললো । এবাৰ দেউতাৰ অফিচত হোৱা মিটিঙত দিয়া পেকেট লান্সৰ মিঠাইকেইটা দেউতাই লৈ আহিছিল । সেইকথাটো মই পাহৰি গৈছিলো ।

ঘৰত সোমালো । দেউতাই আচাম ট্ৰিবিউনৰ দ্বিতীয় পৃষ্ঠাটো চাই আছিল । মোক দেখি দেউতা ভিতৰৰ ৰুমলৈ যাবলৈ উঠিল ।
- দেউতা................ মই মাতিলো

দেউতাই ঘুৰি চালে । এটা অজান আশংকা দেউতাৰ চকুত দেখা পালো ।

- আপোনাৰ অফিচলৈ যোৱা চোলাটো কাষলতিৰ তলত ফাটি গৈছে । চোলা এটা আনিছো , আপোনাৰ বাবে । আপুনি বৰফি খাই ভাল পায় নহয়, কাজু-বৰফি কেইটামান আনিছো । মাক চাহ অকন কৰিব দিয়ক ................. মই বৰফিৰ পেকেটটো খুলি এটা বৰফি দেউতাৰ মুখৰফালে নিলো

দেউতাৰ দুগালেৰে চকুপানী দুধাৰি বৈ আহিল । কিন্ত মই দেখিলো, দেউতাৰ মুখত পাতল হাহি এটা । বহুতদিনৰ মুৰত দেউতাই হাহিছে ।

অতদিনে দেউতাই মোৰ আক্ষেপগ্ৰস্ত ব্যৱহাৰত দুখী হৈ মোৰ বাবে টোকা প্ৰতিটোপাল চকুপানীৰ মুল্য মই কিজানি কাহানিও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰিম ।

মহানগৰ.....

(১)

বিস্মিতা গগৈক ভাল লাগে ।  ভাল লাগে মানে ভাল লাগে আৰু, বিস্মিতাৰ হাহিটো ভাল লাগে , চুলিখিনি ভাল লাগে, কথা কোৱাৰ ষ্টাইলটো ভাল লাগে...... মুঠতে এভৰিথিং ভাল লাগে ।
বিস্মিতা কলেজত মোৰ জুনিয়ৰ আছিল । অৱশ্যে এই ভাল লগা ফিলিংটো বহুত পুৰনি নহয় । মানে কলেজত থাকোতে একো এফেয়াৰ-চেফেয়াৰ নাছিল ।
এক্সুৱেলি ওজন কমাবৰ বাবে মই ধীৰাজ কলিতাৰ লগত ৱাকিং কৰা আৰম্ভ কৰিছিলো...... কলনিৰ পৰা বৰপুখুৰীলৈ যাও, বৰপুখুৰীৰ পাক কেইটামান মাৰো ।
এদিন ৱাকিং কৰি আছো, মোৰ স্পীড স্লো........ধীৰাজ কলিতা বহুত আগুৱাই গল,

- কিহে ডেকা লৰা, এই স্পীডত নহব
পিছফালে ঘুৰি চালো...... HR চেকচনৰ সদানন্দ গগৈ
- ভাগৰ লাগিছে, নোৱাৰিছো আৰু

গগৈৰ লগত কথাবতৰা পাতি লাহে লাহে খোজ কাঢ়িলো
- বলা, মোৰ ঘৰ এইখিনিতে, চাহ একাপ খাই লোৱা........ গগৈয়ে কলে
গগৈৰ ঘৰ পালোগৈ, কোম্পানীৰ HR পলিচিৰ ওপৰত ডিচকাচন হৈ থাকিল

- চাহ খাওক
মাতষাৰত কিবা এটা মেজিক আছিল, চাহ লৈ অহা ছোৱালীজনীলৈ চালো....... কৰবাত দেখা দেখা লাগিছে
- তুমি আমাৰ কলেজৰ নাছিলা জানো
- হয় দা, আপোনাৰ দুটা বেটছ পাছৰ

কোৱাটাৰত আহি অলপো কনচেনট্ৰেট কৰিব নোৱাৰিলো......
এফেয়াৰৰ মোৰ কোনো আগৰ এক্সপেৰিয়েন্স নাই । গতিকে এইবোৰ ক্ষেত্ৰৰ Experienced খিলাড়ী মৃদুল আৰু প্ৰয়াসক কন্টেক কৰিলো । মৃদুল পাক্কা Playboy, সাতটা simultaneous এফেয়াৰ হেন্দেল কৰা মানুহ । আনহাতে প্ৰয়াস এখোপ চৰা, আমি নাম দিছিলো  Playman ........ এটা সময়ত প্ৰয়াসে বিবাহিত-অবিবাহিত মিলি টটেল ১৪ টা virtual+non-virtual এফেয়াৰ চলাইছিল ।
বৰ্তমান দুয়ো পি.এইচ.ডি স্কলাৰ.....

Playboy মৃদুল আৰু Playman প্ৰয়াসে মোক প্ৰথমতে দিয়া চাজেচনকেইটা একেবাৰে মনপুত নহল ।
- আৰে ভাই এতিয়া কলেজীয়া লাফাংগা নহয় বে, মোৰ এটা নীট এন্দ ক্লীন ইমেজ আছে, ৰেপুটেচন আছে, প্ৰেচটিজ আছে

তাৰ পাছত সিহতে স্লো এন্ড স্টেদি টাইপৰ এটা বেলেগ চাজেচন দিলে......

চাৰিদিনৰ ভিতৰত দুদিন অফ পাও । সেই দুদিন বৰপুখুৰীৰ ৱাকিং আৰম্ভ হল, প্ৰায়েই গগৈক লগ পাও...... প্ৰায়েই গগৈৰ ঘৰত ইভিনিঙ টি চলিল...... গগৈয়ে বহুত কথা কয়, বহুত মানে একচেচ কামোৰ । কামোৰ সহ্য কৰি হয় হয় আপুনি ঠিক কথাই কৈছে কৰি থাকো ।
কেইদিনমান পাছত বিস্মিতাও ৱাকিঙলৈ আহিবলৈ ধৰিলে । মাজে মাজে মই বিস্মিতাৰ ফালে চাও । মাজে মাজে বিস্মিতাই মোৰ পিনে চায় । মই হাহো, তাই মিচিকিয়ায় ।
তাৰ এদিন-দুদিন পাছত পাছত হাই-হেলোৰ উপৰিও এটা-দুটা কথা আৰম্ভ হল । কেইদিনমান পাছত ফেচবুক ফ্ৰেন্দ হৈ পৰিলো । চাটিং আৰম্ভ হল, বহু ৰাতি চাটিং কৰি কৰি পুৱাই গল ।
মোবাইলত মেচেজ... Gd mrng, gd nte, swt drm, bht khla ne nai ইত্যাদি

এটা কুল এফেয়াৰ ষ্টাৰ্ট হৈছিল আৰু ।

(২)

কুল এফেয়াৰ এটা ষ্টাৰ্ট হৈ আছিল ।

সেই সময়তে মৃদুলে খবৰ দিলে....... সি শিৱসাগৰলৈ আহিব, শিৱসাগৰ কলেজত ইন্টাৰভিউ এটা আছে ।
ইন্টাৰভিউৰ আগদিনাই মৃদুল আহি পালে ।
তাক তাৰ লেটেষ্ট এফেয়াৰৰ বিষয়ে সুধিলো.....
- নাই বে, PhD গাইড ৰঞ্জনকুমাৰে তামাম কামোৰ দিয়ে, লেবৰপৰা ওলাবই নিদিয়ে, এফেয়াৰ-চেফেয়াৰ বাদ দিছো, বৰ্তমান এজনীয়ে গাৰ্লফ্ৰেন্দ আছে, বঙাইগাৱৰ, ডালিয়া
- ডালিয়া, মানে সেই য়ে খিচিৰি টাইপৰ চুপ
- আব্বে নহয়, একটাইপৰ ফুল আছে যে, হালধীয়া
- তোক জক্কৰত পৰিছে যদি ফুলেই হৱ, ৱাইজ হলে পৰেনে আৰু
- ডাউন নিদিবি বে, ৰহ তোক দেখাই আছো

মৃদুলে ফেচবুক খুলি ডালিয়াৰ প্ৰফাইলটো উলিয়ালে
- কি মাল বে, তামাম দেখুন
- মাল বুলি নকবি, ভাবী হে তেৰা
- হোৱা নাই এতিয়াও

সিদিনা নাইট শ্বিফট আছিল । মৃদুলক কোৱাটাৰৰ চাবি দিলো, আৰু লেপটপটো লগত লৈ গলো । মৃদুলৰ ওপৰত ভৰষা কৰিব নোৱাৰি ।

পাছদিনা ৰাতিপুৱা আহি কোৱাটাৰ সোমালো । মৃদুলে ঝাৰু লৈ ৰুম সাৰি আছে ।
- কেনেকে লেতেৰাকে থাক বে, কালি মোৰ এলাৰ্জি হৈ গল, চব ধুই দিছো

মোৰ বিচনাৰ তুলীখন বাহিৰৰ বেলকনিত, বিচনাচাদৰখন চাৰ্ফৰ পানী থাকা বাল্টিত । মৃদুল কেতিয়াৰে পৰা নীট এন্ড ক্লীন হল বে । বোধহয় ডালিয়া এফেক্ট ।

মৃদুল ইন্টাৰভিউ দিবলৈ গল । ভগবানক মনে-প্ৰানে খাতিৰ কৰিলো । মৃদুল যাতে শিৱসাগৰত চেট নহয় । নহলে শিৱসাগৰৰ ছোৱালীবোৰ নাবাচিবগৈ । মৃদুল আহিলে প্ৰয়াসো আহিব । প্ৰয়াস আহিলে তো শিৱসাগৰৰ লেডিজবোৰ Danger zone ত আহি যাব ।

ইন্টাৰভিউ দি মৃদুল আহি পালে
- এই চাল্লা হিমন্ত বিশ্ব, কি নিয়ম উলিয়ায় সি
- কি হল
- পি.এইচ.ডি থকা কেন্ডিদেট আছে, সিহতৰ মাৰ্কচ মোতকৈ বেছি হৈ যায়, নহলে কিবা ফিটিং-চিটিং কৰিলোহেতেন, এতিয়া উপায়েই নাই ।

ভাল বাচিলো.......অন্তত পি.এইচ.ডি দিক্লেয়াৰ নোহোৱালৈকে মৃদুলৰ পৰা খাতৰা নাই ।
হিমন্ত বিশ্ব কী জয়..............

(৩)

মৃদুলক বাচষ্টেন্ডত ড্ৰপ কৰি কোৱাটাৰলৈ আহি আছো, বাটতে মোহিত শৰ্মাই পালে
- আৰে অনিমেশ জী কল কেইচা ৰহা
- বৰহিয়া হে ভাই , চকা-চক চল ৰহা হে
- হা আপ হী কি দিন হে, মস্তি চল ৰহা হে

পাছদিনা শাক-চবজি কিনি কোৱাটাৰ সোমাবলৈ ধৰিছো, এনেতে সমুখৰ কোৱাটাৰৰ আন্টিয়ে মাতিলে
- তুমহাৰা ফেমিলী আয়া হুৱা হে ক্যা
- নহী তো, কিউ
- নহী কল কুচ জাদা লোগ কোৱাটাৰ মে মহচুচ হুৱা, কোই লড়কী ভী থী

কোৱাটাৰত সোমাই লেপটপ অন কৰি ফেচবুক খুলিলো । বিস্মিতাৰ প্ৰফাইল চালো । কোনো আপদেট নাই ।
এনেতে ৰুমৰ চুকত অকনমানি বস্তু এটা চকুত পৰিল, বস্তটো পোহৰত জিলিকি আছে, বস্তটো হাতত লৈ চালো ।
দেহৰ শিৰা উপশিৰাদি এটা গৰম কাৰেন্ট পাৰ হৈ গল ।

মৃদুললৈ ফোন কৰিলো
- এক্সেক্টলি কি হৈছিল
- নাই বে , মালপিচ ঝাকাচ আছিল, তামাম
- মাল বুলি নকবি....... মোৰ দাত কৰচি উঠিল
- মালক মাল নুবুলি কি বুলিম
- তই ভাল নকৰিলি মৃদুল......... তই একেবাৰে ভাল নকৰিলি.........

অলপ কুল হৈ ললো......... আবেলি চিধাচিধি গগৈৰ ঘৰ ওলালো
বিস্মিতাই চাই লৈ আহিল........ চাহ খাওক
এইবাৰ কোনো ধৰনৰ ফিলিং নাহিল
- তোমাৰ কাণফুলি এপাট হেৰাইছে নেকি, নীলা বাখৰ থকা
- অ, কত বা থলো, আপুনি পিছে কেনেকৈ জানিলে

পকেটৰপৰা অকনমানি বস্তটো উলিয়াই চাহকাপৰ কাষত থলো
- কলনিৰ চি-১০২ মোৰেই কোৱাটাৰ

চাহকাপ হয়তো গৰম হৈয়েই আছিল.........

সেই ৰাতিয়েই ঘৰলৈ বুলি নাইট চুপাৰত উঠিলো । কানত হেডফোন লগালো । গান এটা বাজি উঠিল..........
চুপকে চে কহে, ধীমী আচ পে, তুমতো থে য়হী অজনবী, কুচ ভী না কহা, কুচ ভী না চুনা, ফিৰ কিউ কেহ দিয়া আলবিদা....... আলবিদা ........ আলবিদা ,,মেৰী ৰাহে আলবিদা, মেৰী চাচে আলবিদা........... আলবিদাআআআআআআআআআআ...................

(৪)

আলবিদা ........ আলবিদা........... মবাইলৰ ৰিংটোনৰ প্ৰচন্দ শব্দত সাৰ পাই গলো
প্ৰয়াসৰ ফোন
- কি যা-তা আপদেট দি থাকা বে, বেলেগ কাম বন নাই নেকি
- কি হল
- কি কি হল, মই কি অউৰতবাজ,  মৃদুল ফায়াৰ হৈ আছে, গালফ্ৰেন্দৰ লগত ব্ৰেক আপ হও হয়, গালফ্ৰেন্দে বিস্মিতা কোন বিস্মিতা কোন সুধি কন্দা-কটা কৰি আছে,
- নহয় মানে ইমাজিনাৰী ষ্টৰী এটাহে, ক্ৰিয়েটিভ ৰাইটিং
- ঘেন্টা ক্ৰিয়েটিভ ৰাইটিং, ৰাম,হৰি,যদু,মধু কিমান আছে, মৃদুল আৰু প্ৰয়াসকহে বিচাৰি পোৱানে........ ইয়াত আমি জকাৰ বনি গৈছো, চবেই অবাইচ নজৰ দি চোৱা আৰম্ভ কৰিছে, জল্দি ডিলিট মাৰা, নহলে কথা বেয়া হব, কৈ দিছো

প্ৰয়াসে বেয়া দম দিলে । অলপ আগতে ফেচবুকত আপদেট এটা দিছিলো........
ফেচবুক খুলিলো.... আপদেটতো চালো........ ৪০ টা লাইক, লগত কমেন্ট......
নাই এইটো ডিলিট নকৰো........ যি হয় দেখা যাব
মবাইলটো চুইচ অফ কৰিলো............ প্ৰয়াসে এতিয়া দম দিব নোৱাৰে

(৫)

ফোনটো চুইচ অফ । প্ৰয়াসৰ টেমা গৰম হৈ গল । ৰাতিপুৱাৰেপৰা মুড অফ হৈ আছিল । আৰু সহ্য নহয়, হল বুলিনো কিমান চুপ থাকিব । চিধাচিধি character assassination কৰা হৈছে ।
ইয়াৰ উচিত জবাব দিব লাগিব । ইত কা জবাব পাথৰ ।
প্ৰয়াসও লিখিব । চব লিখিব । প্ৰথমৰে পৰা শেষলৈ । প্ৰয়াসে ট্ৰাংকটো খুলিলে । পুৰণা কিতাপ-বহীবোৰ উলিয়ালে । এখন ডায়েৰী ওলাই পৰিল ।
প্ৰয়াসে ডায়েৰীখন হাতত ললে । ইয়াত বহুত কথা সোমাই আছে ।
কিন্ত ই কি , এইখন প্ৰয়াসে বিচৰা ডায়েৰীখন নহয় । প্ৰয়াসৰ মনত পৰিল,  এইখন memo , ইউনিভাৰচিটিৰ শেষ দিনকেইটাত এইখন কেইজনমান friend ক দিছিল । তেওলোকে প্ৰয়াসৰ বিযয়ে ইয়াত লিখিছিল । এখন স্মৰনিকা........

অনিমেশে এ memo ত কি লিখিছিল প্ৰয়াসৰ চাবলৈ খুব মন গল.........
প্ৰয়াসে পাত লুটিয়ালে..........

২১.০৭.২০০৯
প্ৰয়াস,...... আনৰ memo ত শব্দৰ মায়াজাল ( জাল নহয়- কিছুমান দন্তভংগুৰ শব্দৰ সংমিশ্ৰণ) সৃস্টি কৰা তোমাৰ memo ত কি লিখিম, ভাবিছো.... (চিন্তা নকৰিবা, কবিতা-চবিতা নিলিখো)........ কিন্ত বহুত কথা আছে যিবোৰ লিখিব পাৰো......
সকলো সচা কথা লিখিব নোৱাৰি, লিখিলে বিপদ, নিলিখিলেও বিপদ, গতিকে মিক্সাৰ কিবা এটা...
হয়তো আমাৰ বহুত মিল আছে, চাইজত নহয় , বেলেগ কিবাত.... আমি একেখন নাৱৰে যাত্ৰী

সুদুৰ যোৰহাটৰপৰা এখন চাইকেল আহিছিল , চাইকেলখনত মই বহুদিন উঠিছিলো... চাইকেলখন এতিয়াও আছে, চলি আছে........
এই memo বোৰ যে আছে, কোনোবাই জানো বেয়াকে লিখে, এনেকুৱা লাগে যেন পৃথিৱীত বেয়া মানুহ নায়েই, চবেই এনজয় কৰে, চাল্লা তোমাৰ নিচিনা ফ্ৰেইন্দ নায়েই , লাইফ যেন অধুৰা হলহেতেন.....etc etc.... মই কিন্ত সেইচব নিলিখো......
তুমি নাথাকিলেও মোৰ লাইফ চলিলহেতেন....... কিন্ত তুমি আৰু মই মানে আমি নাথাকিলে ডিপাৰ্টমেন্টত বহুত কাম সময়ত নহলহেতেন.........
ফৰেষ্ট স্কুলৰ চাহৰ দোকানত তুমি, মই আৰু অলু ...... কৃষ্ণ আৰু ভৱদাই কৈছিল.. জলদি কৰা, নহলে কোনো নাথাকিব, তাৰ পাছত ফ্ৰেচাৰ্চ কাম ফেয়াৰৱেলৰ ইনষ্টেন্ট প্লেনিং........ পাছদিনা ৰাতি আঠ বজা, ধাৰাষাৰ বৰষুণ, আমি সেই বৰষুণত তিতি এখন চেক আনিব গৈছিলো.......
এতিয়া ভাৱো, কিয় ইমান নলগা জেং চপাই লৈছিলো...... সেইবোৰ নকৰিলেও হলহেতেন, লাইফ চলি থাকিলেহেতেন.... হয়তো আমাৰ দুটাৰ বেলেগ কাম নাছিল......
এটা সময়ত প্ৰেচাৰত পৰি তুমি চত্ৰভংগ দিছিলা...... মনত আছে ছাগে.... তুমি যে মোক কৈছিলা..... যোনে যি কৰে কৰিব, মই এইচবত নাই......
Actually you ডন্ট হেভ দা গাটছ......
সেইকেইদিন আমাৰ ক্ৰিকেট খেলা বন্ধ হৈছিল, বহুতৰ পঢ়াৰ প্ৰতি ধাউতি বাঢ়িছিল, orkuting কমিছিল
কিন্ত মই তোমাক কনভিন্স কৰি ঘুৰাই আনিছিলো.....
তুমি ৱাল মেগাজিনৰ চেক্ৰেটাৰী আছিলা কিন্ত এটা ফাল্টু এডিটৰিয়েল লিখিছিলা, এডিটৰিয়েলটো সচাকৈয়ে ফাল্টু হৈছিল......
মোক জেক দি যদি কোনোবাই কাম কৰাইছে সেয়া হল মি. প্ৰয়াস......... এই পিকনিকজাতীয় বস্ত এৰেঞ্জ কৰাৰ মোৰ মুঠেই মন নাছিল (Dec 1st week ত 1st sem ৰ পৰীক্ষা, 22 ত NET , তাৰ পাছত winter break, তাৰ পাছত জানুৱাৰীত আমাৰ 3rd sem পৰীক্ষা..., কত স্পেচ আছিল)
তুমি জেক দি মোক 1st semক দম দিবলৈ প্ৰভক কৰিছিলা......
....1st sem এ rebel টাইপৰ এটিটিউদ দেখুৱাইছিল...... . মুৰ গৰম হৈ গৈছিল....কিমান আইডিয়া লগাই অৰবিন্দক লীডাৰ পাতি 1st sem ৰ পৰা পিকনিকৰ কন্ট্ৰিবিউচন উঠাইছিলো......... বেলেগ মানুহে যেতিয়া পঢ়া-শুনাত বিজি আছিল, আমি তেতিয়া চাউল-দাইল-মাংসৰ বাজেট মিলাই আছিলো .......বাটৰ জেং চপাই লোৱাৰ বাবে নিজৰ ওপৰত বিৰাট খং উঠিছিল
যেন তেন পিকনিক হৈ গল, কানত ধৰি শপত খালো যে এনেকুৱা টেনচন আৰু কেতিয়াও নলও...
তাৰ পাছত মই inactive হৈ গলো..... তেতিয়া তোমাৰো activity নোহোৱা হৈ পৰিল.... নহয় জানো

প্ৰয়াসৰ সমুখত পুৰনি দিনবোৰৰ ফ্লেছবেক এটা পাৰ হৈ গল । ঠিকেই, কথাবোৰ সচা, সি বহুতকেইবাৰ পলাব খুজিছিল, কিন্ত অনিমেশে  তাক কেতিয়াও পলাব নিদিলে ।
 প্ৰয়াসে পৃষ্ঠা লুটিয়ালে.......

(৬)

প্ৰয়াসে পৃষ্ঠা লুটিয়ালে.......

এসময়ত তাইৰ সৈতে মই যিমান ক্লজ হৈ পৰিছিলো, এতিয়া তুমি হৈছা, মই তাইৰ বাবে আন হৈ পৰিছো, কাৰণ এসময়ত কোনোবাই বিচৰা নাছিল যে মই তাইৰ লগত কথা পাতো...... কিন্ত এতিয়া সেই কোনোবাৰ পৰা মই বহুত দুৰলৈ গুচি গলো, বহুত দুৰলৈ...... তোমাক ডিচটেন্স মেইনটেইন কৰিব দি নিজেই ডিচটেন্ট হৈ পৰিলো

" কেতিয়াবা ভাবো
যদি কোনোবাই বুজিলোহেতেন
মনৰ মকৰাজালখনৰ
জটিল বিন্যাসবোৰ...... "

কি কৰিবা দোস্ত, ইমচনেল হলে কবিতা-চবিতা ওলাই যায়
মই বাহিৰত যিমানেই ডায়লগ নামাৰো কিয়...... মই ভাগি পৰিছো.... সিদিনাখন তোমাক বহুত কিবা কিবি কৈছিলো.

