ৰিচিপচন

পাঠকে খুব ট্ৰে়জেদী ফালিলে । টেমাটো গৰম হৈ গল । সি সুধিলে সি কি কৰা উচিত । সাধাৰনতে এনেকুৱা কেচত মই টিট ফৰ টেট জাতীয় এদভাইচ দিও । কিম্ত এইটো কেচত ২য় পাৰ্টি চিনাকি । বৰুন মোৰ কলেজৰ বেটচমেট । গতিকে পাঠকক ডাইভাৰ্ট কৰিবলৈ ডিপ্লমেটিক পেকেজটো মেলিলো । তাক কলো যে টেনচন লৈ লাভ নাই । লাইফত কিচুমান বস্ত আহে, যায়.. আকৌ আহে...এনজয় কৰ, পাহৰি যা আৰু এনজয় কৰ.......মানুহ কুল হব লাগে

সি কিবা বুজিলে নে নাই নুবুজিলো.... মই ফোনটো কাটি দিলো

বৰুনলৈ ফোন লগালো.... সুধিলো প্ৰিপেৰাচন কেনে
- চব ঠিকেই আছে, চহৰৰ দামী হলটো বুক কৰি আহিলো, খালী এই পাঠক বোলাটোৱে দিগদাৰ নকৰিলেই হয়
- পাঠক বোলাটোক একেবাৰে বাইপাচ কৰিলি যে..... মই সুধিলো
- চা দোস্ত, মানুহ প্ৰেক্টিকেল হব লাগে
- কিন্ত সিহতৰতো...
- বাদ দে সেইচব, এভৰিবদি ৱান্টচ এ বেটাৰ চইচ, মোৰ ঠাইত তই হোৱাহলে কি কৰিলিহেতেন
- এতিয়া তই যি কৰিচ তাকে কৰিলোহেতেন
- অকে, ২২ তাৰিখ, মনত ৰাখিবি, আহিবই লাগিব....... বৰুনে কলে

মই আৰু পাঠক ইউনিভাৰচিটিত একেলগে আছিলো । ইশিতাই গুৱাহাটীৰ কলেজ এখনত বি.এ কৰি আছিল, প্ৰাগত চিনেমা এখন চাবলৈ যাওতেই পাঠকে ইশিতাক লগ পায় আৰু দুয়োটাৰে হিয়া দিয়া নিয়া আৰম্ভ হয় । কেতিয়াবা এনেকুৱাও হৈছিল যে পাঠকে মোৰপৰা বাইকখন লৈ ইশিতাৰ সৈতে দিনটো নাপাত্তা হৈ যায় আৰু মই সিদিনা বাছেৰে ঘৰলৈ যাবলগা হয় । পাছতহে গম পালো যে ইশিতা মোৰ লগত একেলগে গ্ৰেজুৱেচনত কৰা বৰুনৰ ভনীয়েক ।

22 তাৰিখ, আবেলি ডাষ্টাৰখন লৈ ওলালো । লক্ষ্য উৰুলি বিবাহ ভৱন, বৰুনৰ ভনীয়েক ইশিতাৰ ৰিচেপচন । বিয়া এটেন্ড কৰাৰ মোৰ আদৱ কাইদা এতিয়া যথেষ্ঠ সলনি হৈছে । আগতে যি পাও তকে পিন্ধি গৈছিলো , এই ধৰক টি-চাৰ্ট-জিনছ-ছেন্ডেল চু । কিন্ত চাল্লা সেইটো গেট আপত কেনেও পাত্তা নিদিয়ে , আনকি বুফে বিলাই থকা কেটাৰিঙৰ লৰাকেইটাইও যিটো চাৱনি দিয়ে এনে লাগে যেন হাতত থালীখন লৈ ফ্ৰী খানাহে খাব আহিছো ।