" জ্বলি আছো একুৰা জুইত
হয়তো বুকুৰ মাজত
সদায় জ্বলি থাকিব
এয়া নহয়
প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তিৰ পৰিসংখ্যা
বা পোৱা নোপোৱাৰ ৰসায়ণ
হয়তো এয়া
আশাৰ সমাধিত
হৃদয়ৰ উচুপনি.."

এটা কথা কও, শুনিবানে, জীৱনত কাকো ইমানকৈ বেছি ভাল নাপাবা যে...... নহলে মোৰ নিচিনা অৱস্থা হব

" যদি হৃদয় নোহোৱাকৈও
জীয়াই থাকিব পাৰিলোহেতেন
কাপুৰুষ অন্তৰখন
নিক্ষেপ কৰিলোহেতেন
ৰাষ্টাৰ ডাষ্টবিনলৈ
কাউৰী শগুনবোৰৰ বাবে "

বহুত চেন্টি ফালিলো..... হৱ, আৰু ট্ৰেজেডী নাফালো......... অৱশ্যে তোমাৰ আগত নাফালি কাৰ আগত ফালিম........
এন্ধাৰ দেখিছিলো, কেৱল এন্ধাৰ, কি কৰিম কি নকৰিম ভাৱি পোৱা নাছিলো..... কিন্ত মই হয়তো ভাগ্যবান আছিলো.... তোমালোকৰ দৰে বন্ধু লগত আছিল.... এটা বিধ্বস্ত অৱস্থাৰপৰা নৰ্মেল হৈছিলো, তোমালোকৰ প্ৰেচেষ্টাত...... depression, frustration নামৰ শব্দবোৰৰ প্ৰেক্টিকেল অৰ্থ বুজা হৈছিলো

" উকা সেই সেউজী পথাৰ
এতিয়া তাত শইচ নাই
আছে মাথো
এখন চিৰালফটা আকাশ
আৰু অনুৰ্বৰ হৃদয়
অপেক্ষা মাথো
এজাক......
ধাৰাষাৰ বৰষুণৰ..........."

কথাখিনি পঢ়ি প্ৰয়াস ইমচনেল হৈ পৰিল । হয়, এটা ট্ৰেজিক ষ্টৰী, তাৰ চকুৰ সমুখতেই পাৰ হৈ যোৱা এটা ট্ৰেজিক কাহিনী । অনিমেশৰ কাহিনী,  পাপৰি চলিহা নামৰ এজনী ছোৱালীৰ বিট্ৰেৰ কাহিনী ।
memo ৰ কেইটামান পাত তেতিয়াও বাকী আছিল........

(৭)

memo ৰ কেইটামান পাত তেতিয়াও বাকী আছিল........

কেতিয়াবা হয়তো ভাবিব পাৰা, কেনেকৈ চবৰে memo ত পৃষ্ঠা ভৰাই লিখো..
আৰে বাবা, অলপ emotion আছে, feelings আছে, টেলেন্ট আছে..... কথাবোৰ ওলাই আহে আৰু
লাইফত বহুত মানুহ লগ পাইছো, মাছৰ বেপাৰীৰ পৰা মন্ত্ৰীলৈকে........ আচলতে relation বোৰ কেমিকেল bondৰ দৰে , covalent বা আয়নিক...... ইলেক্ট্ৰন sharing বা আদান-প্ৰদানৰ দ্বাৰাহে bond দাল টিকি থাকে, যেতিয়াই মাজৰ ইলেক্ট্ৰনবোৰ নোহোৱা হৈ যায়, atom বোৰ দুৰলৈ গুচি যায়, নতুন atom বিচাৰি......... এটা উদাহৰণ দিও, ছমাহ-বছেৰেকৰ পাছত কোনোবাই যদি তোমাক ফোন কৰে (কিবা কামত নহয় কিন্ত, এনেয়ে তোমাৰ খবৰ লবলৈ, মাত্ৰ দুই মিনিট )
আচলতে এই competition ৰ যুগত সকলোৰে নিজৰ নিজৰ problem থাকে, সেইবোৰ solve কৰোতে সময়বোৰ এনেকৈ পাৰ হৈ যায় যে আনৰ কথা মনলৈ আহিবলৈ সময়েই নহয়.....
হঠাত এদিন মনত পৰে, অমুকত অমুক আছে, নিশ্চয় মোৰ help হৱ......... সিদিনাখন কিন্ত help কৰিবা, কাৰণ তুমিও এদিন কাৰোবাৰ help লৱ লাগিব....... আৰু যদি কোনোবাই help নকৰে, তেতিয়া নিজকে নিজে কবা....... এদিন মোৰো দিন আহিব...........বেলেগে ধোকেবাজী কৰিলে বুলিয়েই তুমিও ধোকেবাজ হা যাবা নেকি.... নহবা বে.... বেয়া লাগিব
তোমাৰ বাকী বোৰ characterization বেলেগে কৰিব, বহুত মানুহ ৰৈ আছে তোমাৰ memo ত লিখিবলৈ, হয়তো বহুত লিখিলো..... কি কৰিবা, যিটো নকৰো নকৰোৱোই.... আৰু যিটো কৰো, প্ৰয়োজনতকৈ বেছিকৈ কৰো.....
এটা কথা মনত ৰাখিবা......
Every people has potential, but he should know that he has it

তোমাৰ বিয়া-চিয়াত নেমাতিলেও কথা নাই, বেয়া নেপাও, কিন্ত যিদিনা lifeত settle হৈ যাবা (বা ভাল চাকৰি পাবা) সিদিনা কিন্ত মোক জনাবা, বাট চাম সেই দিনলৈ.....
যোৱা দুবছৰত Orkut কৰি কম time waste কৰিলোনে, free পাই দুয়োজনে তামাম ফাইদা উঠালো, বেলেগক আমনি দিলো, তোমাৰ কথা নেযানো, মই কিন্ত হয়তোবাহে Orkut কৰিম
Lifeত তোমাৰ আৰু মোৰ বহুত কাম বাকী আছে, আৰু কথাটো হল আমিয়েই কৰিব লাগিব, কাৰণ আমাৰ windows ৰ background ত যিখন wallpaper আছে সেইখন formatting হোৱা নাই, designing আমি কৰিব লাগিব, brightness-contrast-color আমিয়েই মিলাব লাগিব.... সময় লাগিব, কিন্ত কৰিব পাৰিবই লাগিব.....
I hope we will do it soon

শুভেচ্ছাৰে
অনিমেশ হাজৰিকা
জালুকবাৰী
22/7/2009

প্ৰয়াসৰ চকুৱেদি দুধাৰি লোতক বৈ আহিল...... চাৰি বছৰ, হয়, চাৰিটা বছৰ পাৰ হৈ গল...... কিন্ত এইবোৰ যেন সৌ সিদিনাহে ঘটি গৈছে...... প্ৰয়াসে বহুত কথা পাহৰি গৈছিল, memo খনে সেইবোৰ সোৱৰাই দিলে......... প্ৰয়াসে অনিমেশৰ character assassination কৰিব নোৱাৰে, কেতিয়াও নোৱাৰে
প্ৰয়াসে অনিমেশলৈ ফোন কৰিলে...... এতিয়াও চুইচ অফ.......


(৮)

I hope we will do it soon
প্ৰয়াসে ডায়েৰী খন বন্ধ কৰিলে....... চাৰি বছৰত কত কি হল, কিয় , কেতিয়া...... প্ৰয়াসে নাজানে.....

ইউনিভাৰচিটীৰ ডিগ্ৰীটো পোৱাৰ পাছত সি কেইদিনমান এনেয়ে আছিল । লগৰ কেইটামানে PhD ত জইন কৰিলে, কেইজনমান ঘৰলৈ গুচি গল, কেইজনমান পাৰ্ট টাইম হিচাপে কলেজ কেইখনমানত সোমাল ।

সি মনত পেলাবলৈ চেষ্টা কৰিলে, সিহতৰ বেটছৰ প্ৰথমতে ভাল চাকৰিত কোন সোমাইছিল...... নীহাৰ, দীপ , সাত্যকি  নে অনিমেশ.......
সিও এসময়ত এটা চৰকাৰী চাকৰি কৰিছিল ।

প্ৰথমতে সি ইউনিভাৰচিটিৰ প্ৰজেক্ট এটাত সোমাইছিল, প্ৰজেক্ট লিডিং টু PhD .......
মৃদুল তেতিয়া অৰুনাচলত , দেউতাকৰ বিচনেচ চোৱা-চিতা কৰি আছে, কেতিয়াবা নিজেই গাড়ী ভাড়া মাৰে । সেই সময়তে আন এজন প্ৰফেচাৰৰ প্ৰজেক্ট এটা ওলাল । অৰ্গেনিক specialization লাগে । প্ৰয়াসে মৃদুলক মাতি পঠালে । মৃদুল অৰুনাচলৰপৰা গুচি আহিল । মৃদুল আৰু প্ৰয়াস একেলগে মেচ কৰি থাকিল ।

সেইকেইদিন বঢ়িয়া চলি আছিল । সি, মৃদুল, পাল, নৱ, অনু, ভীতি , নীতু, অনিমেশ । এটা ডাঙৰ গ্ৰুপ আছিল । ডিপাৰ্টমেন্টত খুব জমিছিল ।

প্ৰথমতে পাল আৰু ভীতি এৰি গৈছিল, তাৰ পাছত নৱ..... , মৃদুল , অনিমেশ....... এজন এজনকৈ ইউনিভাৰচিটী এৰি গুচি গৈছিল ।

এটা এডভাৰটাইজমেন্ট ওলাইছিল, তাৰ ডিগ্ৰী চাই চাকৰিটো বহুত ডাঙৰ নহয়, কিন্ত চৰকাৰী চাকৰি...
সি এপ্লাই কৰিছিল । কিছুমান মানুহে কৈছিল...... টকা ঢালিব নোৱাৰিলে চাকৰি নাপায় । তাৰ ঢালিবলৈ টকা নাছিল । Written ক্লিয়াৰ হৈছিল, ইন্টাৰভিউ দিছিল..... ইন্টাৰভিউত তাক বৰ বিশেষ একো সোধা নাছিল । মানুহবোৰে চিঞৰি আছিল...... টকা নিদিলে চাকৰি নাপায়........ ফিটিং নাথাকিলে চাকৰি নাপায়.......... তাৰ কাণ-মুৰ ঘোলা হৈ গৈছিল

অকল সিয়েই নহয়, বহুত লৰা-ছোৱালী মানুহবোৰৰ কথা শুনি demotivate হৈছিল । বহুতে নাপাম বুলি ইন্টাৰভিউ নিদিলেই ।
কেইদিনমান পাছত ৰিজাল্ট দিলে । এপইচাও ঘোচ নিদিয়াকৈ সি চৰকাৰী স্থায়ী চাকৰিটো পাই গল । চাকৰিৰ মহঙা দিনত চৰকাৰী স্থায়ী চাকৰি পোৱা তাৰ বেটছৰ সি প্ৰথম আছিল । সি প্ৰজেক্ট বাদ দি চাকৰিত জইন কৰিলে ।
তাৰ লগত ১২৪ জনে জইন কৰিছিল । সি প্ৰতিজনকে অৱজাৰ্ভ কৰিলে, প্ৰায়ভাগৰে ১০ লাখ দুৰৰে কথা ১০ হাজাৰ টকা ঘোচ দিয়াৰো সামৰ্থ নাছিল ।
সি বুজি উঠিল........ মানুহবোৰে তাক মিচলীড কৰিছিল ।
অকল অনিমেশে  তাক কৈছিল.......... ভালকৈ পঢ়ি পৰীক্ষা দিয়া , written ফালি দিয়া, ইন্টাৰভিউ ভালকে দিয়া, তাৰ পাছত চাও কোনে ৰখাব পাৰে........
হয়.... অকল অনিমেশে তেনেকে কৈছিল

কেইদিনমান পাছত সি সেই চাকৰিটো নোপোৱা লগৰ এজনক পালে । লগৰজনে তাক চিধাই সুধিলে....... কিমান দিলি, আমাকো চেনেলটো দিবিছোন
প্ৰয়াসৰ কাণ-মুৰ গৰম হৈ গৈছিল । প্ৰয়াসে উত্তৰ দিয়াৰ প্ৰয়েজনবোধ কৰা নাছিল ।

সি হয়তো তেনেকৈয়ে থাকিলেহেতেন.......চৰকাৰী চাকৰি আৰু ইউনিভাৰচিটীত পাৰ্ট টাইম PhD.
কিন্ত অনিমেশ  তাক change কৰি দিলে........
নহয় , প্ৰকৃততে সি অনিমেশক দেখি change হৈ গল......

(৯)

অনিমেশ যদি নাথাকিলেহেতেন, তাৰ লাইফ গতানুগতিকভাৱে চলি থাকিলেহেতেন ।

প্ৰয়াসৰ লাইফ বঢ়িয়া চলি আছিল । চৰকাৰী অফিচটোত কাম একো নাই, কেতিয়াবা দুই এটা ফাইল আহে, put up কৰিব লাগে, তাৰ বাহিৰে চাহ খাই আদ্দা মাৰি সময় কটায় । শনিবাৰ বা বন্ধৰ বাৰত ইউনিভাৰচিটিত আহি পি.এইচ.ডিৰ কাম কৰে....... মস্তি লাইফ

ফেচবুকে তাৰ লাইফ আৰু মস্তি বনাই দিলে । কেইবাজনীও ছোৱালীৰ লগত ফেচবুক ফ্ৰেন্দ হল । তাৰ পাছত ছাটিং, ফোন নং, তাৰ পাছত ডেটিং....... নেহেৰু পাৰ্ক, অপ্সৰা- প্ৰাগজ্যতিৰ ভিজিট চলি থাকিল । লাইফ ৰঙীন হৈ পৰিল ।

ইফালে অনিমেশে চাকৰি পালে.........
অনিমেশ প্ৰতিমাহতে গুৱাহাটী আহে । সিহতৰ লগত আগৰ দৰে আদ্দা মাৰে । নিজৰ কোম্পানীৰ কথা কয় ।
মৃদুল আৰু প্ৰয়াসে সিহতৰ এফেয়াৰবোৰৰ সৰস describe কৰে । পাৰ্কৰ বেঞ্চ, ধাবাৰ কটেজ, চিনেমাহলৰ এন্ধাৰ । মচলা সানি অলপ বেছিকৈয়ে কয় ।
নৱ আৰু অনিমেশে মন দি শুনে, হাহে, কমেন্ট দিয়ে আৰু তাৰ মাজতে অনিমেশে কয়........ APSC-UPSC দিয়া না , অলপ চেষ্টা কৰিলেই পাই যাবা........ মৃদুল আৰু প্ৰয়াসে হাহি উৰুৱাই দিয়ে

কেইমাহমান পাছত মৃদুল আৰু নৱ ইউনিভাৰচিটী এৰি Institute লৈ গুচি গল... ইউনিভাৰচিটীত প্ৰয়াস অকলশৰীয়া হৈ পৰিল ।
এদিন প্ৰয়াসে গম পালে ... অনিমেশ গাড়ী এখন কিনিলে...........
কেইদিনমান পাছত প্ৰয়াসে দেখিলে........ অনিমেশক....... হিল ষ্টেচন, মনুমেন্টৰ বেকগ্ৰাউন্দ.......

প্ৰয়াসে co-relateকৰিব নোৱাৰিলে......... অনিমেশৰ তুলনাত সি বাৰু বহুত টোকোনা হৈ গল নেকি....চব কাম টো একেইধৰনৰে কৰিছিল, একেলগে কৰিছিল , কত difference থাকি গল
দিনে ৰাতিয়ে প্ৰয়াসৰ মনটোৱে উত্তৰ বিচাৰি থাকিল ।

প্ৰয়াসে আকৌ মানুহবোৰৰ কথা শুনিবলৈ ধৰিলে ।
সুজয়ে কলে....... Tag, fame, glamour, repo
এদিন সুযোগ মিলিল........ প্ৰয়াসে Institute ত PhD ৰ বাবে এপ্লাই কৰিলে
দুটা বছৰ পাৰ হৈ গৈছিল । এইবাৰো অনিমেশ ফ্ৰেমলৈ আহিল । এজন Research scholar ৰ পৰা Research institute ত কি বিচাৰে, interview ত কি কব লাগিব, কি নালাগে , অনিমেশ এ ভালকৈ বুজাই দিলে ।

প্ৰয়াসে Institute ৰ Tag লাভ কৰিলে........
অনিমেশে তেতিয়া কৈছিল..... এইবাৰ কষ্ট কৰিব লাগিব । ৰিচাৰ্চ পেপাৰ উলিয়াব লাগিব । জলদি কমপ্লিট কৰা । কম্পিটিচন বাঢ়ি গৈ আছে ।
প্ৰয়াসে ভাবিছিল...... ইয়াত আহিছো যেতিয়া চিন্তা নাই আৰু.... আৰামত হৈ যাব

(১০)

ইউনিভাৰচিটীত কেইজনমানে কুৱা কেইটামানৰ পানী এনালাইচিচ কৰি PhD ডিগ্ৰী পোৱা প্ৰয়াসে দেখিছিল.......

Institute ত প্ৰথম বছৰ আৰামত গলগৈ । গাইড নতুন, লেৱটো ভালকৈ চেট হোৱা নাই । গাইডে অলপ টপিকবোৰ ষ্টাডি কৰিবলৈ কলে । ইফালে Institute ত আনলিমিটেড ইন্টাৰনেট । প্ৰয়াসৰ ভাৰচুৱেল-আনভাৰচুৱেল এফেয়াৰবোৰ চলি থাকিল । ৰিদীপে  এদিন কথাই কথাই প্ৰয়াসক খিতাপ দি দিলে .....অউৰতবাজ
Actually প্ৰয়াসে কি কৰিব । এপাত তাল অকলে নাবাজে । তাক কোনোকালে দেখি নোপোৱা ছোৱালীয়ে যদি তাৰ লগত ফ্ৰেন্দশ্বিপ কৰিব খোজে, সি কি কৰিব । এজনীতো তাৰ বাবে একেবাৰে ডেচপাৰেট হৈ পৰিছিল । তাক বিচাৰি লেৱ ওলাইছিল । ভাগ্যে সি সিদিনা লেৱলৈ নগল । সি কথাবোৰ আনক মচলা মাৰি অলপ বেছিকৈয়ে শুনায়, কিন্ত আজিলৈকে একো নকৰিবলগীয়া কাম কৰি পোৱা নাই ।

চব ঠিকে ঠাকে হৈ আছিল, কিন্ত লাহে লাহে গাইড কামোৰ হৈ পৰিল । ৰিয়েক্সন লাগে, কাম লাগে....... প্ৰয়াসৰ সময় চৰটেজ হবলৈ ধৰিলে
তাৰ গোটেই এফেয়াৰবোৰ দি এন্দ হৈ পৰিল ।

JACS পেপাৰ এখনৰ মতে প্ৰয়াসে ৰিয়েক্সনটো লগাইছে । এইটো পঞ্চমবাৰ...... পেপাৰখনৰ মতে ৯৫% yield হব লাগে । প্ৰয়াসে কিন্ত ২০ ৰ ওপৰত পোৱা নাই । এইবাৰ আহিলেই হয় । নহলে গাইডে আকৌ গালি পাৰিব । প্ৰয়াসে ভগবানক প্ৰাৰ্থনা কৰিলে ।
ভগবানে নুশুনিলে চাগে । এইবাৰো yield নাহিল । প্ৰয়াসৰ চিন্তা লাগিল । গাইডে কি ৰুপ দেখুৱায় ।

ইউনিভাৰচিটিত প্ৰয়াসে নিজৰ ইচ্ছামতে কাম কৰিছিল । মন গলে কৰিছিল, নহলে নকৰিছিল । চাকৰি কৰোতেও কোনো হকা-বধা কৰা মানুহ নাছিল । কিন্ত এতিয়া...... সময় বহুত নিষ্ঠুৰ

এতিয়ালৈ প্ৰয়াসৰ এখনে ৰিচাৰ্চ পেপাৰ হোৱা নাই । কথা নাই , কিন্ত আন এটা কথাইহে প্ৰয়াসক ৰাতি শুবলৈ দিয়া নাই ।
মৃদুল.... হয় মৃদুল....... মৃদুলে অনিমেশৰ কোম্পানীৰ written পাছ কৰিছে, ইন্টাৰভিউ দিবলৈ গৈছে । মৃদুলে তাক এৰি গলে সি বৰ অকলশৰীয়া হৈ যাব । তাৰ ভয় লাগিল........ প্ৰয়াসে চিৰিয়াছলি ভগবানক খাটিলে । মৃদুলে যাতে চাকৰিটো নাপায় । সি অকলশৰীয়া হবলৈ নিবিচাৰে.....

(১১)

এই সময়ত প্ৰয়াসৰ নিজকে বৰ দৰিদ্ৰ যেন লাগিল.......
গোটেই কথাবোৰ ফ্লেছবেক হৈ তাৰ চাৰিওফালে ঘুৰিবলৈ ধৰিলে...
I hope we will do it soon

এটা মুহুৰ্তত ফ্লেছবেক ৰৈ গল.........
প্ৰয়াসে কাৰোবাক দৰিদ্ৰ কৰি তুলিছিল নেকি

সকলোৱে ভৱা পাপৰি চলিহা অনিমেশৰ  বিস্মিতা গগৈ নাছিল........ অনিমেশে কেতিয়াও পাপৰিক লৈ কবিতা লিখা নাছিল

বিদিশা.... বিদিশা গোস্বামী.... ফাৰ্ষ্ট চেম...... ৰেগিং চেচন...... বিদিশাই ফুলপাহ অনিমেশক দিছিল...... কৈছিল ......অনিমেশ ভাল, হেল্পফুল ..... বিদিশা অনিমেশৰ কলেজৰ জুনিয়ৰ..........
ফ্ৰেচাৰ্চ... প্ৰয়াসৰ হাৰমনিয়াম, বিদিশাৰ গান....... ইউনিভাৰচিটীৰ কেন্টিন.... প্ৰয়াস আৰু বিদিশা........ কিছু আতৰৰ এচুকত এখন অকলশৰীয়া টেবুল.... টেবুলত এটা চিচাৰ গিলাচ, ........আৰু হয়.... সি অনিমেশই আছিল...... অনিমেশে সিহতৰপিনে চাই আছিল..... সি সচাকৈয়ে সিহতক চাই আছিল...........
অনিমেশে বহুতদিনলৈ সিহতক চাই আছিল...... সিহতক হৱ নোৱাৰে.... বিদিশাক........

সেই সময়ত প্ৰয়াসৰ বাবে অনিমেশ হাজৰিকা সচাকৈয়ে দৰিদ্ৰ হৈ গৈছিল নেকি..........

সন্ধিয়া নামিছে..... পাহাৰটোৰ সিপাৰে লাইটবোৰ জ্বলি উঠিছে......
লাইটবোৰ আৰু পাহাৰটোৰ মাজত বিশাল ব্ৰহ্মপুত্ৰ.........
অদুৰত এখন মহানগৰ....

ইজ্জতৰ ফালুডা

কেতিয়াবা ইজ্জতৰ ফালুডা হৈ যায় ।
১৪ দিনৰ অফত কৰিবলৈ একো নাই । আই.আই.টিত লগৰ কেইবাটাইও গৱেষণা কৰি আছে । সিহতৰ লগতে কেতিয়াবা আদ্দা দিবলৈ যাও ।
যোৱা পৰহিৰ কথা । আই.আই.টি-গুৱাহাটীলৈ গৈছো । আই.আই.টিৰ মাৰ্কেট গেটেৰে সোমালো । একাডেমিক বিল্ডিঙলৈ বাওফালে টাৰ্ণ লৱ লাগে । বাইকখনৰে টাৰ্ণটো লওতেই দেখিলো চিনাকি জুনিয়ৰ এজনী । ওপৰত প্ৰচন্ড ৰ'দ । জুনিয়ৰজনীয়ে ছাতি এটা মুৰত ওপৰত লৈ ৰুমাল এখনৰে মুখৰ ঘাম মচি খোজকাঢ়ি আছে । জুনিয়ৰজনীৰ অৱস্থা দেখি বেয়া লাগিল । জুনিয়ৰজনীৰ ওচৰ পাই বাইকখন ৰখালো ।
- ভন্টি কলৈ যোৱা....... মই সুধিলো
- অ দা, চিটি গৈছিলো, এতিয়া হোষ্টেল যাও.... ভন্টিয়ে কলে
- হোষ্টেলটো বহু দুৰ আছে, বলা ড্ৰপ কৰি দিও
-নাই দা , হৱ, পাৰিম
- ধেই, ইমান গৰমত ৱাকিং কৰি গৈ পোৱা মানে তিতি জুৰুলি-জুপুলি হৈ যাবা

অগত্যা ভন্টি বাইকত উঠিল ।
(লাইন চাইন মৰা বুলি মিচআন্ডাৰষ্টেন্দ কৰিব নালাগে দেই । মই এনেয়েও বহুত হেল্পফুল মানুহ । আগতেও বহুত মানুহক মোৰ বাইকেৰে লিফ্ট দি ডেষ্টিনেচন পোৱাই দিছো )

বাইকৰ পাছৰ চিটটো অকুপাই কৰি ভন্টিয়ে কলে........ বলক দা
বাইকত চেল্ফটো বেয়া হৈ আছে । হেলমেটটো পিন্ধি কিক মাৰিলো.......
......
এবাৰ
....
দুবাৰ
......
তিনিবাৰ
.......
.......
.......
বাইক ষ্টাৰ্ট নহয়হে নহয় । ওপৰত টিকাফটা ৰ'দ । ঘাম আৰু টেনচনত তিতি জুৰুলি জুপুলি হৈ গলো । ভৰি বিষাই গল । বাইক ষ্টাৰ্ট হোৱাৰ কোনো উমঘামেই নাই । কটা ঘাত চেঙাতেল দি ওচৰৰে পাৰ হৈ যোৱা চেঙেলীয়া এজাকে কেৰাহিকৈ চাই হাহি কেইটামান দি গল ।

মোৰ অৱস্থা দেখি ভন্টিৰ বেয়া লাগিল ছাগে । ছাতিটো মেলি ভন্টিয়ে কলে......
- দা মই ৱাক কৰিয়েও যাও দিয়ক, আপুনি বাইকখনৰ এবাৰ ভালকৈ চাৰভিচিং কৰাই লৱ

ইজ্জতৰ ফালুডা হৈ গল । ভন্টি খোজকাঢ়ি গৈ আগৰ টাৰ্ণিংটোত নেদেখা হৈ পৰিল ।
বাইকখনৰ ওপৰত বহুত খং উঠিল ।
আৰু চাল্লা................ভন্টি নেদেখা হোৱাৰ পাছত মৰা প্ৰথম কিকটোতে বাইকখন ষ্টাৰ্ট হল ।

ৱেডিং ৰিচিপচন (1) - এটা লিফ্ট


আজি অংশুমান দাৰ ৱেডিং ৰিচিপচন আছিল..... শিৱম মেৰেজ হল, গীতানগৰ
Dhiraj Kalita দাৰ লগত প্লেন ফিক্স হল..... ৫ বজাত মই বেলতলাৰ পৰা ওলাম, ৫-৩০ ত হলত দুয়ো একেলগে এন্ত্ৰি মাৰিম.... Chanakya Choudhury দাও আহিব............ ধীৰাজদা গীতানগৰ পুলিচ থানাৰ সন্মুখত ৰৈ থাকিব, মই পিক আপ কৰিব লাগিব.........

বেলতলাৰপৰা গীতানগৰ যোৱাৰ দুটা ৰাস্তা আছে... এটা গনেশগুৰি হৈ চিটিৰ মাজেদি, আনটো চয়মাইল, নাৰেংগী হৈ........ মই ছয়মাইল হৈ যোৱাটো ঠিক কৰিলো...... এইফালে ট্ৰেফিক কম হয়.........

ছয়মাইল পাৰ হৈ চচল পাইছো......... এনেতে........
আৰে এইয়া কি.... ধুনীয়া অৰেঞ্জ চুৰিদাৰ পিন্ধা ছোৱালী এজনীয়ে দেখোন ৰবলৈ হাত জোকাৰিছে, মানে লিফ্ট বিচাৰিছে...... ছোৱালীজনীক আগতে কৰবাত দেখিছিলো নেকি মনত পেলাবলৈ চেষ্ট কৰিলো.... নাই মনত পৰা নাই.....
যিয়েই নহওক লাইফত প্ৰথমবাৰৰ বাবে কোনোবা ছোৱালীয়ে মোৰপৰা লিফট বিচাৰিছে..... দিল বাগ বাগ হৈ গল...... পাচ বছৰ ধৰি গুৱাহাটীৰ ৰাস্টাত বাইকৰ চকা ঘুৰাই আছো, পিছে বাইকৰ পাছৰ চিটটো খালীয়ে হৈয়ে আছে.......
ৱেডিং ৰিচিপচনলৈ বুলি একদম চালিয়া পাৰ্টিৱেৰ চাৰ্ট আৰু নিউ ব্ৰান্ডেড জিনচ মাৰি ওলাইছো, ৰিবকৰ স্পৰ্টচ চু আৰু য়াৰ্ডলি পাৰফিউমৰ কথা নকওৱেই........

ব্ৰেক এটা মাৰি দিলো.......
- এনি প্ৰবলেম.......... একদম ষ্টাইলত সুধিলো
- মানে আজি ট্ৰেকাৰ কম, বহুতসময় হল , এখনো অহা নাই, ইফালে সন্ধিয়াও হৈ আহিছে, কাইন্ডলি অলপ আগলৈ ড্ৰপ কৰি দিব নেকি
- মই এক্সুৱেলি নাৰেংগী হৈ গীতানগৰলৈ যাম
- মোক নাৰেংগী তিনিআলিত ড্ৰপ কৰিলেই হৱ
- অকে

অৰেঞ্জ চুৰিদাৰ মোৰ বাইকৰ পাছৰ চিটত....... ৩০-৪০ ৰ ভিতৰত স্পীড ৰাখিছো, জল্ডি পাই গলে মমেন্টবোৰ মিচ হৈ যাব...... বাইকৰ ওপৰতে ড্ৰীম দেখা ষ্টাৰ্ট কৰিলো....... নাৰেংগী পোৱাৰ লগে লগে অৰেঞ্জ চুৰিদাৰে আকৌ কাইন্ডলি বুলি অলপ ওচৰতে থকা ঘৰত ড্ৰপ কৰাৰ কথা কৱ, মই অৰেঞ্জ চুৰিদাৰৰ ঘৰৰ ফ্ৰন্টৰ গেটৰ ওচৰত ব্ৰেক মাৰিম..... তাৰ পাছত ইমান হেল্প কৰাৰ বাবে অৰেঞ্জ চুৰিদাৰে একাপ চাহ খাবলৈ জোৰ কৰিব..... চাহ খাম.......... এটা বিউটিফুল ষ্টৰী ষ্টাৰ্ট হবলৈ গৈ আছে.......

(অংশুমান দাৰ ৱেডিং ৰিচিপচন আছে, ধীৰাজদা ৰৈ আছে........ বাদ দে..... অৰেঞ্জ চুৰিদাৰৰ কাৰণে অংশুমানদা, ধীৰাজদাৰ কুৰবানী দি দিম )

নাৰেংগী তিনিয়ালিত বাইক ৰখালো.....
অৰেঞ্জ চুৰিদাৰ নামিল.....
অৰেঞ্জ চুৰিদাৰে মৌসনা মাতেৰে কলে........
.
.
.
থেংক ইউ আংকল.......... থেংকচ এ লট

সোৱে-বাৱে- পাছফালে একদম নাচালো........ যিমান পাৰি এক্সিলেটৰ দবাই দিলো.... শিৱমত অংশুমান দাৰ ৱেডিং ৰিচিপচন, ধীৰাজদা ৰৈ আছে....

ৱেডিং ৰিচেপচন (২) – অন্নপুৰ্ণা বিবাহ ভৱন

যোৱা চাৰি দিনত চাৰিখনকৈ ৰিচিপচন এটেন্দ কৰিছো.......
১৬ অক্টোবৰ..... এইখন ৰিচিপচনত মই ডাইৰেক্ট ইনভাইটি নহয়.. এক্সুৱেলি মম্মীৰ কোনোবা লগৰ মহিলাৰ জীয়েকৰ বিয়া.... স্থান অন্নপুৰ্ণা বিবাহ ভৱন, বেলতলা
প্ৰবলেমটো হল যে ভাৰত-অস্ট্ৰেলিয়াৰ মেচ চলি আছে..... গতিকে দেউতা টিভিৰ আগৰপৰা উঠিবলৈ নাৰাজ...... অগত্যা মোকে বলি কা বকৰা বনোৱা হল...

মম্মীৰ লগত ময়ে ওলালো... ফৰ্মেল চাৰ্ট, ফেডেড জিনচ, চেন্ডেল চু........
অন্নপুৰ্ণা বিবাহ ভৱনটো আমাৰ ঘৰৰপৰা বেছি দুৰত নহয়, খোজকাঢ়িয়েই গলো
বিবাহ ভৱনত সোমায়েই মম্মীয়ে লগৰ মহিলা পাৰ্টিৰ লগত মিটিং জমোৱাত লাগি গল.... মই চুক এটা কেপচাৰ কৰি বলি কা বকৰা হোৱাৰ আমেজকণ এনজয় কৰি আছো..... মানে কইনাৰ সোৱে-বাৱে বহি থকা তথা হলৰ ভিতৰত থকা বিউটিৰ ওপৰত নজৰ দি আছো........

কইনাৰ সোফালে থকাজনী ভাল লাগিছে.... তাই পিৰিক-পাৰাককে ইফালে সিফালে চাই আছে.... দুই এবাৰ চকুৱে চকুৱে পৰিল.... মই নজৰ দি আছো...
সেই সময়তে Drumil Baruah ই ফোন কৰিলে
- আৰে বিকাশ, ছুটী কেতিয়ালৈ, কেতিয়া আহিবা
- ধেই দ্ৰুমিল দা, আপুনি একেবাৰে অদ টাইমত ফোন কৰিছে, বিয়া এখনত আছো, এংগোল এটা মিলাই আছিলো
- হব দিয়া হে, আহিবা কেতিয়া
- মই অনিৰ্দিষ্টকালীন চেল্ফ লিভত আছো, ২১ তাৰিখে যাম
- ২১ তাৰিখ !!! বাপৰে, ৮ তাৰিখে গৈছিলা, ইমান ছুটী কেনেকে পোৱা
- ধেই.... থওক না হে, পিছত কথা পাতিম, আপুনিতো আগতেই এংগোল মিলাই থৈয়েই দিছে, আমাৰহে একো হোৱা নাই, নজৰ এটা মিলাই আছিলো, আপুনি কাবাব মে হাড্ডি হৈ আছে এতিয়া
- অকে, অকে, ছৰী, তুমি এংগোল মিলাই থাকা, গুড লাক

Drumil Baruahৰ ফোনটো কাটি কইনাৰ ফালে চালো, আৰে কাষৰজনী কত..... ইফালে চালো, কইনাৰ কাষৰজনী বেলেগ এজনৰ লগত হাহি মাতি কথাত ব্যস্ত
অলৰেডি বুকড... অকে...... বেলেগ পিনে নজৰ দিয়াত লাগিলো
ছেকেন্ড ৰো থাৰ্ড কলামৰ পিংক কালাৰজনী ভাল লাগিছে....... নজৰ চে নজৰ মিলোৱাৰ চেষ্টা কৰি আছো........

- আৰে, ইমান দিনৰ মুৰত, তোক ধৰিবই পৰা নাছিলো
কোনোবাই পিছফালৰপৰা ঢকা এটা মাৰিলে........ ঘুৰি চালো ৰিয়াজ.....

- এইটো কি হল, ওপৰপিনে কত গল...... ৰিয়াজে মোৰ বাঢ়ি অহা পেট আৰু কমি অহা চুলিখিনি দেখুৱাই সুধিলে

ৰিয়াজ মোৰ লগৰ স্কুলত একেলগে আছিল, তাৰ বৰ্তমান এখন কাঠৰ দোকান আছে..... স্কুলত থাকোতে মোৰ হাতৰ আখৰ ভাল আছিল, ৰিয়াজে আমিনালৈ দিয়া চিঠিবোৰ মোৰ দ্বাৰা লিখোৱাইছিল.......
ৰিয়াজে কয়, মই লিখি যাও........ ডিয়েৰ আমিনা... তই মোৰ দিলৰ ৰাণী..... মোৰ লাভ আমাৰ স্কুলৰ দমকলৰ পিউৰ পানী.... তোৰ মোৰ হব ৰাজ-চিমৰণৰ কাহিনী..... এবাৰ যদি কৈ দিয় আই লাভ ইউ বুলি............
মই কও.. তই টো তুমি কৰি দিও নেকি........
ৰিয়াজে কয়..... নালাগে.... তই টো বেছি নিজৰ লাগে
চিঠিখনৰ শেষত নামটো ৰিয়াজে নিজেই লিখে..... তোৰ মৰমৰ ৰিয়াজ

পাপা... পাপা...... মোৰ লগত ক্ৰিকেট খেলিব পৰাকৈ ডাঙৰ হোৱা বাচ্চা এটা দৌৰ মাৰি ৰিয়াজৰ কোচত উঠিলগৈ...... পাছে পাছে শকত মহিলা এজনী
- ই মোৰ লৰা, ৰিয়ন, আৰু এইকতো চিনি পাইচই ... আমিনা
আমিনা শকত হৈছে, এতিয়া ছোৱালী হৈ থকা নাই, মহিলা হৈ পৰিছে
- এতিয়া তই তো আমিনা আৰু মোৰ দুইফালৰে হয়, ৰিয়নে তোক খুড়া কব নে মামা কব, কনফিউজন ...... ৰিয়াজে হা হা কৈ হাহি কলে
ৰিয়াজৰ লৰাটোৱে বৰদেউতা বা জেঠা কোৱাৰ আগতেই মই কলো
.
.
.
- আংকল বুলি মাতিলেই হল

বি. দ্ৰ- ১৭ তাৰিখে লক্ষীনন্দন দাৰ বিয়া , ছয়মাইলত........ তাত কোনো ভতিজা-ভাগিন লগ নাপালেই হল........ শ্ৰী বিষ্ণু...........

বাংক স্পেচিয়েলিষ্ট

বাংক এটা মাৰি দিলো আৰু, ১৪ দিন অন-অফৰ লাষ্ট শ্বিফট, নাইট ডিউটি আছিল, চাইটত গৈ পালো, টনেজাই কলে, কাম তো কুচ ভী নহী হোগা, লগে লগে বাংকৰ লালসা জাগি উঠিল, ফটাফট ৰেজিষ্টাৰত চাইন মাৰিলো আৰু যিখন গাড়ীত গৈছিলো সেইখনতে ৰিটাৰ্ণ আহি গলো....

বাংক মৰাটো কলেজত থাকোতে বেয়া কাম বুলি ভাবিছিলো, কিন্ত যেতিয়া ইউনিভাৰচিটিৰ এঘন্টীয়া ক্লাছত দহমিনিটতে চকু পতা মেলি ৰাখিবলৈ প্ৰচন্ড সংগ্ৰাম কৰিব লগা হল, তেতিয়াই বাংকিং ষ্টাৰ্ট কৰি দিছিলো, তেতিয়া যি আৰম্ভ হল হলেই আৰু, প্ৰেক্টিকেল বাংক, কোম্পানীৰ ট্ৰেইনিং বাংক, আৰু এতিয়া ডিউটি বাংক.
বাংক মৰাটো এতিয়া এটা হবি হৈ পৰিছে, ডিউটি বাংক মাৰি বিয়া, বাৰ্থডে, অন্নপ্ৰসন, বিহুৰ ফাংচন এটেন্ড কৰিছো...কিন্ত আজিলৈকে বাংক মাৰি হাতে লোটে ধৰা পৰা নাই

চাইটৰপৰা আহি শিৱসাগৰ পালোহি, উতপলক ফোন কৰিলো, ৰাতি বাছ ষ্টেচনত থৈ আহিব লাগে, চাৰে আঠ বজাত উতপল আহি পালে, বয় বস্ত পেক কৰি উতপলৰ বাইকত উঠিলো, পুল অভাৰটোৰে মুৰটো ঢাকি লোৱাৰ উপৰিও মাফলাৰ এখনৰে মুখখন ঢাকি ললো
- আব্বে ইমান ঠান্দা লাগিছেনে, চব ঢাকি লৈছ যে... উতপলে সুধিলে
- ঠান্দা নহয় বে, বছে ৰাতি কলনিত ৱাকিং কৰে, কেনেবাকে দেখিব লাগিলে ৱাট লাগি যাব.... মই কলো

বাছত উঠিলো, ১২ নম্বৰ চিংগল চিংগল চিট, ১৩ আৰু চৈধ্য নম্বৰ চিটত দুজনী ধুনীয়া ছোৱালী, বাহ, আজি দিনেই ভাল, বাছখন ষ্টাৰ্ট দিবলৈ লৈছে আৰু, আৰু আঠঘন্টাৰ পাছত গুৱাহাটী গৈ পাম, হেডফোনটো কাণত লগালো.... চুহানা চফৰ অউৰ য়ে মৌচম হাচি, হমে ডৰ হে হাম খো না জায়ে কহী....

কউনচা টিকট হে..... মাতটো কৰবাত শুনা যেন লাগিল....বাওফালে খিড়িকীখনেদি চালো.... আব্বে চাল্লা..... হাতত মিডিয়াম চাইজৰ ট্ৰলী এটা লৈ ..... মোৰ বছ
লগে লগে পুল অভাৰ, মাফলাৰ আৰু লগতে মম্মীয়ে দি পঠিওৱা এৰী চাদৰখনোৰে গা-মুৰ-চকু চব ঢাকি ললো, বছ বেলেগ এখন গাড়ীত উঠিলেই হল, কিন্ত.... বছ আহি ৯ নম্বৰ অৰ্থাত মোৰ আগৰ চিংগল চিটত বহিল, চুহানা চফৰৰ গান অফ কৰি থলো, হে ভগ্গু, আজি বচাই দিয়া আৰু, কচম খাইছো জিন্দেগীত ভৱিষ্যতে বাংক নামাৰো

- চিট থোৰা পিচে কৰ লেতা হু, কোই প্ৰবলেম হোগা ক্যা..... বছে ছাগে মোকেই কৈছিল, কিন্ত বাৰীৰ কাঠৰ দৰে অকনো হিলা হিলি নকৰিলো, মুখেদি কিবা কোৱা দুৰৰ কথা.... বছে ভইচ টোন বা বডী মুভমেন্ট আইডেনটিফাই কৰিলে জেং হৈ যাব
বাছ চলিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, এৰী চাদৰ আৰু মাফলাৰখনৰ মাজেৰে এক মিলিমিটাৰ মান ফাক এটা কৰি চালো, বছে টাচস্ক্ৰীণ মোবাইলটো টিপ টপ কৰি আছে, মই সাৰ সুৰ নকৰি চিটত আউজি দিলো

আলবিদা আলবিদা... প্ৰচন্ড শব্দ কৰি মোৰ মোবাইলটো বাজি উঠিল, এৰী চাদৰখনৰ এক মিলিমিটাৰ ফাকটোৰে দেখিলো বছে পিছফালে ঘুৰাৰ দৰে কৰিছে, চাল্লা বছে ছাগে মোক ফোন কৰিছিল আৰু, জেং হৈ গল, হে ভগ্গু, এশ গৰু মাৰিলে বাঘৰো মৰণ, আজি ফচি গলো....
ফোনটো পকেটৰপৰা উলিয়ালো .... উফ...... ৰক্ষা, চাণক্যদাৰ ফোন, চাল্লা এই চাণক্যদাডালে সদায় ভুল টাইমত ফোন কৰে, অকনো শান্তি নাই, ফোনটো চুইচ অফ কৰি থলো, তাৰ পাছত ভাবিলো, চাণক্যদাক এনেয়ে গালি দিলো, চাণক্যদাৰ সলনি বছৰ ফোন হোৱা হলে.... আজি চাণক্যদাই ভুল টাইমত ফোন কৰি বচাই দিলে

বাছ গৈ জখলাবন্ধাৰ ৰখিল, ৰাতি একো খাই অহা নহল, ভোক লাগিছে, ইফালে সৰুপানীৰো টেনডেন্সি এটা হৈছে.....কিন্ত বছ নামি যোৱাৰ কোনো লক্ষণেই নাই, অৱশ্য এই পৰিস্থিতিত নামি গলে জেং হব, নানামিলো
বাছ গৈ আছে, নগাও, ৰহা, জাগীৰোড.......ৰাতি পুৱাও পুৱাও হৈছে....বাছ ৰখিল... কন্ডাক্টৰে কলে..কাৰোবাৰ পেচাব-চেচাব লাগিছে যদি কৰি লৱ.. বছ নামি গল....
কৰবাত পাইছিলো, যদি মনটো ডাইভাৰ্ট কৰি দিব পাৰি তেন্তে সৰুপানী-বৰপানীৰ টেনডেনচি মনলৈ নাহে.... বাছৰপৰা আধাসজা বিল্ডিং এটা দেখিলো... তাতে মনটো এডজাষ্ট কৰি ললো.. এটা ষ্টৰী এটা ইমাজিন কৰিলো... এজন মানুহ, ৰিটায়াৰমেন্টৰ আগতেই তেও ঘৰটো ষ্টাৰ্ট কৰিছিল , ভাৱিছিল গ্ৰেচুৱেটি আৰু চি.পি.এফৰ টকাৰে তেও এই ঘৰটো কমপ্লিট কৰিব, ঘৰটোৰ ফাউন্ডেচনৰ এমাহৰ পাছত তেও অৱসৰ ললে, কিন্ত অৱসৰৰ পাছত পেঞ্চন অফিচৰৰ চক্কৰ লগাই লগাই তেও ভাগৰি গল, এখন টেবুলৰ পৰা আনখন টেবুল........

বাছ আহি খানাপাৰা পালেহি, নৰমেলি মই খানাপাৰাত নামি দিও, খানাপাৰৰপৰা বেলতলালৈ ৱাকিং ডিচটেন্স.....কিন্ত, চাল্লা... বছ নানামিল... মোৰো নমা নহল

সৰুপানীৰ টেনডেনচিটো বাঢ়ি গৈ আছে....মই আধাসজা ঘৰৰ ষ্টৰীটো এড কৰিলো... মানুহজনৰ এহাল লৰা ছোৱালী আছিল, মানুহজনে ভনীয়েক কেইজনীক উলিয়াই দিয়াৰ পাছত নিজৰ কথা ভাৱিছিল, সেয়ে ৰিটায়াৰমেন্টৰ সময়তো লৰা-ছোৱালীহাল কলেজৰ দেওনা পাৰ হোৱা নাছিল.. এফালে এটা আধাসজা ঘৰ, আনফালে কলেজৰ বাঢ়ি আহা ফীজ... আৰু পেঞ্চনৰ অফিছৰ যন্ত্ৰণা...

বশিষ্ঠ চাৰিয়ালি পালো, নাই বছৰ সাৰ সুৰেই নাই, ইফালে মোৰ অৱস্থা তথৈবছ, কিমান ডাইভাৰ্ট কৰিম আৰু...
মানুহটোৰ ঘৰটো আধাসজা হৈ আছে, পেঞ্চনৰ অফিছৰ কেৰাণীটোৰ লগত তৰ্কাতিকি কৰিছে আৰু ইফালে মোৰ টেনডেনচিটো পিক পজিচনত আহি পাইছেগৈ...

এট লাষ্ট..... বছ নামিল, লখৰাত... উফ ৰক্ষা....
লখৰাৰপৰা বাছখন দুশমিটাৰমান গৈছেহে... বেগটো পিঠিত লৈ চিটৰপৰা উঠিলো
- ৰখা ভাই, ৰখা ইয়াত
- দাদা আই.এছ.বি.টি. পালোৱেই, চবেই ঘৰৰ আগত নামিব খুজিলে কেনেকৈ হৱ... ড্ৰাইভাৰজনে কলে
- আব্বে বুজ বে, ঘৰ-চৰ নহয়, চিটুৱেচন টো বুজ, পিলিজ, জেং হৈ যাব নহলে

ড্ৰাইভাৰে চিটুৱেচনটো বুজি হাহি এটা মাৰি ব্ৰেক মাৰি দিলে....
বাছৰপৰা জপিয়াই নামি চিধাই কাষৰ জংঘলৰ পিনে দৌৰিলো ....

দুপৰীয়া বছে ফোন কৰিলে
- আৰে চেইকীয়া, তুম গোহাটী কা হো না
- হা ছাৰ
- এক্সুৱেলি মে গোহাটী আয়া থা, অভী হোটেল ডাইনেষ্টী মে হু, চাম কো নিকল জাউংগা, য়ে গোহাটী মো অচ্চা মিঠাই কহা মিলেগা

বছক দল-দোপৰ এড্ৰেছ দিলো, তাৰ পাছত সুধিলো.... ছাৰ য়ে গোহাটী কা মউচম অভী কেইচা হে
- য়হা কা তো চহী মউচম হে, লেকিন কল বাছ মে অজীব বাত হুৱা, এক আদমী পুৰা কম্বল-ৱম্বল অউৰকে পুৰা ৰাত বিনা হিলে দুলে বইঠা ৰাহা, মে তো চচ মে পৰ গয়া থা কহী মৰ না গয়া হো
- অৰে নহী চাৰ, কুচ লোগ হোতে হে এইচে
- লেকিন মেৰে উতৰনে কে বাদ মেইনে দেখা , ৱহ বাছ চে কম্বল অউৰকে হি উতৰ গয়া অউৰ জংঘল কী তৰফ এইচা ভাগা, এইচা ভাগা, কে মে হেৰান হো গয়া
- ছাৰ ক্যা আপ এইচে লোগো পৰ ভী ধ্যান দেতে হে, গোহাটী কা মিঠাই কা মজা লিজিয়ে

ভাগ্য ভাল, জংঘলৰপৰা ওলাই অটোত উঠি ঘৰ সোমোৱালৈকে পুল-অভাৰ,মাফলাৰ আৰু এৰীচাদৰখন মোৰ গায়ে-মুৰে ইনটেক্ট হৈ আছিল.........

পুলিছ ভেৰিফিকেচন

চাকৰিৰ এপইন্টমেন্ট হৈ যোৱাৰ পাছত পুলিচ ভেৰিফিকেচন হয়, নিয়মমতে কোম্পানীৰ অফিছৰপৰা ডিচি অফিছ, তাৰপৰা এছ.পি অফিছ, তাৰপৰা পুলিচ থানালৈ কাগজ এখন যায়........ তাৰ পাছত পুলিছ থানাৰপৰা মানুহ ভেৰিফিকেচনৰ বাবে যায়.... মানুহটো ভেৰিফাই হোৱাৰ পাছত ৰিপৰ্টসহ ওলোটা বাটৰে কোম্পানীৰ অফিছলৈ ঘুৰি যায়....যেতিয়ালৈ পুলিচ ভেৰিফিকেচন নহয়, তেতিয়ালৈ প্ৰবেচন ক্লিয়াৰ নহয়, ইনক্ৰিমেন্ট নহয়.....

কিন্ত মোৰ ভেৰিফিকেচন হব নে নাই তামাম টেনচন হৈছিল...... নহবনো কিয়, কোম্পানীৰ ৰেকৰ্ডত মোৰ যিটো এড্ৰেছ আছে, সেইটোত বৰ্তমান মই নাথাকো, আৰু যিটো এড্ৰেছত মই থাকো সেইটোৰ সমৰ্থনত মোৰ একো ডকুমেন্ট নাই, এক্সুৱেলি বৰ্তমান থকা ভাড়াঘৰৰ মালিকে চাইন কৰিবলৈ বিৰাট টান পায়, টান পায় মানে নকৰেই, গতিকে তেওৰ ভাড়াঘৰত যে মই থাকো আৰু কিবা কাম কাজত তেওৰ এড্ৰেছ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ এন.অ.চি ত তেও দস্তখত নকৰে....

নিয়মমতে পুলিছ আহিল আগৰ এড্ৰেছত, আহি গম পালে যে মোৰ নামৰ কোনো মানুহ তাত নাই, আগৰ মালিকক সুধিলে, বুঢ়া মালিকটোৱে মগজুত বহুত জোৰ দি চিন্তা কৰি কলে যে এবছৰমান আগতে শইকীয়া উপাধিৰ মানুহ এঘৰ আছিল, বৰ্তমান মানুহঘৰ সৌ তাত থাকে.... বুঢ়াই বিহুফিল্ডখনৰ সিপাৰে থকা বিল্ডিং এটা দেখুৱাই দিলে

যিয়েই নহওক বৰ্তমানৰ এড্ৰেছত পুলিছ আহিল, আৰু পাছদিনা চাপৰ্টিং ডকুমেন্টসহ থানালৈ মাতিলে
পাছদিনা বেগ এটা পিঠিত লৈ থানালৈ গলো, পুলিছ বিষয়াজনে বহিবলৈ কলে
- আচ্ছা আপোনাৰ আইডেনটিটি আৰু এড্ৰেছৰ চাপৰ্টত ডকুমেন্ট দেখুওৱাক
- কি কি ডকুমেন্ট লাগিব
- ইলেকট্ৰিচিটি বিল, ড্ৰাইভিং লাইচেন্স, ফোনৰ বিল, ভোটৰ লিষ্ট, পি.আৰ.চি, বেংক পাছবুক আদি

যি যি লৈ গৈছিলো দিলো, পুলিছ বিষয়াজনে তন্ন তন্নকৈ চেক কৰিলে, তেও এবাৰ মোৰ ফালে চায়, এবাৰ ডকুমেন্টৰ ফালে....
- আপোনাৰ পি.আৰ.চি মতে আপুনি সাউকুচিৰ বাসিন্দা, ড্ৰাইভিং লাইচেন্স নুনমাটিৰ, ফোনৰ পষ্টপেইড বিল আহে হাতীগাৱলৈ, বেংক পাছবুকৰ এড্ৰেছ জালুকবাৰীৰ, ৰেচন কাৰ্ড চান্দমাৰীৰ
- হয়...... মই লাহেকে কলো
- ভোটৰ লিষ্টত আপোনাৰ নাম আছে বনগাৱত আৰু বৰ্তমান আপুনি থাকে বেলতলাত, পেন কাৰ্ড আছে নে নাই
- আছে কিন্ত পেন কাৰ্ডত এড্ৰেছ লিখা নাথাকে
- ধেৰ জেং দেখোন, ভুপেন হাজৰিকা বিশ্বনাগৰিক আছিল, আপুনি দেখোন পাক্কা গুৱানাগৰিক
- আচলতে কি জানে, মেট্ৰিকৰ সময়ত সাউকুচিত আছিলো, তাৰে পি.আৰ.চি বনালো, হায়াৰ ছেকেন্ডাৰী ফাৰ্ষ্ট য়াৰত ৰেচন কাৰ্ড, ছেকেন্ড য়াৰত ভোটৰ লিষ্টত নাম সোমাল, ডিগ্ৰী ফাৰ্ষ্ট য়াৰত ড্ৰাইভিং লাইচেন্স, ছেকেন্ড য়াৰত মোবাইলৰ ছীম ললো, থাৰ্ড য়াৰত পেন কাৰ্ড বনালো, তাৰ পাছৰ বছৰ বেংকত একাউন্ট, যোৱা বাৰ বছৰত চৈধ্যতা ভাড়াঘৰ সলনি কৰিছো আৰু প্ৰতিটো এড্ৰেছতে এখনকৈ ডকুমেন্ট হৈ গৈ আছে
- আপোনাৰ পাৰ্মানেন্ট এড্ৰেছ কি, মানে গাও-চাও
- গাও, এখন গাও আছিল, গাওখন এতিয়া ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দুই কিলমিটাৰ ভিতৰত, কেতিয়াবা নাও লৈ যাও, খৰালি ব্ৰহ্মপুত্ৰ যেতিয়া শুকাই যায়, বালিৰ ঢিপবোৰ ওলাই পৰে, সেই ঢিপবোৰৰ কোনোবা এটা ঢিপত... এটা এড্ৰেছ আছিল...এদিন মোৰ এটা পাৰ্মানেন্ট এড্ৰেছ আছিল........

পুলিছ বিষয়াজনলৈ চালো, তেওচোন অলপ ইমচনেল হৈ পৰিছে....তেওৰ চকু তেতিয়া থানাৰ ভগা খিড়িকীখনদি দেখা পোৱা গছডালৰ ফেৰেঙনিত থকা চৰাইৰ বাহটোত..
- ৰহমহীয়া নেকি...... ইমচনেল চাৱনিৰে তেও সুধিলে
- নহয় মাতমৰা...... ময়ো ইমচনেল চাৱনিৰে উত্তৰ দিলো
- মোৰো এসময়ত মাজুলীত এটা এড্ৰেছ আছিল..চিৰিং গাও..এসময়ত এখন গাও আছিল.. পুলিছ বিষয়াজনে আগতকৈয়ো বেছিকৈ ইমচনেল হৈ কলে
- আই কেন ফিল য়ৰ ফিলিংচ........ মই তেওক সমবেদনা দিলো

পুলিছ বিষয়াজনে কনিষ্টবল এজনক মাতিলে, গাখীৰ চাহ আৰু ৰসগোল্লা খাই থানাৰপৰা ওলাই আহিলো

তাৰ পাছৰ সপ্তাহতে পুলিচ ভেৰিফিকেচনৰ ৰিপৰ্ট আহি কোম্পানীৰ অফিছ পাই গল

কেফে কফি ডে

মই তেতিয়া কটনত পঢ়ি আছো, দীঘলীপুখুৰীৰৰ পাৰত নতুনকৈ দোকান এখন খুলিছে, বাহিৰৰ পৰা একেবাৰে চালিয়া দোকান, মানুহে তাত বোলে টেষ্টি কফি খাবলৈ যায়, নাম কেফে কফি ডে, দোকানখনৰ নেমপ্লেটত টেগলাইন এটা আছে..... এ লট কেন হেপেন অভাৰ এ কাপ অৱ কফি

গিৰিৰাজ আৰু মই প্লেন কৰিলো, এদিন তাৰ কফি খাই চাব লাগিব
এদিন ক্লাছ এটা বাংক মাৰি দুয়ো সোমালো, একেবাৰে নীট আৰু ক্লীন ভিতৰখন, টেবুল এখনত দুয়ো বহিলো, লৰা এজনে হাহি এটা মাৰি মেনু এখন লৈ আহিল
-দুইকাপ কফি...... গিৰিৰাজে কলে
লৰাজনে কিবা কিবি ভেৰাইটি আৰু ফ্লেভাৰৰ কথা কবলৈ ধৰিলে
- বেলেগ একো নালাগে, অকল দুইকাপ ভাল গৰম কফি...... গিৰিৰাজে স্পষ্টকৈ কলে

দুয়ো চাৰিওফালে চালো, অকল আমিহে হমজেনিয়াছ পেয়াৰ, আমাৰ আশে-পাশে বাকা গেটেইকেইটা হেটেৰোজেনিয়াছ কাপল, চবেই কফি পি পি ইন্টিমেট কনভাৰচেচনত ব্যস্ত
কিছু দেৰিৰ পাছত কফি আহিল, ট্ৰে এখনৰ ওপৰত কাপ দুটা, কাপৰ কাষত এটা প্লাষ্টিকৰ টোপোলা
- এইটো কি দিছে.... গিৰিৰাজক লাহেকৈ সুধিলো
- কমপ্লিমেন্টৰি ছাগে, এনেকুৱা দোকানত কাষ্টমাৰক গিফটো দিয়ে বোলে, পকেটত ভৰা, পাছত চাম, এতিয়া কফি খাই লও ....... গিৰিৰাজে কলে

চি.চি.ডিৰ কফিনো কেনেকুৱা চাবলৈ কাপত চুমুক দিলো, একেবাৰে কাঢ়া কফি, গিৰিৰাজলৈ চালো, গিৰিৰাজ চি.চি.ডিৰ কফিৰ সোৱাদ লোৱাত ব্যস্ত, চেহেৰাত প্লীজেন্ট স্মাইল...
প্লীজেন্ট স্মাইল দি দি আধাঘন্টাত কফিকাপ শেষ কৰিলো
বিল আহিল...... ১৫৮ টকা
পঞ্চাছটকীয়া দুখন, বিছটকীয়া দুখন আৰু দহটকীয়া এখন টেবুলত থৈ প্লীজেন্ট স্মাইল দি ৱেটাৰজনক গিৰিৰাজে কলে.. কীপ দা চেঞ্জ
ৱেটাৰজনে ঘোপাকে আমালৈ চালে....

মই পাচটকীয়া কইন দুটা জেপৰপৰা উলিয়াই নোটকেইখনৰ লগত ৰাখিলো...
দুটকা টিপছ দিয়াৰ পাছত হিৰোৰ দৰে ফিলিং এটা লৈ বাহিৰ ওলালো.... হেন্ডিকৰ ছোৱালী কেইজনী মান ৰাষ্টাৰে গৈ আছিল, গিৰিৰাজৰ প্লীজেন্ট স্মাইল কন্টিনিউ হৈ থাকিল....

দীঘলীপুখুৰীৰ পাৰে পাৰে ছোৱালী গ্ৰুপটোৰ পাছে পাছে দুয়োটা ৱাক কৰি আছো........ গিৰিৰাজে কলে.... পেকেটটো উলিয়াচোন, কি কম্প্লিমেন্টৰী গিফট দিছে চাও
পকেটৰপৰা পেকেটটো উলিয়ালো.........
পেকেটটোত সৰুকৈ লিখা আছিল, হাইলি পিউৰিফাইড চুগাৰ

কফিকাপৰ সচাই বৰ কাঢ়া আছিল, মানে সোৱাদটো তিতা টাইপৰ আছিল, গিৰিৰাজৰ দৰে ময়ো আকৌ সেইটো চি.চি.ডিৰ স্পেচিয়েল টেষ্টি ফ্লেভাৰ বুলি ভাৱিছিলো..

মহানগৰৰ এটা সন্ধিয়া

মহানগৰখনলৈ মই উভতি গৈছো, ডিউটি পেটাৰ্ণ সলনি হৈছে, চৈধ্যদিন ডিউটিৰ পাছত চৈধ্যদিন অফ, গতিকে এতিয়াৰেপৰা অহা কেইবছৰমান ধ্যান-ধাৰণা, আইডিয়া, প্লেন ইত্যাদিবোৰ গুৱাহাটীকেন্দ্ৰিক হবলৈ গৈ আছে, কিন্ত সলনি হোৱা পেটাৰ্ণটোৰ বাবে বৰ্তমানলৈ মোৰ একো প্লেন নাই.....
অফৰ সাতদিন গল, আৰু সাতদিন বাকী, ওচৰৰ ফিল্ডখনত ৰাতিপুৱা ক্ৰিকেট খেলো, দিনটো টিভি চাও, ফেচবুক কৰো, কন্পিউটাৰত গেম খেলো, আবেলি আকৌ ক্ৰিকেট খেলো, টিভি চাই খাই বই শুই দিও, কিন্ত এইটো চিডিউলতো লাহে লাহে বৰ হৈ গৈছো....

পাছবেলা বাইকখন লৈ ওলালো, নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্য নাই, লগৰ গোটেইবোৰ এতিয়া ব্যস্ত, জিতুলে থিচিছ লিখি আছে, উমেশ মঙলদৈলৈ গল, অলকেশে বিয়া পাতিলে, গিৰিৰাজৰ শদিয়াত পোষ্টিং..........
বাইকৰ চকা ঘুৰি ঘুৰি পানবজাৰ পালেগৈ, লাহে লাহে সন্ধিয়া নামিছে, লয়াৰ্চত সোমালো...... ভৃংগেশ্বৰ শৰ্মাৰ তেজে ধোৱা সময়খন আছেনে.... মানুহজনে বিচাৰিলে, শেষ হল বুলি কলে
বনলতা পালোগৈ, তাত পাই গলো, ইলিয়াড আৰু ওডিচীৰ অসমীয়া অনুবাদ দেখিলো, সেইকেইখনো লৈ ললো
সেউজীয়া সপোন, তেজৰঙা ইতিহাস খন চালো, নতুন কথা একো নাই, কনকসেন ডেকাই আলফাৰ ওপৰত লিখা কিতাপখন পঢ়িছো, তাত থকা কথাবোৰেই আছে, নললো

কিতাপ ভৰাই দিয়া বনলতাৰ পলিথিনটো বাইকত ওলোমাই দিলো , বাইক ষ্টাৰ্ট দিলো, ঠান্ডাৰ দিন, এন্ধাৰ সোনকালে হয়, কটনৰ কেমেষ্ট্ৰী ডিপাৰ্টমেন্টৰ সমুখত অলপ নষ্টালজিক হৈ পৰিলো...বাইক নিজে নিজেই স্লো হৈ গল, লৰা-ছোৱালী এজাক ওলাই আহিছে, বোধহয় প্ৰেক্টিকেল আছিল..
কলেজৰ মেইন বিল্দিঙৰ সমুখৰ ৰাস্তাটোৰে চিধা গৈ লেফট টাৰ্ণ লৈ ৰাইট টাৰ্ণ দুটা ললো, এতিয়া বাওফালে কটনৰ ছোৱালী হোষ্টেল আৰু সোফালে দীঘলীপুখুৰী, এই ৰুটটো বহুত চিনাকি, এনেকুৱা দিনবোৰত আগতে দেৰিকৈ প্ৰেক্টিকেল থাকিলে লগৰ ছোৱালীকেইজনীক এচকৰ্ট দি হোষ্টেল পোৱাই দিয়াটো নিয়মত পৰিণত হৈছিল....
অলপ আগুৱাই যোৱাৰ পাছত বাওফালে কেফে কফি ডে, আঠ বছৰ আগতে গিৰিৰাজৰ লগত ১৫৮ টকাৰে দুকাপ কাঢ়া কফি খোৱা দোকানখন আগৰ দৰেই আছে....

গুৱাহাটী ক্লাৱত এটা ৰটাৰী আছে, এতিয়া মোৰ হাতত ঘৰলৈ যাবলৈ দুটা অপচন আছে, উলুবাৰী হৈ বা চান্দমাৰী হৈ... তিনি বছৰ আগতে এনেকুৱা দিন এটাত এনেকুৱা সময়ত চান্দমাৰীত মই অৰ্পিতাক টিউচন পঢ়াইছিলো, গতিকে তেতিয়া অপচন নাছিল, এতিয়া হয়তো ইচ্চা কৰিলে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ সন্ধিয়াৰ বতাহজাকৰ বাবে খাৰঘুলিলৈও পোনাই দিব পাৰো , ন ইচুজ , ন লায়েবিলিটিজ
চিধা-চিধিয়েই চান্দমাৰীৰ পিনে বাইক পোনালো, টাৰ্ণিঙ লোৱাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই, ইচ্চাও নাই, ৰাষ্টাত বহুত গাড়ী, কিন্ত দেয়াৰ ইজ অলৱেজ স্পেচ টুৱাৰ্ডচ লেফট ফৰ এ বাইক,... আৰু এই বাওফালে থকা স্পেচখিনিৰ ব্যৱহাৰত তিনিবছৰ আগতেই মাষ্টাৰ হৈ পৰিছিলো, শিলপুখুৰী পাৰ হলো, ৰাষ্টাটো যথেষ্ঠ বহল হৈছে আগতকৈ, বাওকাষে আচাম ট্ৰিবিউনৰ বিল্ডিং, আগৰ বিল্ডিংটো ৰিনভেট হৈ নতুন বিল্ডিং এটা হৈছে, এটা সময়ত এই ট্ৰিবিউনখনৰে ফ্ৰন্ট পেজতকৈ গ্বিতীয় পেজটো বহুত আগ্ৰহেৰে চাইছিলো..

চান্দমাৰী পালো, ব্ৰীজত উঠিলো, ব্ৰীজত পাছমুৱাকৈ বহুত মানুহ বহি আছে, ডিচেম্বৰৰ সন্ধিয়াৰ মাদকতা উপভোগ কৰিছে, এটা সময়ত ময়ো কৰিছিলো, কিন্ত তেতিয়াৰ সেই সময়কন কন্ডিচনেল আছিল, কেতিয়াবা ৰাষ্টাত ট্ৰেফিক কম থাকে, তেতিয়া অৰ্পিতাক মই টিউচন পঢ়োৱা টাইমতকৈ সোনকালে আহি পাও, সেই ডিফাৰেন্স অৱ টাইমখিনি পাৰ হৈছিল চান্দমাৰী ব্ৰীজত , কেতিয়াবা পাচ মিনিট, কেতিয়াবা দহ... সেই পাচ বা দহ মিনিটত মই কিছুমান প্লেন বনাইছিলো, সেই প্লেনবোৰৰ কিছুমান চাকচেচফুল হল, কিছুমান নহল... কিন্ত তিনি বছৰ পাছত, এই মুহুৰ্তত মোৰ একো প্লেন নাই... এবচলুটলি ন প্লেনচ

ব্ৰীজৰ এঠাইত বাইকখন স্লো কৰিলো, এটা পাছমুৱাকৈ বহি থকা মানুহৰ কাষত বাইক ৰখালো
- আৰে বিনীত নহয়নে
পাছমুৱাকৈ বহি থকা মানুহটোৱে ঘুৰি চালে
-কি খবৰ তোৰ, ইমান দিনৰ মুৰত...... মই সুধিলো
- আৰে দোস্ত তই, মোৰ ভাল, তোৰ ক
- মোৰে ভালেই, ইয়াত কি কৰিছ
- অলপ ইভিনিংটো এনজয় কৰি আছো, এয়া মোৰ ফ্ৰেন্ড গীতিমা

গীতিমাক মোৰ লগত চিনাকি কৰি দিয়াৰ একো প্ৰয়োজন নাছিল, এক্সুৱেলি তিনি বছৰৰ আগৰ ইকুৱেচনমতে এই সন্ধিয়া চান্দমাৰীৰ ব্ৰীজখনত বিনীতৰ লগত মেঘালী বা গীতিমাৰ লগত সঞ্জয় থাকিব লাগিছিল, কিন্ত বোধহয় এই তিনিবছৰত বহুত কিবা কিবি সলনি হৈছে, কিছুমান সমীকৰণ সলনি হৈ পৰিছে, নতুন কম্বিনেচন হৈছে

বিনীত আৰু গীতিমাৰ সন্ধিয়াটোৰ বেছি সময় বৰবাদ নকৰিলো, কমাৰ্চ পাৰ হলো, জু-ৰোড, চিৰিয়াখানা, গণেশগুৰি, গাড়ীবোৰৰ বাওকাষৰ স্পেচখিনি ইউটিলাইজ কৰি আৰামত গৈ আছো, জনতা ভৱন, চুপাৰ মাৰ্কেট, ছিক্সমাইল......
চা্ল্লা যিটো টাইমত সময়মতে কৰবাত গৈ পোৱাৰ টেনচন আছিল, তেতিয়া প্ৰতিটো ট্ৰেফিক পইন্টত ৰঙা লাইট আছিল, আৰু আজি.... কোনো লক্ষ্য নাই, কোনো টাইম লিমিট নাই, কৰবাত নিৰ্দিষ্ট টাইমত গৈ পোৱাৰ হেডেক নাই, গতিকে হয়তো চবতে গ্ৰীণ চিগনেল.........

সচাকৈয়ে মহানগৰখনৰ সন্ধিয়াবোৰ বহুত সলনি হৈছে, ট্ৰিবিউনৰ বিল্দিংটোৰ এপিয়াৰেম্স সলনি হৈছে, বিনীত-গীতিমাৰ দৰে বহুত কম্বিনেচন সলনি হৈছে.........
আৰু এই সলনি হোৱা মহানগৰখনৰ সন্ধিয়াবোৰৰ লগত খাপ খুৱাই হয়তো ময়ো সলনি হব লাগিব,
সলনি হোৱাৰ প্ৰয়োজন এটা আছে...........

বি.দ্ৰ..... ঘৰ পাই নয়নক ফোন কৰিলো, সঞ্জয়ৰ বিষয়ে সুধিলো, পাছ বছৰ আগতে গীতিমা আৰু সঞ্জয়ৰ ষ্টৰীটোত মই আৰু নয়নে কেটালিষ্টৰ ৰোল প্লে কৰিছিলো ............আই এম শ্বকড, সঞ্জয় বোলে এতিয়া নগাৱত থাকে, ইউনিয়ন বেংকত চাকৰি..... আৰু ছমাহ আগতে গীতিমাৰ সৈতে ব্ৰেক আপ হোৱাৰ পাছত সি বৰ্তমান মেঘালী নামৰ মই চিনি পোৱা ছোৱালী এজনীৰ লগত ৰিলেচনশ্বিপত আছে......

ৱেডিং ৰিচেপচন(৩)

চৈধ্য দিন অফৰ নৱম দিন, কাম বন একো নাই, লেপটপত এজ অৱ এম্পায়াৰচ গেমটো খেলি টাইম পাচ কৰি আছো, মম্মীয়ে কলে, বৰুৱানীহতৰ বিয়ালৈ যাব লাগিছিল, মোৰ গাতো ভাল লগা নাই, তয়ে যা...

মম্মীয়ে এড্ৰেছটো দিলে, হাতীগাও, চম্পক নগৰ, নৰনাৰায়ণ পথ, হাউচ নং-৪
জিনচ আৰু পুল অভাৰ লগাই ৰেডি হৈ গলো, ঘৰত বৰ হৈ আছো, অলপ টাইম পাচ কৰি আহো, গিফট পেক কৰাই আছিল, বাইকত ওলমাই ললো....
বৰুৱানী মম্মীৰ বান্ধৱী, মম্মীৰ এগালমান বান্ধবী আছে, কিছুমানক চিনি পাও, কিছুমানক নাপাও, এই নোপোৱাকেইগৰাকীৰ মাজত বৰুৱানীও আছে, বিয়া তেওলোকৰ ঘৰতেই পাতিছে

বেলতলা তিনিয়ালি পালো, ট্ৰেফিক চিগনেল, বাইকৰ গীয়েৰ নিউট্ৰেল কৰি হেলমেট খুলি ৰিয়াৰভিউ মিৰৰত চেহেৰাটো চাই ললো, ঠিকেই আছে,
ট্ৰেফিক পুলিছজনে যাবলৈ চিগনেল দিলে, মা কচম , পাচ বছৰ ধৰি বাইকখন চলাই আছো, তেল মবিল ঠিকেই ভৰাই আছো, আজিলৈকে মোক ধোকা দিয়া নাছিল, কিন্ত কিক মাৰোহে মাৰো ষ্টাৰ্ট নহয়হে, ইফালে পাছফালে গাড়ীৰ হৰ্ণ,পে পু পে পু, নট কুল
ঐ চাল্লা নাযাৱ কিয়........ পিছফালৰপৰা কোনোবাই চিঞৰিলে, লগতে কেইটামান আনচেনচৰড শব্দ
হিউমিলেট হৈ গলো, বাইকৰপৰা নামিলো...... কি কৰিম আৰু , ট্ৰেফিকৰ মাজেৰে বাইক ঠেলি ঠেলি ৰাস্তাৰ সিটোমুৰে পাই গলো, ইফালে সিফালে চালো, কোনোবাই দেখিলে নেকি, আফটাৰ অল ৰেপুটেচনৰ কথা আছে..

এক ডৰ্জন কিক আৰু কেইটামান ঘোচা মৰাৰ পাছত বাইকখন ষ্টাৰ্ট হল, হাতীগাও চাৰিআলি পালো, দোকান এখনত সুধিলো, চম্পক নগৰ কোন ফালে...... দোকানীয়ে দেখুৱাই দিয়া ফালে বাইকৰ চকা ঘুৰালো.......
কিছুদুৰ যোৱাৰ পাছত পেন্ডেল এটা দেখিলো, পেন্ডেললৈ যোৱা গলিটোৰ ফলকখন চালো, ঠিকেই আছে, নাৰাযণ পথ.... জলি এটিটিউড আৰু নাইচ এক্সপ্ৰেচন এটা লৈ বিয়াঘৰত সোমালো, ধুনীয়া ছোৱালী এজনীয়ে ধুনীয়া হাহি এটাৰে আহক বুলি মাতিলে..... কুল স্মাইল এটা নিজে নিজেই আহি গল......
কুল স্মাইলটো কন্টিনিউ কৰি কইনাক গিফটটো দি দিলো, ফটো উঠিলো
কইনাৰ মাক আহিল, শইকীয়ানীৰ লৰা বুলি চিনাকি দিলো, বৰুৱানীয়ে মম্মীৰ খবৰ সুধিলে, ময়ো খবৰ খাতি ললো..... মই চিনি নোপোৱা বৰুৱানী এন্ড ফেমিলী একেবাৰে নিজৰ মানুহৰ দৰে হৈ পৰিল...
খোৱাৰ চিষ্টেমটো বুফে নাছিল, ন প্ৰবলেম, তিনিবাৰকৈ মাংস খুজি ভাত খাই দিলো, খোৱা-বোৱাত মই কেতিয়াও কম্প্ৰমাইজ নকৰো........

এক্সুৱেলি মই মানুহটোৱে তেনেকুৱা , একেবাৰে কুল টাইপৰ, হম জাহা জাতে হে মাহল আপনে আপ বন জাতে হে.... মাহল বনি গল, কইনাৰ ফ্ৰেন্ড কেইজনীমানে লৰা কেইটামানৰ লগত অন্তাক্ষৰী খেলি আছিল, ময়ো কন্ত্ৰি কৰি দিলো, আধাঘন্টামান অকলে লৰাৰ টীমটো চম্ভালিলো, কুল মাহল এটা এষ্টাব্লিছ হৈ গল......
হ আখৰৰে গান এটা গাব লাগে........ ন প্ৰবছ..... হামকো তুমছে প্যাৰ হে,জিয়া বেকৰাৰ হে, আজা মেৰে বুলবুল..

সেই সময়তে মম্মীয়ে ফোন কৰিলে, ৰিচিভ কৰিলো
- কত আছ... মম্মীয়ে সুধিলে
- ইয়াতে, বিয়াঘৰত
- তই কিন্ত দৰাৰ লগত নাযাবি, কাইলৈ মোক হস্পিতাল লৈ যাব লাগিব
- দৰা, কিন্ত ইয়াততো কইনা.....

আপোনাৰ মা আহিছে, আপোনাক মাতিছে........বৰুৱানীৰ লৰাজনে আহি কলে.....বৰুৱানীৰ লৰাজনে বিয়াঘৰত উপস্থিত হোৱা শইকীয়ানীৰ ফালে দেখুৱাই দিলে, শইকায়ানী কইনাৰ লগত ফটো উঠি আছে, মোৰ মম্মী অলপ শকত, পিছে এই চাইজ জিৰোৰ নিচিনা...

অলপ মাইনাছ কৰি আহো বুলি পেন্ডেলৰ পাছফালে গলো, চাৰিফুট ওখ ৱালখন একেজাপে পাৰ হলো, একেটা কিকতে বাইকখন ষ্টাৰ্ট কৰিলো, মা কচম.......দুঘন্টাৰ ভিতৰত দ্বিতীয়বাৰ হিউমিলেট হোৱাৰ আগতেই ফুটি দিলো

নিৰাপদ দুৰত্বলৈ গৈ থকা সময়তে কাষৰ ৰাষ্টাৰ এখন দোকানৰ চাইনবৰ্ডত চকু পৰিছিল
সৰুবাপু হোটেল, ভেটাপাৰা, চন্দন নগৰ

চাল্লা.. চন্দন আৰু চম্পক, দুয়োখন নগৰেই হাতীগাৱত থাকিব লাগেনে....

টু বি আৰ নট টু বি

চৈধ্য দিন অফৰ দশম দিন, এজ ইউজুৱেল ৰাতিপুৱা ওচৰৰ ফিল্ডখনত গৈ ক্ৰিকেট খেলিলো, এজ ইউজুৱেল চিক্স-ফৰ মাৰিলো, দুখন মেচ জিকিলো , এখন হাৰিলো......... ফেচবুকত কভাৰ ফটো এখন দি দিলো
এচেজ চাই আছো , ইংলেন্ডৰ বেটিং
ফোনটো ৰিং কৰিলে, চুচান্ত খাৰেৰ ফোন, চুচান্ত মোৰ লগত একেটা বেটছত কোম্পানীৰ ট্ৰেইনিং কৰিছিল, তেতিয়াই চিনাকি....
- ক্যা চইকীয়া জী, ক্যা হাল হে.... চুচান্তে সুধিলে
- মে ঠিক হু , আপ চুনাইয়ে
- মে ভী আচ্চা হু, চুনা হে আচাম মে অন-অফ ষ্টাৰ্ট হো গয়া হে
- হা
- আপকাভী হো গয়া হে ক্যা
- হা, অভী মে অফ পে হু
- বঢ়িয়া হে, অফ মে ক্যা কৰতে হে
- কুচ নহী য়াৰ, ফেচবুক, গেম, মুভীজ এটচেট্ৰা এটচেট্ৰা
- আপকে লিয়ে মেৰে পাচ এক অফাৰ হে

চুচান্তে অফাৰ এটা দিলে, মেট্ৰো চিটি এখনত চুচান্তৰ সম্পৰ্কীয় কাৰোবাৰ কচিং চেন্টাৰ এটা আছে, প্ৰতিমাহে অফত এসপ্তাহ তাত গৈ নেটৰ কচিঙৰ ক্লাছ কৰিব লাগে, অহা-যোৱা, থকা খোৱাৰ উপৰিও পাৰ ক্লাছ হিচাপে ৰিমুনেচন দিব , প্ৰতিটো স্লটত ইন হেন্ড ২০ মান পাম

ট্ৰেইনিঙৰ প্ৰথম কেইদিনমান মোৰ বাকী মানুহৰ লগত বিশেষ ইন্টাৰএকচন নাছিল, ক্লাছ কৰো, লান্স-দিনাৰ-ব্ৰেকফাষ্ট কৰো আৰু ৰুমত ফেচবুক কৰি কৰি টোপনি যাও, আই ৱাজ এ বৰিং পাৰ্চন, এক্সুৱেলি মোক প্ৰথমবাৰৰ বাবে লগ পোৱা বেছিভাগ মানুহৰ মতে মই খুব কম কথা কোৱা এটা বৰিং মানুহ

ট্ৰেইনিঙৰ আমাৰ ১২০ জনীয়া বেটছটোক চাৰিটা শাখাত ভগোৱা হৈছিল, গংগা, অলকনন্দা, ভাগিৰথী আৰু মন্দাকিনী, মই গংগা গ্ৰুপত আছিলো, ক্লাছত মই না আগত বহিছিলো না পাছত, মই একেবাৰে মাজে মাজে থাকিছিলো.......
ট্ৰেইনিঙত ইন্টাৰ গ্ৰুপ কম্পিটিছন হয়, আমাৰ গ্ৰুপত কে.ভগবান নামৰ তামিলীয়ান এটা আছিল, খুব চেচ খেলে, আনন্দ-পেট্ৰভ-কাচপাৰভৰ মুভৰ বিষয়ে কয়, আমাৰ গ্ৰুপৰ পৰা বিনা প্ৰতিদন্দিতাৰে সি চিলেক্ট হল........
কম্পিটিচনৰ দুদিন আগৰ কথা...... কে.ভগৱানে মোক সুধিলে যে মই চেচ খেলিব জানো নে নাই..... মই অলপ-অলপ জানো বুলি কলো........
কে.ভগৱানে কলে ... লেটছ প্লে, আই উইল চো ইউ চাম মুভচ অৱ কাৰপভ
সাধাৰণতে বেছি ওষ্টাদি মৰা মানুহ মোৰ পচন্দ নহয়, কে.ভগবানে দিচ ইজ কাৰপভ মুভ বুলি ফাষ্ট মুভ দিলে, মই নৰ্মেল চাল এটা দিলো,..... খেল ষ্টাৰ্ট হল... দহ-বিশ-ত্ৰিশ মিনিট পাৰ হৈ গল, কে.ভগবানে মোক হৰুৱাব পৰা নাই, এজন-দুজনকৈ কেইবাজনো লগৰ আহি চেচ খেলা চাবলৈ ধৰিলে...... এক ঘন্টা পাৰ হৈ গল, কে.ভগবান আৰু মোৰ সমান সমান গুটি বৰ্ডত আছে, কে.ভগবানৰ চেহেৰাত আশংকাৰ চাপ, কে.ভগবানে বহুতসময় ভাবি মুভ এটা দিয়ে, মই লগে লগে মোৰ চাল দিও আৰু লগৰকেইটাৰ লগত কথা পাতো, কে.ভগবানে আকৌ নেক্সট মুভৰ কথা ভাবোতে বহুতসময় লয়.... দুই ঘন্টা, আঢ়ৈ ঘন্টা, এটা সময়ত কে.ভগবানৰ গাল-মুখ-কাণ স্পষ্টকৈ ৰঙা হৈ পৰিল.... তাৰ পাছত কেইটামান মুভৰ পাছত মই হাৰি গলো

সেই গেমটো চুচান্তেও চাই আছিল
পাছদিনা ক্লাছত চুচান্তে সুধিলে........... আপ অচ্চা খেল লেতে হে
- কভী কভী.... মই কলো
- আপ প্ৰফেচনেলি খেলতে হে ক্যা
- নহী, কভী কভী খেলতা হু
- আপনে কল কে.ভগবান কো অচ্চা চবক চিখায়া, ৱ বহত জাদা দিখাতা থা
- এইচা কুচ নহী হে
- লেকিন কল আপ জিতনেৱালা পজিচন মে থে, ফিৰ কিউ হাৰ গয়া
- কে.ভগৱান জীতা, দেট মিনছ কল ৱ মেৰেচে বেহতৰ খেলা

কম্পিটিচনৰ দিনা গম পালো যে কে.ভগৱান বিশেষ কামৰ বাবে বাহিৰলৈ যাব আৰু সি কম্পিটিচনৰ বাবে আমাৰ গ্ৰুপৰ বাবে মোৰ নামটো দি গৈছে

চাৰিওটা গ্ৰুপৰ চাৰিজন পাৰ্টিচিপেন্ট, গংগাৰ মই, অলকানন্দাৰ ভগত সিং , মন্দাকিনীৰ প্ৰচান্ত মিশ্ৰ, ভাগিৰথীৰ অভিমন্যু পাৰিদা
প্ৰথম খেলখন প্ৰচান্ত মিশ্ৰৰ লগত হল, জিকিলো, আনখন খেলত অভিমন্যুই ভগতক হৰুৱালে
খেলৰ নিয়মমতে উইনাৰ আৰু উইনাৰৰ মাজত জিকাজনে ফাইনেল পাব
আনহাতে লুজাৰ আৰু লুজাৰৰ মাজত যিয়ে জিকিব সি উইনাৰ আৰু উইনাৰৰ হৰাজনৰ লগত খেলিব আৰু সেইখনত যি জিকিব সি ফাইনেল খেলিব..........

সেইমতেই অভিমন্যুৰ লগত দ্বিতীয়খন খেল হল, অভিমন্যুই ইঞ্জিনাৰিং চাৰ্ভিচৰ বাবে প্ৰিপেৰাচন কৰি আছে, সি ভাল খেলে, কিন্ত মোৰ লগত তাৰ টেমা গৰম হৈ গল, সি বহুত ভাবি ভাবি চাল এটা দিয়ে, মই লগে লগে মোৰ চাল দিও, দেখাত এনেকুৱা হৈছিল যে খেলখনত অকল সিহে ভাবি আছে, আৰু মই টাইম পাচ কৰি আছো, আধাঘন্টা মানৰ পাছত অভিমন্যু হাৰিল......... হৰাৰ পাছত সি কলে, আপ বেহতৰীন খেলতে হে, আপচে খেলনা ইজি নহী হে, কুচ হমে ভী চিখাইয়ে
- মে চিৰ্ফ আপকো কাউন্টাৰ কৰ ৰহা থা, মে জীতা কিউকি আপ খাৰাব খেলে.... মই কলো

আনফালে ভগতে প্ৰচান্তক হৰুৱালে তাৰ পাছত অভিমন্যুৰ লগত ৱাক অভাৰ পালে
ফাইনেল ভগত আৰু মোৰ মাজত..........
ৰাতি ডাইনিং হলত ডিনাৰ কৰি আছো, ভগতে কলে... চইকীয়া জী আজ ফাইনেল হো জায়ে
- ঠিক হে, মুঝে ৰুম চে বুলা দেনা... মই কলো
ৰুমলৈ গলো, ফেচবুক কৰিলো, এঘাৰ বাজিল, ভগত অহা নাই, শুই দিলো
চাৰে এঘাৰ বজাত ভগতে মোক টোপনিৰপৰা জগালে
গেম ষ্টাৰ্ট হল, প্ৰথম চালটোৱেই ভগতে ভুল কৰিলে, মাত্ৰ চাৰিটা চালৰ পাচতে চেকমেট, মাত্ৰ দহ মিনিটত ফাইনেল শেষ, ভগতৰ চেহেৰা চালো, সি বিশ্বাসেই কৰিব পৰা নাই
- চলিয়ে য়ে ট্ৰায়েল মেচ চমঝ লিজিয়ে, ফাইনেল ইতনী জলদি খতম হোতা হে ক্যা, চুৰু কিজিয়ে...... মই কলো, চাই থকা সকলো আচৰিত হল

আকৌ নতুনকৈ গেম ষ্টাৰ্ট হল, এটা সময়ত সি এটা চাল দিলে, মই কলো যে তাৰ মন্ত্ৰীটো মোৰ হাতীটোৰে কাটিব পৰা অৱস্থাত আছে আৰু দুটামান মুভৰ পাছতেই সি হাৰি যাব
- অৱ ক্যা কৰে, চাল টো দে দিয়া.......... ভগতে সুধিলে
- বাপচ লে লো, কোই প্ৰবলেম নহী.......... মই কলো

তাৰ আধাঘন্টামান পাছত মই গেমটো হাৰি গলো, ভগত চেম্পিয়ন, মই ৰাণাৰ্চ আপ
গোটেই ট্ৰেইনিংটোত মই মাজৰ বেঞ্চত বহা মানুহ হৈ থাকিলো, এটা একেবাৰে বৰিং পাৰ্চন

কিন্ত চুচান্ত বোলাটোৱে মোক কামোৰ দিয়া হল, তাৰ আৰু মোৰ চাবজেক্ট একে, তাৰ বম্বে হাইত পোষ্টিং, আধামাহ কাম কৰে আৰু বাকী আধামাহো....... কাম কৰে, মানে কচিং কৰায়, সি মোৰ লগত কম্পিটিটিভ এক্সামবোৰৰ কুৱেচন ডিচকাচ কৰে, মই কেতিয়াবা আমনি পাই কও....... চালে বৰ মত কৰ বে
যিমানলৈকে পাৰি মই তাক এভইড কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলো....

কিন্ত চুচান্তে মোক আকৌ কামোৰ দিছে, অৱশ্যে কামোৰটো দি সি মোক এটা আইডিয়া দিছে, নেট-গেটৰ কচিংৰ আইডিয়া, যিটো মোৰ বাবে বৰ্তমানৰ ডিউটি পেটাৰ্ণত সম্ভৱ
অৱশ্যে এই সম্ভৱ বোলা কথাটোত ইয়াত দুটা পইন্ট আছে, টু বি আৰ নট টু বি

প্ৰখম, আজি যদি মই নেটৰ কচিং দিয়া ষ্টাৰ্ট কৰো মই নিজে কোনোধৰনৰ ফীজ নলও, অৰ্থাত ফ্ৰী চাৰ্ভিচ হৱ, বিনামুলীয়া সেৱা.....
আৰু দ্বিতীয়তে, বিনামুলীয়া আৰু মুল্যহীনৰ অৰ্থ আশে পাশে থকা বেছিভাগ মানুহে একেই বুলি ভাৱে.....

ফাইন এন্ড প্লট

যোৱা এবছৰ ধৰি বহুতকেইটা পাহাৰ বগালো, আঠুলৈকে লংপেন্ট কোচাই পিতনি গছকিলো, খেতি-বাতি নথকা পথাৰ পাৰ হলো কিন্ত এতিয়ালৈকে চাকচেচ জিৰো.....মাটি এটুকুৰা কিনিব লাগে, আয়-ব্যয় ৰ হিচাপ আৰু মাটিৰ ভেলুৰ এনালাইচিচ কৰি এটা সিদ্ধান্তত উপনীত হৈছিলো যে, যিকেইটা দৰমহা পাও, সেইকেইটাৰে গুৱাহাটীৰ কৰ জন দুৰৰে কথা বাফাৰ জনতো দহলেচা মাটি কিনাটো সম্ভৱ নহয় .... অগত্যা গুৱাহাটীৰ ওচৰ পাজৰ এৰিয়াত চাৰ্চ চলি আছে.....ম্যাদী,একচনীয়া, দখলী, তৰ্জু , একো বাদ পৰা নাই

মাটি নোপোৱা নহয়, কিন্ত কৰবাত দাম-দৰ নিমিলে (অৰ্থাত যিটো দাম কয়, সেইটো শুনাৰ পাছত চিন্তা কৰি পাছত জনাম বুলি কৈ কেতিয়াও জনোৱা নহলগৈ) , কৰবাত মাটি ভেজাল, কৰবাত মাটিৰ মালিক ভেজাল, কৰবাত আকৌ মাটি আৰু মালিক দুয়োটাই ভেজাল...
বহুতে কলে.....ফ্লেট লৱ লাগে, কিন্ত কেলকুলেচন কৰি দেখিলো যে ফ্লেট মোৰ হিচাপত একেবাৰে ফিট নহয়,
প্ৰবলেম আছে, চছাইটি ফিজ, কমুনিটি কন্ট্ৰিবিউচন ইত্যাদি মিলি ভাড়াঘৰৰ দৰেই হয়গৈ
চিনিয়ৰ এজনে লোন লৈ ফ্লেট এটা লৈছিল, ভাড়ালৈ দিছে, ভাড়া পায় আঠ হাজাৰ, লোন ৰিটাৰ্ণ কৰে মাহে পচিশ হাজাৰ, তাকো পচিশ বছৰৰ লোন, সেয়ে ভাবিছো ফ্লেট লোৱাতকৈ আঠ হাজাৰ টকা ভাড়া দি খকাটোৱে ভাল....আৰু গুৱাহাটীত যিটো হাৰত ফ্লেট হৈ আছে, আগন্তক কেইটামান বছৰ ফ্লেটৰ প্ৰাইচ ষ্টেডি হৈ থাকিব.....

ৰাতিপুৱা ওলালো, নৰ্থ গুৱাহাটীত এটা চালিয়া প্লট আছে বোলে , একেবাৰে আই.আই.টিৰ ওচৰতে, ৰাতি বোলে তাত আই.আই.টিৰ পোহৰ পৰি থাকে.... মাটিৰ খবৰ দিয়া মানুহজনক পানবজাৰত পিক কৰিলো,

দেওবাৰৰ দিন , ৰাষ্টাত ট্ৰেফিক বেছি নাই, মালিগাও পালো, তাতেই জেং হৈ গল
ঠিক মালিগাও তিনিআলি পাৰ হৈছো, ট্ৰেফিক পুলিচ এজনে গাড়ীখন চাইড কৰি ৰখোৱাৰ চিগনেল দিলে
গাড়ী ৰখালো, চিট-বেল্ট চেক কৰে আজিকালি... গতিকে চিট বেল্ট লগায়েই আহিছো, কাগজ পাতিও ঠিকেই আছে
- গাড়ীত কলা গ্লাছ আছে, ১০০০ টকা ফাইন দিব লাগিব....ট্ৰেফিক পুলিচজনে কলে

পাতল প্লাষ্টিকৰ ষ্ট্ৰাইপ লগোৱা আছে গ্লাছকেইখনত, দুবছৰ আগতে কিনোতেই লগোৱা, কিনোতে ৯০ পাৰচেন্ট ট্ৰান্সপাৰেন্ট বুলি কৈছিল
- কলানো কত দেখিলে, পাতল প্লাষ্টিকহে লগোৱা আছে, ৯০ পাৰচেন্ট ট্ৰান্সপাৰেন্ট... মই কলো
- কৰ্টৰ অৰ্ডাৰ আছে, হান্ড্ৰেড পাৰচেন্ট ট্ৰান্সপাৰেন্ট হব লাগিব, ফাইন দিব নে নিদিয়ে
- নিয়ম যদি ভংগ কৰিছো ফাইন তো দিবই লাগিব , ফাইনৰ ৰিচিপ্ট কাটক, কোনটো চেকচনৰ কোনটো ৰুল ভংগ হৈছে লিখি দিয়ক, ৰুলটো মটৰ ভেহিকেল এক্টত ভালকৈ পঢ়ি লম, আগলৈ ৰুল মানি চলিম

আন এজন ট্ৰেফিক পুলিচ আহি গ্লাছৰ পৰা প্লাষ্টিক ষ্ট্ৰাইপবোৰ গুচোৱাত লাগিল, চাৰিখন গ্লাছৰ তিনিখনৰ এৰুওৱাৰ পাছত চাৰি নম্বৰখনলৈ আঙুলিয়াই কলে ... এইখন নিজেই গুচাই লৱ
ট্ৰেফিক পুলিচজনে ৫০০ টকাৰ ফাইন কাটিলে, ৰিচিপ্টখন লৈ পাচশ টকীয়া এখন দিলো
পাণবজাৰত উঠোৱা মানুহজনে কলে... আপুনি এনেয়ে ফাইন ভৰিলে, চাহ খাবলৈ কিবা এটা দিলেই হলহেতেন
- কেতিয়াবা ফাইনো দিব লাগে দিয়কচোন....... মই কলো

নৰ্থ গুৱাহাটী পালো, পাণবজাৰত উঠোৱা মানুহজনে আন এজন মানুহক মাতি পঠালে, গোটেইকেইজন মাটিৰ প্লট চাবলৈ গলো
আই.আই.টিৰ পৰা এক কিলমিটাৰ আতৰৰ পথাৰ এখনত ৰলো, নামিলো, দ্বিতীয় জন মানুহে আঙুলিয়াই দেখুৱালে...... সেই যে খেজুৰগছজোপা আছে, তাৰপৰা সেইটো খুটি মাৰি থোৱাখিনিলৈকে...
এতিয়া খৰালি কাল, পথাৰখনত অলপ অলপ পানী আছে, আচলতে পিতনি শব্দটোহে ভালকৈ খাপ খাব
দ্বিতীয় মানুহজনক বিদায় দিলো......... পাণবজাৰৰ মানুহজনক লৈ আৰু দুটা প্লট চালো, এই দুটাত পানী জমা হৈ থকা নাই...

ৰিটাৰ্ণ আহিলো, মানুহজনক প্লট দুটাৰ ভিতৰত এটাৰ কাগজ পাতিৰ কপিৰ কথা কলো, অফিচত ৰেকৰ্ড চাব লাগিব
পানবজাৰত মানুহজনক ড্ৰপ কৰি জু-তিনিয়ালি পাইছো, আকৌ ট্ৰেফিক পেট্ৰলিং গাড়ী এখনৰ পৰা চাইডত ৰাখিবলৈ চিগনেল দিলে
- কলা গ্লাছ আছে, ফাইন লাগিব....... ট্ৰেফিক পুলিচ এজনে কলে
ৰিচিপ্টখন দেখুৱাই মই কলো........ মালিগাৱত ফাইন দি আহিছো, তাত তিনিখন এৰুৱালে, এখন মোক এৰুৱাব দিছে, বেলতলাত খাকো, ঘৰ গৈ পাই চাৰি নম্বৰখনৰ প্লাষ্টিক এৰুৱাই দিম
অকে বুলি কৈ পেট্ৰলিং গাড়ীখন আগবাঢ়িল.....

গাড়ীখন কিনোতে যিখিনি নিদিলে নহয় সেইখিনি দিহে কিনিছিলো..... গ্লাছত কটিং-চটিং লগোৱাৰ একোবাৰে ইচ্চা নাছিল, নালাগে বুলিয়েই কৈছিলো, ডীলাৰে প্লাষ্টিকৰ কটিংটো ফ্ৰী বুলি লোভ লগাই দিছিল...........এতিয়া গ্লাছৰ পৰা কটিং এৰুৱাই আছো
ফ্ৰী বস্তুৰ লালচ সচাকৈয়ে বহত বুৰী চীজ হে.......

এ বুকে অৱ হেপিনেছ

অন-অফৰ লাষ্ট ডিউটি, নাইট শ্বিফট আছে, দিনত অফিচলৈ আহিলো, মানে গেলেকী ড্ৰিল চাইট একমডেচনৰ পৰা শিৱসাগৰৰ অফিছলৈ
কোম্পানীৰ জনেল ৰিক্ৰুইটমেন্টৰ ৰিজাল্ট দিয়াৰ পাছত চিলেক্ট হোৱা লৰা-ছোৱালীবোৰে মেডিকেল এক্সামিনেচন কৰি আছে...... জুনিয়ৰ দুজনীও আহিছে, এজ এ গুদ চিনিয়ৰ , জুনিয়ৰ দুজনীক লগ কৰিলো, এনি প্ৰবলেম, ঠিকে ঠাকে হৈছে নে নাই, খবৰ খাতি ললো
জুনিয়ৰ দুজনীৰ অলমষ্ট হৈ গৈছে, কেৱল ই.এন.টি হোৱা নাই, ই.এন.টিৰ ডা.সবিতা নেওগ ছুটীত আছে বোলে, চো আজিও নহব, তেওলোকৰ লগতেই অলপ আদ্দা দি কিবা প্ৰবলেম হলে ফোন কৰিবা বুলি কৈ অফিছ আহিলো.....

অফিছৰ টুৰ ৰিকুৱেষ্ট, ট্ৰিপ এপ্ৰুভেলৰ জেংবোৰ ক্লিয়াৰ কৰি ওলাই আহিছো..... হাতত হেলমেট এটা লৈ লৰা এটা, পাছে পাছে ছোৱালী এজনী, লৰাজনক মই চিনি পাও, মোৰ জুনিয়ৰ, দুই-তিনিবছৰমান সৰু হব.......
কি হে একেবাৰে পৰিয়ালসহ আহিছা দেখোন........ মই কলো
লৰাজনে পাছে পাছে অহা ছোৱালীজনীক চিনাকি কৰি দিলে, এয়া বিকাশ দা, আৰু এয়া মোৰ ৱাইফ....... মৰমলগা ছোৱালীজনীৰ নমস্কাৰৰ প্ৰত্যুত্বৰত ময়ো হাত দুখন লগ লগালো
লৰাজনে HR অফিছ বিচাৰি ফুৰিছিল..... এড্ৰেছটো দিলো
এক্সুৱেলি মই লৰাজনক অফিছত থৈ আহিব পাৰিলোহেতেন, কিন্ত নথলো, কাৰণ মই ভাৱো তাক সহায়ৰ প্ৰয়োজন নাই, সি পাৰিব...
চাকৰি পোৱাৰ পাছত লৰাজনে মোক যেতিয়া ফোন কৰিছিল, তেতিয়া মোৰ এটা কনফিউচন হৈছিল, বোধহয় লৰাজনক চিনি পোৱা সকলোৰে কনফিউজন হৈছিল.....এ ব্ৰিলিয়ান্ট বয় লাইক হিম উইল এন্ড আপ উইথ.... আই ৱাজ টটেলি কনফিউজদ......

অৰ্ধনিৰ্মিত বহুত কাহিনী দেখা পাইছো, বহুত অসফল প্ৰতিশ্ৰুতি........ তাৰ মাজতো আছে নিজৰ প্ৰমিজত অটল থকা কৌটিল্য দা, দীপু দা, ৰিস্তা বা ..... ভাল লাগে যেতিয়া তেওলোকৰ দুৰ্দান্ত ষ্টৰীৰ কথা শুনো...
লৰাজনৰ হাতত হয়তো অপচন আছিল..... কেৰিয়াৰ অৰ ফেমিলি.....এন্ড হি কেপ্ট হিজ প্ৰমিজ, হি প্ৰিফাৰড দা ৰাইট অপচন...........ফেমিলি
লক্ষীমপুৰৰপৰা লৰা-ছোৱালীহাল ফেৰীৰে ব্ৰহ্মপুত্ৰ পাৰ হৈ শিৱসাগৰলৈ জইনিংৰ বাবে আহিছে, একেলগে অহিছে... "একেলগে আহিছে" , দিছ ইজ মষ্ট ইমপৰটেন্ট......দে কেন ফেচ এনি অবস্টাকলচ ইন লাইফ, বিকজ ডে আৰ টুগেদাৰ............
লৰাজন সম্পৰ্কে মোৰ সকলো কনফিউচন দুৰ হৈ গল............
ইটছ জাষ্ট এন ইনোচেন্ট এন্ড পিউৰ বুকে অৱ হেপিনেছ......

বাংকিং ৰিলোডেড

আচলতে যেতিয়াই এটা হিন্ট পাও যে ৰীগত কাম নাই, তেতিয়াই এটা টেনডেন্সি আহি যায়, টেনডেন্সিৰ লগতে জোচ এটা আহি যায় আৰু মই একেবাৰে কুল আৰু কেয়াৰ ফ্ৰী হৈ যাও.... টেনচনফ্ৰী, প্ৰেচাৰফ্ৰী আৰু ৰেচপনচিবিলিটিফ্ৰী হৈ তিনি বছৰ জব লাইফ পাৰ হোৱাৰ ফলত এই টেনডেন্সিটো বাঢ়ি গৈ গৈ আছে........ এই টেনডেনচি টোৱেই হল বাংকিং টেনডেন্সি..........

যোৱা ছয়টা ডিউটিৰ দুটা চান্স পাই বাংক মাৰি দিছো.... লাষ্ট নাইট শ্বিফ্ট ডিউটি আছিল, দিনত অফিছ গলো, কথাই কথাই বছৰপৰা গম লৈ ললো যে তেওৰ গুৱাহাটী যোৱাৰ কোনো প্লেন নাই, জইনিং কৰিব অহা দুজনী জুনিয়ৰৰ লগত আদ্দা দিলো, চিনাকি লৰা এজনৰ পৰা বুকে অৱ হেপিনেচ লৈ গেলেকীৰ ড্ৰিল চাইট একমডেচনলৈ উভতি আহিলো
আবেলি ডে শ্বিফটৰ ডিউটিত খকা অনন্ত কুমাৰলৈ ফোন কৰিলো
- ক্যা চল ৰহা হে
- আৰে কুচ নহী, মেইনটেনেন্স কা কাম চালু হে
- ৰাত মে ক্যা হোগা
- কুচ নহী, কম্বল-ৱম্বল লেকে আনা, আৰাম চে চো জানা

বাংকিং টেনডেনচি ইনিচিয়েট হৈ গল, লগালগ কাপোৰ কানি পেক কৰিলো, প্ৰকান্ড বেগ এটা পিঠিত বান্ধি শ্বিফট বাছৰ বাবে ৱেইট কৰি আছো
- আৰে চইকীয়া দা, আপুনি কাইলৈ যোৱাৰ কথা আছিল, আজিয়েই যায় নেকি....... ড্ৰিলাৰ এজনে সুধিলে
- ৰীগৰ পৰা বাহিৰে বাহিৰে ওলাই যাম...... মই কলো

শ্বিফট বাছ আহিল, উঠি ৰীগ পালোহি, অলপ গমি পিতি চাই দেখিলো যে বাংকটো দি দিব পাৰি, কোনো জেং নাই.....বছক ফোন কৰি আৰু এবাৰ কনফাৰ্ম কৰি ললো যে বছক কাইলৈ অফিচতে পাম..... কুল
যিখন বাছত গৈছিলো সেইখনতে শিৱসাগৰ পালোহি, যিখন নাইট চুপাৰ গুৱাহাটীলৈ প্ৰথমতে এৰিব সেইখনতে উঠি দিলো , চেফটি প্ৰিকউচন হিচাপে বান্দৰ টুপী ইন্সটল কৰাৰ পাছত অকল চকু দুটা গেটেই প্ৰচেচটোত ভিজিবল হৈ আছিল...... বাছ ষ্টাৰ্ট দিলে... ফিলিং ফ্ৰি........

জখলাবন্ধাত বাছ ৰখিল, নামিলো, ফ্ৰেছ হৈ ললো
- আৰে চইকিয়া, আজি ডিউটি নাছিল নেকি
দেখিলো মোতকৈ চিনিয়ৰ ধুমিল বৰুৱা, দাত নিকটাই হাহি আছে
- নাই, এক্সুৱেলি এডজাষ্টমেন্ট এটা কৰি দিলো..... মই কলো
- তোমাৰে ভাল হে, আমাৰ বছে আকৌ এডজাষ্টমেন্ট কৰিব নিদিয়েই... ধুমিল দাই দুখৰে কলে
এইবাৰ মই দাত নিকটাই দিলো....... কুল

শেহ ৰাতি বাছৰ ভিতৰত এজাক চেচা বতাহ বলিছিল, থৰ থৰকৈ কপিছিল মোৰ দেহ.....
চাল্লা বাছৰ খিড়িকী এখন বেয়া, বতাহ সোমায়.... ফৰ লেয়াৰ প্ৰটেকচন লৈ আহিছো, তথাপিও ঠান্ডা লাগিছে, ফৰ লেয়াৰ মানে গেঞ্জী,তাৰ ওপৰত চাৰ্ট, তাৰ ওপৰত হাফ চুৱেটাৰ, তাৰ ওপৰত পুল অভাৰ...... পুৰা চাৰিটা লেয়াৰ....... দৌৰাদৌৰিত এৰী চাদৰখন আনিব পাহৰিলো....নহলে প্ৰবলেমে নাছিল.....
বাছৰ কন্ডাক্টৰক মাতি আনিলো, পেচেঞ্জাৰৰ সা-সুবিধাৰ প্ৰতি একো ভ্ৰুক্ষেপ নাই বুলি গালি দিলো, দম দিলো, বাছৰ বাকী পেচেঞ্জাৰ কেইটামানেও মোৰ পক্ষ ললে, লাইক মাৰিলে, কমেন্ট দিলে....... কন্ডাক্টৰে দম খাই কিবা কিবি কৰি খিড়িকীখন ঠিক কৰিলে.....
কালি ৰাতি কিন্ত তামাম ঠান্ডা পৰিছিল দেই, মোৰ নিচিনা কুল মানুহৰো কুলনেচ চাফল কৰি দিছিল ইয়াৰ এন্ডিঙৰ প্ৰচন্ড ঠান্ডাই...........

ৰাতিপুৱা বাছৰপৰা খানাপাৰাত নামিলো, পোহৰ হোৱাই নাই, ঘন কুৱলি, সাধাৰনতে খানাপাৰৰপৰা বেলতলালৈ মই খোজকাঢ়ি মৰনিং ৱাক কৰি যাও, কিন্ত এই ঠান্ডাত নোৱাৰি, অটো ললো, ঘৰ সোমালো, মম্মীয়ে গেছ জ্বলাই পানী গৰম কৰিলে, হাত-মুখ ধুই বিচনাত পৰিলো.....বাংকিং একমপ্লিচড....... কুল টোপনি এটা আহি গল

কুল টোপনিত ধুনীয়া ড্ৰীম এটা দেখি আছো...... মোবাইল ৰিং কৰিলে.... বছৰ ফোন.....ড্ৰীমটো অলপ ৰিচাফল হৈ গল
- গুড মৰনিং চাৰ........ যিমান পাৰো মিহি ভইচৰে কলো
- হা চইকীয়া, কাহা মে হো
- চো ৰহা হু ছাৰ, ৰাত মে বহত ঠান্ডা থা, বহত প্ৰবলেম হুৱা, হাড়-মুৰ তক কপা দিয়া, এক আদমীকে চাথ ঝগৰা ভী হো গয়া, আপ নহী চমঝেগা .... ভইচ টোনটো অলপ চেঞ্জ কৰিলো
(আচলতে চাইটত লজিকেল কথাত জেং কৰা, ইলজিকেল মানুহৰ লগত দুৰ্বাদল কাজিয়া কৰা বুলি ডিপাৰ্টমেন্টত মোৰ এটা জেং টাইপৰ ইমেজ আছে)
- হা, ঠিক হে, এক্সুৱেলি আজ মে চাইট মে জাউংগা, অফিছ মে নহী মিলুংগা, তুম আজ অফিচ আনেৱালা থা না, ইচিলিয়ে বতা দিয়া
- অকে চাৰ, মে অগলা অন-অফ মে আ জাউংগা
- ৰাত মে বহত ঠান্ড থা ক্যা , নীন্দ খাৰাব হুৱা হোগা..... বছে প্যাৰ চে সুধিলে
- হা চাৰ, ঠান্ডা নে নীন্দ কা মা-বেহেন কৰ দিয়া.... ময়ে প্যাৰ চে উত্তৰ দিলো
- আচ্চা ঠিক হে, চাইট পে এক অচ্চা চা হিটাৰ ভিজৱা দুংগা, আভী অউৰ টেনচন নহী লেনা, আৰামচে কুল হোকে আচ্চে চে চো যাও

ৰীগত নে বাছত ঠান্ডাই মোক কপাই দিলে বছে এক্সুৱেলি ধৰিব নোৱাৰিলে ছাগে ...
যিয়েই নহওক, বছ ইজ বছ, বছৰ কথা শুনিব লাগে, গতিকে ফোনটো চুইচ অফ কৰি বছৰ কথামতে কুল হৈ আৰামত শুই দিলো.......ফিলিং কুল এন্ড কেয়াৰ ফ্ৰী.

গ্ৰন্থ মেলা আৰু এখন কিতাপ

চানমাৰিত গ্ৰন্থমেলা চলি আছে..... দুপৰীয়া বাইক ষ্টাৰ্ট দিলো, পিঠিত বেগ এটা.......পাচ টকীয়া টিকট কাটি সোমালো, মানুহৰ ভীৰ এই সময়ত কম হয়, ভালেই, বেচি মানুহত সমাগম মোৰ পচন্দ নহয়....প্ৰথমতেই আক-বাকত সোমালো........ চাংলট ফেনলা, পপীয়া তৰাৰ সাধু....... তাৰ পাছত ষ্টুডেন্ট ষ্টোৰচত অজিত বৰুৱাই অনুবাদ কৰা আলবাৰ্ট কেমুৰ প্লেগ কিনিলো.... বিভিন্ন বিপনীত ভিজিট দিলো, অনুবাদ কৰা কিতাপ কেইখনমান কিনিলো...... পীকস্কীল,ও হেনৰীৰ গল্প, সময় যন্ত্ৰ, জেকিল-হাইড, কাইলৈ এনে ঘটিছিল....... আলফাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি লিখা দিলীপ বৰাৰ কলিজাৰ আই.. পুৱতি তৰা, বাঘে টাপুৰ ৰাতি.... পিঠিত বেগটো ভৰ্তি হৈ গৈ আছে .........
বিপনী এখনত সোমালো, কিতাপ এখন দেখিলো, ইচ্ছা- অনিচ্ছা স্বত্তেও কিছু কথা......লেখিকা প্ৰাক্তন বিপ্লৱী , কিতাপখনৰ বেটুপাতত থকা ইচ্ছাটোৰ ওপৰত ক্ৰছ চিন এটা আছে..... মেলি ললো, দাম তিনিশ টকা...... আৰম্ভনিৰ পেজটোত নাম এটা লিখা আছে.... প্ৰাক্তন বিপ্লৱী স্বামীৰ হাতত....... চাল্লা টেমা গৰম হৈ গল.......
এটা বিপ্লৱৰ নামত পয়ত্ৰিশ বছৰত হাজাৰ হাজাৰ মানুহ মৰিল, ঘুণীয়া হল, কিমান সম্ভাৱনাপুৰ্ণ জীৱন ছাই হৈ গল....আৰু সেই ছাইবোৰক লৈ আপুনি সাহিত্য কৰিছে, বিপ্লৱ বাদ দি কিতাপ লিখি লেখিকা হৈছে..... আৰু সেই কিতাপখন উচৰ্গা কৰিছে সুশৰীৰে আৰামত থকা নিজৰ জীৱিত স্বামীৰ নামত.... ইমান স্বাৰ্থপৰ ...... কথাটো একেবাৰে হজম নহল......
আৰু আপোনালোকে যদি সচাকৈয়ে বিপ্লৱ কৰিছিল আৰু সেই বিপ্লৱৰ আদৰ্শৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা আছে আৰু সেই আপুনি আদৰ্শ বুলি ভৱা কথাবোৰ ৰাইজক জনাব খুজিছে, তেনেহলে কিতাপৰ দাম তিনিশ টকা কিয়... আপোনালোকেতো সাধাৰণ মানুহৰ হকে বিপ্লৱ কৰিছিল.........এইখিনি কথা অন্তত বুজিব লাগিছিল যে.....দিনত এশ টকা উপাৰ্জন কৰা সাধাৰণ খাটি খোৱা মানুহ এজনৰ তিনিশ টকা দি কিতাপ কিনাৰ সামৰ্থ নাই, নিকিনে ..... হয়তো কোনোবা অভিজাত মানুহৰ ড্ৰয়িংৰুম শুৱনি কৰিব আপোনাৰ কিতাপৰ কভাৰটোৱে.....

- এইখন দিম নেকি...... বিপনীখনৰ লৰা এজনে সুধিলে
- চা ভাই, ৰাতি টোপনি ক্ষতি কৰি, চাহবাগান আৰু জংঘলৰ মাজত মহ-ডাহ-ড্ৰিলাৰ-বছৰ কামোৰ খাই মুৰৰ ঘাম মাটিত পেলাই পইচা উপাৰ্জন কৰো, আৰু সেই সত পথেৰে অৰ্জা পইচাৰ তিনিশটা টকা কোনোবাই স্বামীলৈ লিখা বিপ্লৱৰ কিতাপৰ নামত খৰচ নকৰো

বিপনীখনৰ লৰাজন আতৰি গল, মই আৰু দুখনমান কিতাপ বেগত ভৰাই গ্ৰন্থমেলাৰপৰা ওলালো..
সন্ধিয়া ঘৰ আহি পালো..... চাংলট ফেনলা মেলি ললো, কিতাপখনৰ বহুত চৰ্চা হৈছে, কি আছে কিতাপখনত... পঢ়ি গলো.... বঢ়িয়া কিতাপ, একে বহাই শেষ কৰিলো... এখন নিৰ্ভেজাল দস্তাবেজ....
চাংলট ফেনলাৰ শেষত এটা ব্ৰেকেটৰ মাজত ....... (চাংলট ফেনলাৰ প্ৰথম খন্ড সমাপ্ত)
হয়তো পৰাগ দাসে আৰু লিখিব খুজিছিল, কিন্ত তেও চাংলট ফেনলাৰ পাছৰ খন্ড লিখাৰ আগতেই হেৰাই গল....
চাংলট ফেনলাৰ শেষৰ বাক্যটো... বাহিৰত পোহৰ হবলৈ তেতিয়াও আৰু বহুপৰ বাকী...

আজি যদি পৰাগ দাস জীয়াই থাকিলেহেতেন, হয়তো তেওৰ কলমৰ আগেৰে ওলালহেতেন........ বাহিৰত এতিয়াও ঘোপ মৰা এন্ধাৰ আৰু এই এন্ধাৰবোৰ গ্ৰন্থমেলাত বিক্ৰী হয় তিনিশ টকাত, তিনিশ টকা আজিৰ তাৰিখত খাটি খোৱা মানুহৰ সাধ্যৰ বাহিৰত..........

বি.দ্ৰ. দুবছৰ আগতে লাকুৱাত মোৰ তলত কন্টিজেন্ট লেবাৰ এজনে কাম কৰিছিল, দৰমহা মাহে ২২০০ টকা, সি কাণেৰে কম শুনে, কেতিয়াবা কথা পাহৰি যায়, আন ফিজিকেল প্ৰবলেমো আছে....... যৌবনৰ আগছোৱাত তাৰ চব ঠিকে আছিল , সি সংগঠনলৈ গৈছিল, আৰ্মিয়ে বাটতে ধৰিলে.. তাৰ পাছত..... মই ভাৱো মাহে ২২০০ টকা পোৱা অজয় মহনে আজি ৩০০ টকীয়া কিতাপৰ বিলাসিতা নকৰে.......

বুক ফেয়াৰ

(১)

কেতিয়াবা অফৱাৰ্ড চিটুৱেচনত পৰি যাও, না ঘৰ কা হও না ঘাট কা, কিন্ত কিছুদেৰিৰ পাছত গম পাও যে , মোৰ নিচিনা ধোবী কা ডগ বহুত আছে, তেতিয়া মনতো একেবাৰে পাতলি যায়

বুক ফেয়াৰলৈ গৈছো, চাণক্য দা অহাৰ কথা আছে, একেলগে কিতাপ চিলেক্ট কৰি কিনিম, ১৪ দিন অনত পঢ়িম...... বুক ফেয়াৰ পাই চাণক্য দা লৈ ফোন কৰিলো
- কত
- আৰ্ৰে, তই পালিয়েই নেকি, ইমান জলদি, মোৰ অলপ দেৰি হব
- কিমান দেৰি
- এঘন্টামান লাগিব

ঘড়ীটোলৈ চালো, ৪ বাজি পঞ্চলিশ মিনিট, ৫ টা বজাত টাইম আছিল, এতিয়া চাণক্যদা এঘন্টা দেৰিকৈ আহিব, কি কৰিম, বাহিৰত বৰ হৈ যাম, পাচ টকীয়া টিকট কাটি সোমাই দিলো....
বুক ফেয়াৰত ইফালে সিফালে চকু ঘুৰাই আছো, কোনোবা চিনাকি ওলায়নেকি, নাই, চিনাকি চেহেৰা নাইয়েই, বুক-ফেয়াৰত ডাo পলচ ৰ ষ্টল এখন আছে, তাতেই টাইম পাছ কৰো বুলি খোজ দিলো.......
- আৰে চইকীয়া নহয়নে.... কোনোবাই পিছফালৰপৰা মাতিলে
ঘুৰি চালো, প্ৰশান্ত বৰ্মন, বৰ্মনদাক মই কোম্পানীৰ ট্ৰেইনিং এটাত লগ পাইছিলো, চিৰিয়াচ গহীন-গম্ভীৰ মানুহ
- আৰে বৰ্মন দা, কি খবৰ,
- ভাল, বলা অলপ চাহ-কফি খাওগৈ

ভালেই পালো, অন্তত অলপ টাইম পাচ হব, বৰ্মনদা গহীন মানুহ, বৰ্মনদাৰ আগত মোৰো চিৰিয়াছ ইমেজ এটা আছে.....
বুক ফেয়াৰত থকা ৰেষ্টোৰেন্টত বহিলো, চিৰিয়াছ ডিচকাচন ষ্টাৰ্ট হৈ গল, কোম্পানীৰ মাৰ্কেটিং পলিচি, শ্বেয়াৰ ভেলু, অইল ইন্দ্ৰাষ্ট্ৰিৰ লেটেষ্ট টেকনোলজি, একেবাৰে টেকনিকেল ডিচকাচন, কফি আহিল, টপিক চেঞ্জ হল, আম আদমী পাৰ্টি, কেজৰিৱালে দিল্লীত লাইটৰ বিল কেনেকৈ কমাব, কনজিউমাৰ ইকনমি, ডিচকাচন কিন্ত একদম চিৰিয়াচ, কোনো বাজে কথা নাই....

কফিকাপৰ আধা শেষ হল, সময় পাচ বাজি বিশ মিনিট, বৰ্মনদাই কোম্পানীৰ বিদেশৰ জইন্ট-ভেঞ্চাৰৰ লাভালাভৰ প্ৰজেকচনৰ বিষয়ে এনালাইচিচ কৰি আছে, ময়ো চিৰিয়াছ এক্সপ্ৰেচন দি মনোযোগৰে শুনি আছো

- আৰে, আপুনি বিকাচদা নহয় জানো
ভইচটোৰ পিনে চালো, য় টাইপৰ ৰকষ্টাৰ এপিয়াৰেন্সৰ লৰা এটা, দীঘল কেকোৰা চুলি, হাফ-ফ্ৰেন্সকাট ডাঢ়ি, কাণফুলি
- হয়, কিন্ত তুমি... মই কলো
- মই ৰক্কি, আপোনাৰ ফেচবুক ফ্ৰেন্ড.
-আচ্ছা, ৰক্কি , মানে ৰাজকমল গগৈ, ডুলিয়াজানৰ নহয়জানো
- হয় হয়, আপুনি কিন্ত তামাম ফানি দেই, তামাম ফানি ফানি আপদেট দিয়ে, ঝাক্কাছ, একদম ফানি লাগে, চিল হৈ যাও.......... কাণফুলিয়ে উতসাহিত হৈ কলে

কাণফুলিয়ে ফানি কেইটা অলপ জোৰ দিয়ে কৈছিল, বৰ্মনদাৰ আগত মোৰ চিৰিয়াছ ইমেজ আৰু তামাম ফানি... একেবাৰে নিমিলিল
- আকি, বিত্তু, এইফালে আহি যা, এইয়া বিকাচ দা, ফানি পাৰ্চন, মই যে কৈ থাকো, ফানি ফানি ষ্টৰী আপদেট দিয়ে যে...... কাণফুলিয়ে তাৰ জি.এফ আংকিতা আৰু ফ্ৰেন্ড বিতুপনক চিনাকি কৰাই দিলে....... বিতুপনে ৰজনীগন্ধা প্লাছ তুলচীৰ মিক্সাৰ মুখত ভৰাই নাইচ টু মিট ইউ বুলি মোৰপিনে হাতখন আগবঢ়াই দিলে, বিত্তুৰ থুতুৰিতো এটা ফুলি......

ইমানদিনে মেইনটেইন কৰি থকা চিৰিয়াছ ইমেজটোৰ বৰ্মনদাৰ সমুখত মা বহিন হৈ গল......

(২)

বৰ্মনদাৰ সমুখত মোৰ চিৰিয়াছ ইমেজৰ ধজ্জিয়া উৰাই কাণফুলি, নাকফুলি আৰু থুতুৰিফুলি গলগৈ..... মই সেমেনা সেমেনিকৈ বহি থাকিলো, নিজৰ ওপৰতে খং উঠিল, চাল্লা কি দৰকাৰ ফেচবুকত জকচ লিখিবলৈ, এতিয়া মোৰে জকচ বনি গল, ধেই, আজিৰেপৰা ফেচবুক ডি এন্ড, ইমেজ ৰিক্ৰিয়েট কৰিবলৈ বহুত দিন লাগিব.........

- ফেচবুক নেকি..... বৰ্মনদাই নীৰবতা ভাঙি সুধিলে
- মাজে মাজে কিবা-কিবি এনেয়ে আপদেট দি থাকো, মানুহে লাইক মাৰে , কমেন্ট দিয়ে
- সুৰাঞ্জনা দি. বৰ্মনক চিনি পোৱানে

আৰ.ডি.বৰ্মন, এছ.ডি.বৰ্মনৰ নাম শুনিছো ....... কিন্ত সুৰাঞ্জনা দি. বৰ্মন, গান চান গায় ছাগে
- নামটো শুনা শুনা লাগিছে, কিন্ত চিনি নাপাও....... মই কলো
- কিয় ফেচবুকৰ ফ্ৰেন্ডলিষ্টত নাই নেকি
- নাই...... বহুত ভাৱি চিন্তি উত্তৰ দিলো
- কোনো কথা নাই........ এইবুলি বৰ্মনদাই বেগটো খুলিলে

বেগৰপৰা বৰ্মনদাই কিতাপ দুখন উলিয়ালে,
-এইদুখন লোৱা, কবিতাৰ কিতাপ, সুৰাঞ্জনাই লিখিছে, ৰাতিৰ জোনাকী, পুৱাৰ হেঙুল

কিতাপ দুখন মোক হেন্ড ওভাৰকৰি বৰ্মনদাই কলে...... নকবা বুজিছা, প্ৰথমতে ঠিকেই আছিল, সুৰাঞ্জনাৰ কুকিংৰ হবি আছিল, সদায় নতুন নতুন ডিছ বনায়, ইটালিয়ান, ফ্ৰেন্স,চাইনিজ..... নিমখ-চেনী কম-বেছি হলেও মৰমত কমপ্লিমেন্ট দি থৈ দিও, কিন্ত এই ফেচবুকডাল, সুৰাঞ্জনাই কলেজত থাকোতে কবিতা লিখিছিল বোলে, এদিন কবিতা এটা পোষ্ট কৰি দিলে, কিবা লাইক আৰু কমেন্ট আহিল বোলে, তাৰ পাছত সদায় কবিতা লিখে, আপদেট দিয়ে, মোৰ ইটালিয়ান-চাইনিজ ডিচৰ মুদা মৰিল ....... বৰ্মনদা অলপ চিৰিয়াছ হৈ পৰিল

-তাৰ পাছত......... ময়ো তেতিয়া চিৰিয়াছ মুডত
- তাৰ পাছত , এদিন সুৰাঞ্জনাই কলে যে সকলোৱে তাইৰ কবিতা এপ্ৰিচিয়েট কৰে, ভাল পায়, কবিতাৰ কিতাপ উলিয়াব, মোক কথা পাত্তাই নিদিলে, এই যে অলপ আগতে অহা কাণফুলি, মানে ৰকি, সিও সুৰাঞ্জনাৰ ফ্ৰেন্ড, তাইৰ চব কবিতাতে লাইক-কমেন্ট মাৰে....ৱাও, নাইচ, মাষ্টাৰ পিচ......এইধৰণৰ কমেন্ট দি মানুহবোৰে তাইক জেক দি দি উঠাই দিলে জানানে...... মই কলো, ঠিক আছে কিতাপ উলিয়াম, দুশমান কপি চপাও, কিন্ত সুৰাঞ্জনা নাচোৰবোন্দা, তাইৰ আপদেটত দুশ-তিনিশ লাইক আহে বোলে, প্লাছ বাকী ফ্ৰেন্ড আৰু জেনেৰেল পাবলিক আছেই, এহেজাৰ কপিকৈ প্ৰিন্ট কৰিলো, ভাল কোৱালিটিৰ পেপাৰত, পইচা পাতি দি সাহিত্যিক এজনক মাতি প্ৰেছ ক্লাৱত উন্মোচন কৰালো, ভাড়াতীয়া দৰ্শক গোটালো, পেপাৰত এড...... চাৰিমাহৰ দৰমহা চেটেপ ................. বৰ্মনদা আৰু অলপ চিৰিয়াচ হৈ গল

- চেল কেনেকুৱা........ মই লাহেকে সুধিলো
- বিছ কপিও বিক্ৰী হোৱা নাই, কিন্ত সুৰাঞ্জনাই মনত দুখ পাব বুলি তাইক বিক্ৰী ভাল বুলিয়েই কৈছো , হাজাৰ হলেও মোৰেই ৱাইফ দিয়াছোন, কিতাপদুখন ৰাখা, পইচা পিছত দিলেও হব............ বৰ্মনদাৰ চেহেৰাত চিৰিয়াছনেচৰ চাপ

ইতিমধ্যে কফিকাপ শেষ হল, কিতাপ দুখন ললো, চাণক্য দাই ফোন কৰিলে, আহি পালে বোলে, মোক বিদায় দি বৰ্মনদাই আশে পাশে অইন চিনাকি মানুহ বিচৰাত লাগিল

ঘৰলৈ আহি ফেচবুক খুলিলো, সুৰাঞ্জনা. দি. বৰ্মন,....... ফ্ৰেন্ড ৰিকুৱেষ্ট পঠালো, লগে লগে একচেপ্ট, ৱালখন চালো, সুৰাঞ্জনা বাইদেৱে গল্প এটা আপদেট দিছে....... কুল......পাছত টাইম পালে পঢ়িম....... লাইক এটা মাৰিলো, কমেন্ট দিলো....... মাৰভেলাছ, ব্ৰিলিয়ান্ট ডেপিকচন........ মোৰ কমেন্টত লগে লগে লাইক পৰিল, মোক টেগ কৰি সুৰাঞ্জনা দি. বৰ্মনে কমেন্ট দিলে........ থেংক ইউ

অহাবাৰ বুক ফেয়াৰত সুৰাঞ্জনা দি. বৰ্মনৰ এখন গল্প সংকলন আৰু বৰ্মনদাৰ চিৰিয়াছ এক্সপ্ৰেচন........কম্বিনেচনটোৰ ইমাজিনেচন এটা কৰি ললো......

ভোগালী উইচেচ



- শ্ৰাৱণীৰ বয়ফ্ৰেন্ড আছে নেকি........ পাৰ্থই ফোন কৰি সুধিলে
- কোন শ্ৰাৱণী বে....... মই কলো
- এই যে ইউনিভাৰচিটিত আমাৰ জুনিয়ৰ আছিল, কে.জি.বি ছাৰৰ লেৱৰ
- নাজানো, থাকিবও পাৰে, কিন্ত দোস্ত, ৱ মে নহী হু
- খবৰ লৈ দে না
- কেনেকে লম বে
- আব্বে তোমাৰ জুনিয়ৰবোৰ চিনাকি দেখোন, লৈ দিয়া না
- ৰক্তিমক ফোন কৰ আকৌ, সিতো কেজিবিৰ লেৱৰে
- ৰক্তিম জেং আছে, চবকে কৈ দিব, ইনফৰমেচন এটা লৈ দিব নোৱাৰা, কাম নাই তোৰ, এনেয়ে ফালি থাকা
- জেক নিদিবা, মই সুধি কৈ আছো

পাৰ্থই বিয়াৰ বাবে ছোৱালী চাই আছে, আচলতে যোৱা তিনিবছৰমান হল, চাইয়েই আছে, প্ৰথম প্ৰথম পাৰ্থই ছোৱালী চাব গৈছে বুলি খবৰ পালে তামাম থ্ৰীল ফিল কৰিছিলো, কিন্ত বৰ্তমান এইটো এটা কমন কথা হৈ পৰিছে, এতিয়ালৈ পাৰ্থই চাবলৈ যোৱা ছোৱালীৰ সংখ্যা হাফচেঞ্চুৰী পাৰ কৰিলে, কিন্ত একো হোৱাগৈ নাই

এইবাৰ ছাগে শ্ৰাৱণী নামৰ আমাৰ জুনিয়ৰজনী পাৰ্থৰ ৰাডাৰত আছে, শ্ৰাৱণীক মই জানো, আমাৰ কলেজৰ জুনিয়ৰ, কলেজত থাকোতে জুনিয়ৰকেইটাই নোটছ মোৰপৰাই লৈছিল, তাৰ পাছত ইউনিভাৰচিটিতো মই দীপাংকৰদাৰপৰা লোৱা নোটছবোৰ শ্ৰাৱণীহতক পাছ কৰি দিছিলো, এতিয়া কিবা কামত ইউনিভাৰচিটি গলে শ্ৰাৱণীহতক হাই-হেলো কৰো, মোটামুটি এটা সৌহাৰ্দ্যপুৰ্ণ ৰিলেচন আছে

কিন্ত প্ৰবলেম হল যে শ্ৰাৱণীক কেনেকে সুধিম, মই চিধা চিধি কথা কোৱা মানুহ, চিধাই যদি সুধি দিও বয়ফ্ৰেন্ড আছে নে নাই, জেং হৈ যাব, মিচআন্ডাৰষ্টেন্ডিং হৈ ইমপ্ৰেচন খাৰাব হৈ যাব, বেলেগৰ থ্ৰু সুধিলে...., নাই, তেতিয়া আৰু বেয়া হব, বেটাৰ ফ্ৰী এন্ড ফ্ৰেংক, চিধাই শ্ৰাৱণীক ফোন কৰো, ডাইৰেক্ট টু দা পইন্ট কথা পাতো যে মোৰ বন্ধু এজনে তোমাক পচন্দ কৰে, বন্ধুই চৰকাৰী চাকৰি কৰে, ত্ৰিশমান দৰমহা পায়, যোৰহাটৰ টাউনত নিজৰ ঘৰ আছে , তুমি যদি এংগেজ হৈ থকা নাই মাই ফ্ৰেন্ড উইল ইনিচিয়েট দা প্ৰচেচ, বাচ, হৈ যাব, টু দা পইন্ট
লাইফত বহুত ৰোল প্লে কৰিছো, এইবাৰ ঘটকৰ ৰোল প্লে কৰিবলৈ মেন্টেলি প্ৰিপেয়াৰ হলো

শ্ৰাৱণীলৈ ফোন লগালো
- হেলো, শ্ৰাৱণী নহয় জানো
- আৰে দা , ইম্মান দিনৰ মুৰত মনত পৰিল যে, কি খবৰ আপোনাৰ
- ভাল, তোমাৰ কেনেকুৱা
- ভাল ভাল, পিছে বিয়া কেতিয়া আপোনাৰ, বিয়াত মাত্তিব কিন্তু, ছোৱালী ঠিক হল নে নাই

চাল্লা এইটোৱেই প্ৰবলেম, শ্ৰাৱণীয়ো মোক কামোৰ দিলে, ৰীগ, অফিছ, পাৰ্টি, চচিয়েল গেদাৰিং, ৰিয়ুনিয়ন মীট, চবতে একেটাই কামোৰ, কিন্ত এট দিচ মমেন্ট অবজেকটিভ বেলেগ, পাৰ্থক ইনফৰমেচন দিব লাগে

- মোৰ বাৰু হৈ থাকিব, তোমাৰ কোৱা, বিয়া-বাৰুৰ কথা চলি আছে বোলে ঘৰত.... কনভাৰচেচন ষ্টাৰ্ট কৰিলো
- মোৰ বিয়া, নহয়, কোনে কলে আপোনাক.....শ্ৰাৱণীয়ে আচৰিত হোৱাদি কলে
- মোৰ আৰু ইনফৰমাৰৰ অভাৱনে
- এনেকুৱা একো চলা নাই, আপোনাক কোনে মিছইনফৰমেচন দিছে
- যোৱাবাৰ গুৱাহাটী যাওতে চিনেমাহল এটাৰ সন্মুখত দেখিছিলো তোমাক, কুল ডুড এজনৰ লগত বেয়া হাহি হাহি কথা কৈ আছিলা, কি বয়ফ্ৰেন্ড আছিল নেকি , নাম কি............... মই আন্দাজত ফৰমুটি এটা মাৰি কলো
- চিনেমাহল, কেতিয়া, কত, মই একো বুজা নাই

বহুত এৱে দা পইন্ট কথা হল, চিধা পইন্টত আহিলো, নহলে বেচেৰী কনফিউজ হৈ যাব

- এক্সুৱেলি তোমাক কথা কেইটামান সুধিব লাগে, ডন্ট মিছ আন্ডাৰষ্টেন্দ......মই কলো
- কওকচেন
- মানে মোৰ ফ্ৰেন্ড এটা আছে, হি ৱান্ট টু এপ্ৰোচ য়ু ফৰমেলি, যদি তুমি অলৰেডি এংগেজ হৈ আছা তেতিয়াতো সি এপ্ৰোছ কৰি লাভ নাই, গতিকে আই ৱান্ট টু ন হোৱেডাৰ হি কেন এপ্ৰোচ য়ু অৰ নট
- অকে, আপোনাৰ বন্ধুক এপ্ৰোচ কৰিব কওক......শ্ৰাৱণীয়ে অলপ সময় ভাবি কলে
- মানে তোমাৰ ফালৰপৰা একো প্ৰবলেম নাই তো
- নাই
- ঠিক আছে, মই বাৰু তাক জনাই দিও
- অকে

শ্ৰাৱণীৰ ফোনটো কাটি পাৰ্থৰ নম্বৰ ডায়েল কৰিলো, পাৰ্থক ইনফৰ্ম কৰিলো যে সি আগবাঢ়িব পাৰে, কোনো ইচু নাই, তাক আৰু কলো যে ভাই মোক আৰু ঘটকালি কৰিবলৈ কামোৰ নিদিবি, এইবাৰেই প্ৰথম, এইবাৰেই লাষ্ট, নাই বুলিলেও মোৰ ইমেজ এটা আছে

দিন কেইটামান পাৰ হল, মাঘ বিহুৰ বতৰ, কলিগ কেইজনমানৰ শুভেচ্ছামুলক এচ.এম.এছ আহিছে, বাকী পুৰনা বন্ধু-বান্ধৱ কাৰো এচ.এম.এছ নাই, চব বিজি চিডিউলত ব্যস্ত, কাৰো সময় নাই
পাৰ্থকে ফোন কৰি শ্ৰাৱণী আৰু তাৰ কেচটো কি হল সুধিলো, সি দুখৰে কলে যে শ্ৰাৱণীয়ে বোলে পি.এইচ.ডি শেষ কৰিহে এইবোৰ চিন্তা কৰিব বুলি প্ৰচেচটোৰ লিংক-ওমেনগৰাকীক জনাইছে, গতিকে শ্ৰাৱণী কেঞ্চেল

পাৰ্থৰ ফোনটো ডিচকানেক্ট কৰিছোহে, এচ.এম.এছ এটা আহিল..............
মাটি মাহৰ সোৱাদেৰে, মিঠা আলুৰ মিঠাৰে, বৰা চাউলৰ আঠাৰে, জহা চাউলৰ সুগন্ধৰে জীৱন ভোগালী হৈ পৰাৰ কামনাৰে ভোগালী বিহুৰ ওলগ জনালো !!!! উইথ লাভ এন্ড এফেকচন.....ইণী
চেন্দাৰ নেম........Shravani.jr.univ

জানে-অনজানে কনফিউজন এটা ক্ৰিয়েট হৈ গল নেকি, ময়ো ভাবি ভাবি কনফিউজ হৈ গলো
আৰু এটা কথাই মোৰ কনফিউজন বঢ়াই তুলিলে, মই নোটছ দিয়া জুনিয়ৰ দুজনীৰ শকতজনীৰ নাম শ্ৰাৱনী আছিল নে ক্ষীণজনীৰ নাম আছিল, দুয়োজনীয়েইতো কেজিবি ছাৰৰ লেৱৰ, কনফিউজন

কাৰ্ড এলিমিনেচন

DSA ৰপৰা অনা কাজু-পিস্তা-কেক-বিস্কুটৰ কনচাইনমেন্টৰ বেগটো বাছৰ চিটৰ তলত সুমুৱাই চিটত বহি ললো, বাছ চলিবলৈ ধৰিলে, নাইট ডিউটিত শুই অহা স্বত্তেও চিলমিলিয়া টোপনিৰ ভাৱ এটা আহিল, কেইঘন্টামান পাছতে গুৱাহাটী পামগৈ, চিটটো হাওলাই চকু দুটা মুদি দিলো

কিবা এটা গন্ডগোলৰ শব্দত সাৰ পাই গলো, বাছৰ কন্ডাক্টৰে মানুহ দুজনৰ লগত তৰ্কাতৰ্কি কৰিছে, কেচটো কি বুজিবলৈ কথাবোৰত কাণ দিলো, মানুহ দুজনৰ আগদিনাই টিকট লোৱা আছিল, ৬,৭ নং চিট, কিন্ত কন্ডাক্টৰে ৰাস্তাতে দুজন মানুহ উঠাই বহাই দিলে, এতিয়া বহি থকা মানুহ দুজনৰ উঠাৰ প্ৰশ্নই নাহে, এবাৰ যি চিটত বহিল, বহিলেই,
এতিয়া আগতে টিকট লোৱা মানুহ দুজনৰ বাবে চিট নাই, মানুহ দুজনে ভাড়া ঘুৰাই বিচাৰিলে, ভাড়া ঘুৰাই দিয়াতো প্ৰবলেম আছে, মানুহ দুজনে টিকট এজেন্টক ৩০০ কৈ ৬০০ টকা দিছিল, এজেন্টে কন্ডাক্টৰক প্ৰটিটো টিকটত ৫০ টকা কমিচন কাটি ৫০০ টকা দিছে,
এতিয়া কন্ডাক্টৰৰ মতে যিহেতু সি ৫০০ টকা পাইছে, গতিকে সি ৫০০ টকাহে ঘুৰাই দিব বাকী ১০০ টকা এজেন্টে দিব, কিন্ত মানুহদুজনৰ বাবে মানুহদুজনে যিহেতু টিকটৰ বাবে ৬০০ টকা পে কৰিছে, আৰু কন্ডাক্টৰেই খেলিমেলি কৰিছে, গতিকে ৬০০ টকা কন্ডাক্টৰেই ঘুৰাই দিব লাগিব

বাছৰ আন মানুহখিনিয়ে খেলখনৰ মজা লৈ আছে, কোনেও মাত মতা নাই, আনৰ জেং চপাই লোৱাৰ কাৰো মতলৱ নাই
মোৰো বেলেগৰ জেং চপাই লোৱাৰ মতলৱ নাছিল, আনৰ জেঙত সোমাবলৈ গৈ অতদিনে নিজৰে বহুত সময়-ধন-এনাৰ্জি খৰচ হৈছে, গতিকে আজিকালি নিউট্ৰেল ফিলিং এটা আনি লও, যাৰ যি হয় হওক, মোৰ কিনো যায়.....

কিন্ত দেৰী হৈছে, গুৱাহাটী সোনকালে গৈ পাব লাগে, মম্মীয়ে চিকেন ৰান্ধি আছে বুলি ফোনত খবৰ দিছে, দুৰৰপৰাই চিকেনৰ গোন্ধ নাকত ফিল কৰিলো, নাই আৰু কন্ট্ৰল নহয়
গন্ডগোলটো বাঢ়ি গৈছে আৰু মোৰ দেৰী হৈছে, চাৰ্টৰ হাত দুটা কোচাই দাত মুখ কৰচি উঠি গলো
- কি কেচ বে, ইমান গোলমাল কিয় কৰি আছ........ বাছৰ কন্ডাক্টৰক কলো

কন্ডাক্টৰে তাৰ কেচটো আৰু মানুহ দুজনে তেওলোকৰ কেচটো নিজৰ ভাযাত কলে, শুনিলো, বুজি ললো, তাৰ পাছত কন্ডাক্টৰৰ পিনে চাই কলো
- তই জাননে , এই মানুহদুজনৰ হাতত অথৰাইজড টিকট আছে আৰু সেই টিকটৰ এগেইন্ষ্টত তহতে চিট দিব পৰা নাই, এই লৈ এই মানুহদুজনে যদি এখন এফ.আই.আৰ দিয়ে তেতিয়া কি হব, চিট এন্দ ফ্ৰডৰ কেচত ইন্ডিয়ান পেনেল কোডৰ ধাৰামতে, টিকট ইচু কৰোতা, বাছৰ মালিক, কন্ডাক্টৰ আৰু ড্ৰাইভাৰ সকলোৰে অতি কমেও দহ হাজাৰ টকা জৰিমনা আৰু তিনি মাহৰ সশ্ৰম কাৰাদন্ড আৰু জৰিমনা অনাদায়ে আৰু দুমাহৰ কাৰাদন্ড হব

কন্ডাক্টৰ অলপ থতমত খাই গল, তাৰ পাছত মই মানুহ দুজনৰ ফালে চাই কলো
- আপোনালোকে ভয় নকৰিব, আপোনাৰ হাতত টিকট আছে, মানে আইন আপোনাৰ পক্ষত আছে, আপোনালোকে ইচ্ছা কৰিলে ইহতক বিহু দেখুৱাই দিব পাৰে
- কিন্ত আপুনি....... মানুহ দুজনৰ এজনে সুধিলে

মই পকেটৰপৰা মানিবেগটো উলিয়ালো, মানিবেগৰপৰা কাৰ্ড এখন উলিয়াই মানুহজনক দি কলো........... ধ্ৰুব কমল দত্ত, এডভোকেট, গুৱাহাটী হাইকৰ্ট, কাৰ্ডত ফোন নং দিয়া আছে

মানুহ দুজনৰ মুখত হাহি বিৰিঙি উঠিল, আগফালৰপৰা ড্ৰাইভাৰে কন্ডাক্টৰক কলে, ইয়াতে মামলা ক্লিয়েৰ কৰি ল, পাছত জেং-চেং নালাগে

কন্ডাক্টৰে ভাড়া ৬০০ টকা আৰু মানসিক আতিশয্যৰ ক্ষতিপুৰণৰুপে ৪০০ টকা মুঠ ১০০০ টকা ঘুৰাই দি মামলা ৰফা-দফা কৰিলে

পাচ মিনিটতে কেচ চেটল, হিৰোৰ টাইপৰ ফিলিং এটা আহি গল, ফিলিংটো এনজয় কৰি চিটত আউজি দিলো, বাছ চলিবলৈ ধৰিলে,ফুল স্পীডত

খানাপাৰা পালোহি, বাছৰপৰা গধুৰ বেগটো পিঠিত লৈ নামি দিলো
- এক্সকিউজ মি....... পাছফালৰপৰা মানুহ এজনে মাতিলে
- কওক
- আপুনি হাইকৰ্টত প্ৰেকটিছ কৰে ন, আজি কিন্ত আপুনি ভাল শিক্ষা দিলে ইহতক

মই একো নকৈ মাত্ৰ হাহিলো, মানুহজনে হেন্ডশ্বেক দি আকৌ লগ পাম বুলি কৈ গুচি গল

চাৰিমাহমান আগতে হাইকৰ্টৰ ওচৰৰে বাইকৰে গৈছিলো, কলা কোট পিন্ধি থকা লগৰ এটা দেখা পাই বাইক ৰখাইছিলো, সি কিন্ত তেতিয়া বহুত কামোৰ দিলে আৰু তাৰ কাৰ্ড এখন দি কেচ-চেচ থাকিলে তাক কন্টেক কৰিব কলে, তাৰ কামোৰ খাই তেতিয়া তাৰ কাৰ্ডখন তাক দেখুৱাই আগ্ৰহৰে মানিবেগত ভৰাই থৈছিলো..............

যিয়েই নহওক, আজি চান্স পাই এডভোকেট ধ্ৰব কমলৰ কাৰ্ডখন মানিবেগটোৰপৰা এলিমিনেট কৰিলো

হোটেল নক্ষত্ৰ

কোনোবা শুভাকাংখীয়ে কৈছিল, ৩ ষ্টাৰ হোটেললৈ কেতিয়াও প্লেইন ব্লেক ট্ৰাউজাৰ-ব্লেজাৰ পিন্ধি যাব নালাগে........ আদাৰৱাইজ য়ু মে বি মিছ-ইন্টাৰপ্ৰিটেড বাই য়ৰ ড্ৰেছ কড...........
ষ্পৰ্টছ চু , চাৰ্ট আদাৰ দেন প্লেইন কালাৰ, জিনছ আৰু হাফ চুৱেটাৰ, একেবাৰে চেফ কম্বিনেছন...

হোটেল নক্ষত্ৰ, বেলতলা তিনিআলি, বাৰ্থডে পাৰ্টি এটা আছিল, আমি ভাড়া কৰি থকা ঘৰৰ মালিকৰ ক্লাছ ছিক্সত পঢ়ি থকা জীয়েকৰ বাৰ্থডে,
িনাকি মানুহ এঘৰৰ জাইলো এখনত লিফ্ট পাই গলো, সময়মতে বাৰ্থডে পাৰ্টিত এন্ত্ৰি মাৰিলো, হোটেল নক্ষত্ৰৰ ছেকেন্ড ফ্লৰত থকা হলৰ কমফৰটেবল চকী এখন অকুপাই কৰিলো, বেছি গেষ্ট মতা নাই, কেক কটা হল, বেলুন ফুটি ৰং বিৰঙৰ কাগজৰ টুকুৰা ওলাল, পেন্দা-পুন্দি এগালমানৰ কোলাহলে এটমচফিয়েৰ জমাই তুলিলে,

- আপোনাক কৰবাত দেখিছো নেকি......লৰা এজনে সুধিলে
- আপোনাকো কৰবাত দেখা দেখা লাগিছে....... মই কলো

কিছুসময় পাছত গম পালো যে লৰাজন ছমাহ আগৰেপৰা পৰিয়ালসহ আমি থকা ঘৰটোৰ ওপৰৰ মহলাটোত থাকে, আৰু ইন্টাৰেষ্টিংলি আমি ইজনে সিজনক চিনি নাপাও, কিবা এটা অফৱাৰ্ড লাগিল, সচাকৈয়ে আমি চহৰৰ যান্ত্ৰিক জীৱনৰ সৈতে চলি চলি একোটা যন্ত্ৰ হৈ পৰিছো......

ডিনাৰ কৰিলো, টেষ্ট কৰিবলৈ প্ৰথমতে চব আইটেম অলপ অলপ ললো, টেষ্ট কৰি ডিচাইড কৰিব নোৱাৰিলো কোনটো আইটেম খাব পাৰি, খাই থকা এজনক সুধি কনফাৰ্ম হৈ ললো যে মোৰ টেষ্টিং বাডছ ঠিকেই আছে, চিকেনৰ আইটেম দুটাৰ টেষ্ট বোলা বস্তটো মিচিং, পাছৰ বাৰ অকল ভাত আৰু দাইল ললো, লগত পাপৰ....... ইটিং এমাউন্ট কমপেনচেচনৰ বাবে লালমোহন পাচটা পেটত সোমাল.....

বাৰ্থডে প্ৰগ্ৰাম শেষ হল, তললৈ নামি আহিলো, গেটত থকা লৰাজনে চেলুট এটা মাৰি গ্লাছৰ দৰ্জাখন খুলি দিলে....

চিনাকি মানুহঘৰৰ জাইলোত উঠিবলৈ লৈছো, পাছফালৰ পৰা লৰা এজনে মাতিলে
- দাদা চিনি পাইছেনে

ঘুৰি চালো, ক'লা ইউনিফৰ্মত হোটেল নক্ষত্ৰৰ চিকিউৰিটি গাৰ্ড এজন, লৰাজনৰ ফালো সো হাতখন আগবঢ়াই দি হেন্ডশ্বেক কৰিলো
- ইয়াতে বাৰ্থডে পাৰ্টি এটা আছিল ৰবা, খাই আহিলো, পাছে তোমালোক ৰাতিপুৱা খেলিবলৈ নহা হৈ গলা যে, ৰাতিপুৱা উঠি ফিল্ডখনলৈ চাও, কোনো নাহেই খেলিবলৈ.... মই কলো
- নাই দাদা, যাম ৰব, এইকেইদিন টাইম পোৱা নাই

চিনাকি মানুহঘৰে মোক ড্ৰপ কৰিলে, গুড নাইট বুলি তেওলোকক বিদায় দিলো,
আমাৰ ঘৰৰ ওচৰতে এখন খেলপথাৰ আছে, খেলপথাৰখনৰ মাজত এখন ২০ গজৰ ক্ৰিকেট পিটছ, খেলপথাৰখনলৈ চালো......
এতিয়ালৈকে ইমানো যান্ত্ৰিক হৈ যোৱা নাই ছাগে......

এশ গৰু, এটা বাঘ, অকনমান টোপনি

কোৱা হয়, এশ গৰু মাৰিলে বাঘৰো মৰণ..... অইনে নাভাবিলেও মই ইমানদিনে নিজকে বাঘ বুলিয়েই গণ্য কৰি আহিছো, কিন্ত প্ৰমান কৰিব পৰা নাছিলো.....

৩০ জানুৱাৰী ২০১৪, অফৰ লাষ্ট দিন, ৰাতি গুৱাহাটীত নাইট চুপাৰত উঠি শিৱসাগৰত ৰাতিপুৱা শ্বিফটৰ বাছ ধৰিলো, এনেয়ে অহা-যোৱাৰ নামত দুটা দিন যায়গৈ, এইবাৰ এটা সম্পুৰ্ণ ডে-লাইট চেভ কৰি দিলো, সময়মতে চাইট গৈ পালো ঠিকেই, কিন্ত সমস্যা হল ৰাতি নাইট চুপাৰত টোপনি একেবাৰে নহল

ৰাতিপুৱা ৬-৩০ বজাত চাইট পালোগৈ, গৈয়ে কামত লাগি গলো, মাদ বনালো, পেৰামিটাৰ চালো, লিগনাইট চলুচন ৰেডি কৰি আৰু বাকী ঝামেলা মাৰোতে দহটা বাজিল

বাংক হাউচত সোমালো, এচি টো অন কৰিলো, বাংক হাউচত বিচনা এখন আছে, বাগৰি দিলো, চিলমিলিয়া টোপনি এটা আহি গল.......

টক.টক...... কোনোবাই কৰবাত নক কৰিলে, টোপনি ভাঙিলে

বিচনাখনত বহি চকুটো মেলিছোহে, চব টোপনি ফাটি গল........
- আপ ক্যা কৰ ৰহে থে......... ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জে খঙেৰে সুধিলে
- ছাৰ মে চো ৰহা থা........ মই বিনম্ৰভাৱে কলো
- আপ কিউ চো ৰহে থে
- ছাৰ জোৰ কা নীন্দ আ ৰাহা থা...... মই আগতকৈও বিনম্ৰভাৱে কলো
- আপ ফিফটিন মিনিটছ বাদ মেৰে অফিছ মে মিলিয়ে.......... এইবুলি কৈ ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জ ওলাই গল

পোন্ধৰ মিনিট পাছত মোৰ ৱাট লাগিব, আজিলৈকে কিমান ডিউটি বাংক দিলো, কিমান অতপালি কৰিলো, ৰুমত শুই ডেইলী ৰিপৰ্ট দিলো, বিদ্যা শপত, আজিলৈকে কোনেও হাটে লোটে ধৰিব পৰা নাছিল, আজি ফচি গলো, বেয়াকৈ ফচি গলো, জোৰ কা ঝটকা লাগি গল

জোৰ কা ঝটকাটো পাতলাবলৈ চাণক্য দা লৈ ফোন কৰিলো...... মোৰ দুখ ভৰি কাহানী শুনালো, ভাবিছিলো, এক কেমিষ্ট হি চমঝেগা এক কেমিষ্ট কি বাত
কিন্ত চাণক্য দাই মোক চিমপেথি দিয়াৰ সলনি হো হোৱাই হাহিবলৈ ধৰিলে.... ভালেই পাইছো, কেনে মজা, অজি ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জে সুদাই নেৰে , এশ গৰু মাৰিলে বাঘৰো মৰণ...... তাৰ পাছত ফোনৰ সিটোমুৰত এটা ৰাৱণ টাইপ অটহাস্য

পিপল চুড বি পজিটিভ....ইমানবোৰ বেড ফিলিঙৰ মাজত এটা গুড ফিলিঙ আহিল...
আজি অন্তত মোৰ বাঘ টাইপৰ অনুভৱটোৰ সত্যতা প্ৰমাণিত হল.......
...............................
অকনমান টোপনিৰ কাৰণে আজি.... ময়ো এশটা গৰু মৰা এটা বাঘ


(২)

চাণক্য দাৰ অটহাস্যৰ পাছত দহ মিনিট মাইন্ড কুল কৰাত খৰচ কৰিলো, নেকি কৰ দৰিয়া মে দাল ফিলচফি লৈ লাইফত বহুত ভাল ভাল কামো কৰিছো, দৰিয়াৰপৰা দুই এটা নেকি ৰিজুভিনেট কৰাৰ চেষ্টা কৰিলো.........

পুৰা পোন্ধৰ মিনিট পাছত ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জৰ অফিচত এন্ত্ৰি মাৰিলো, মেকুৰি টাইপ ফিলিং এটা ফিল কৰিলো (বাঘ আৰু মেকুৰী অৱশ্যে বায়লজিকেলি একেটা গোত্ৰৰে)

-মে আই কাম ইন ছাৰ
- আইইয়ে

ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জৰ ৰুমৰ চকী এখনত বহিলো
- আপকো মে নটিছ কৰ ৰহা হু, পিছলে বাৰ ভী পেহলা দিন আপ ডি.এছ.এ মে ব্ৰেকফাষ্ট কিয়া থা........ ড্ৰিলিং ইনচাৰ্জে কলে
- হা ছাৰ
- অউৰ লান্স ভী কিয়া থা
- হা ছাৰ,
- আফটাৰনুন চায় ভী পিয়া থা
- হা ছাৰ
- অউৰ তব আপকা ডে শ্বিফট চল ৰহা থা
- হা ছাৰ
- কিউ
- তব ৰীগ পে কাম নহী থা, চো ব্ৰেকফাষ্ট-লান্স কে চাথ ডিনাৰ ভী ডি.এছ.এ মে কিয়া থা
- ইচ বাৰ ভী আজ আপ ব্ৰেকফাষ্ট ডি.এছ.এ মে কিয়া
- হা ছাৰ
- লেকিন ইচবাৰ ড্ৰিলিং চল ৰহা হে
- হা ছাৰ, আজ লান্স অউৰ আফটাৰনুন চায় চাইট পে কৰুংগা........ মই বিনম্ৰতাৰে কলো

ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জে কিবা এটা ভাবিলে, তাৰ পাছত কলে
- আপ নাইট বাছ মে আয়া হে না
- হা ছাৰ, আপকো কেইচে পতা চলা
- আজ আপ জব ব্ৰেকফাষ্ট কৰ ৰহে থে মে ভী কৰ ৰহা থা
- অচ্ছা
- আপ জব হচ হচ কে অপনে দোস্ত চে বাত কৰ ৰহে থে, মে চুন লিয়া থা, আপনে জো ড্ৰিলাৰ কে উপৰ চুটকুলা চুনায়া থা ৱ অচ্চা লগা থা
- হা ছাৰ
- বাছ মে নীন্দ অচ্চী নহী হোতী, মেৰা ভী এক্সপেৰিয়েন্স হে
- হা ছাৰ
- আপ চাহে তো এক-দো ঘন্টা ৰেষ্ট কৰ চকতে হে
- কাহা অভী নীন্দ আয়েগা চাৰ, চাৰী নীন্দ তো উৰ গয়া হে , আব তো জগনা হী পৰেগা, ড্ৰিলিং কৰানা হে
- হা, ঠিক হে, ৰাত মে অচ্চী তৰহ চো লিজিয়ে, নীন্দ চেহত কে লিয়ে বহত জৰুৰী হে........ ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জে নম্ৰভাৱে কলে

ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জৰ ৰুমৰপৰা বাহিৰ ওলালো, চাণক্য দা লৈ ফোন কৰিলো.
- চাণক্য দা কি হালচাল
- কি হল , মোৰ অকে আছে, তোৰ হালচাল কি, ড্ৰিলিং ইন চাৰ্জে কি কলে
- নীন্দ চেহত কে লিয়ে বহত জৰুৰী হে
- কি কৱ বে, বাচি গলি
- হা
- কি কৱ বে, কেনেকে
- আৰে চাণক্য দা, চেৰ তো হমেচা চেৰ হী হোতা হে, চাহে ঘৰ মে হো,জংঘল মে হো চাহে চাইট পে হো, বাঘ ইজ অলৱেজ টাইগাৰ

চানক্য দাই আৰু এবাৰ ‘কি কৱ বে’ বুলি কোৱা কাণত পৰিল.....

কটন কলেজ - তিনি নম্বৰৰ ব্যৱধানত

হায়াৰ ছেকেন্ডাৰী ছেকেন্ড ইয়াৰৰ কথা , কটন কলেজ । পুজাৰ বন্ধৰ পাছত প্ৰায়ভাগ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়েই কলেজ আহিবলৈ বাদ দিছে । কিন্ত ছিলেবাছ শেয...