তাৰ পাছত গেট আপ চেঞ্জ কৰিলো । দামী চুট কেইযোৰমান ললো, ডাষ্টাৰ এখন কিনি দিলো । এতিয়া পলিছ কৰা চু, কোট-টাই পিন্ধি যেতিয়া গাড়ীৰপৰা নামো, এটমচফিয়াৰতেই ডাঙৰ মানুহ টাইপৰ এচেন্স এটা ভৰি পৰে । বিয়াবোৰলৈ মজলীয়া চাইজৰ গিফট এটা লও, পেকেটটোৰ ভিতৰত বাতি-গিলাছ- কাপ-প্লেট কিবা এটা থাকে । লগত এশ টকীয়া বুকে এটা লৈ লও । হাতত বুকে লৈ খমখমীয়া ইস্ত্ৰি কৰা কাপোৰ পিন্ধি গহীন খোজেৰে যেতিয়া এন্ত্ৰি মাৰো, ৰিচিপচনত থকা লোককেইজনৰ মাত কথাৰ আদৱ কাইদাই সলনি হৈ যায় ।

গহীন খোজেৰে ইশিতাৰ ৱেডিং ৰিচেপচন হলত এন্ত্ৰি মাৰিলো । বৰুনে দুৰৰপৰাই মোক দেখি আগুৱাই আহিল । ইশিতাক গিফটটো দি চফ কেইটামান ললো ।
- ইউ.এছ গৈ আমাকতো পাহৰিয়ে যাবা ছাগে ...... মই কলো
- নাই দা, ঘৰৰ বহুত প্ৰেচাৰ, এন্ড গৌৰাংগ ইজ এ নাইচ পাৰচন, কেয়াৰিং, ৰেচপনচিবল, কাইন্ড হাৰটেড..... ইশিতাই কলে
- হব, আফটাৰ অল হি ইজ এ ইউ.এছ বেচড চফটৱেৰ ইঞ্জিনিয়াৰ , চিন্তা কৰিব নালাগে, পাঠকক বুজনি দি দিছো, সি ঝামেলা নকৰে
- নাই দা , মানে
- তোমাৰ আগতে তাৰ প্ৰয়াসী নামৰ এফেয়াৰ এটা আছিল । তুমি অহাৰপাছত তাইৰ লগত সি ব্ৰেক আপ কৰি দিছিল, গতিকে তুমি ইমান গিল্টি ফিল কৰিব নালাগে..... মই হাহি এটা মাৰি কলো
- দাদাও যে আৰু....... ইশিতাইও হাহি এটা মাৰিলে
- এনিৱে উইচ য়ু এ হেপ্পী এন্ড পিচফুল মেৰিড লাইফ ...... মই কলো

বৰুনে মোক ঘৰৰ মানুহৰ লগত চিনাকি কৰি দিবলৈ লৈ গল । বৰুনে তাৰ পৰিয়ালৰ কেইবাজনো মানুহৰ লগত চিনাকি কৰি দিলে , দদায়েক, পেহীয়েক, বৰমাক, খুড়াক, জেঠায়েক

- আৰু এইজনী মোৰ সৰুপেহীৰ খুলশালী, কৰবিতা, খুব ভাল গান গায় ........ বৰুনে কলে
কৰবিতাই সৌজন্যসুচক হাহি এটা মাৰিলে । ময়ো হাহিৰে প্ৰত্যুত্বৰ দিলো । কৰবিতা আৰু মই একেলগে ডাইনিং হললৈ গলো ।

কৰবিতাক চিনাকি কৰি দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাছিল । কৰবিতা ইউনিভাৰচিটিৰ ভাৰচিটি উইকৰ ছেকেন্ড বেষ্ট চিংগাৰ আছিল । তাইৰ লগতে ষ্টেজত তবলাবাদকে তবলা বজাইছিল ।

ইশিতা , কৰবিতা আৰু বৰুনৰপৰা বিদায় লৈ গাড়ীত বহিলো । গাড়ীৰপৰা তবলাবাদকলৈ ফোন কৰিলো ।
- কি দোস্ত কি চলি আছে
- বঢ়িয়া
- পি.এইচ.ডি কেতিয়া খতম কৰিবি....... মই কলো
- নাজানো ভাই, চলি আছে আৰু
- কৰবিতাৰ লগত ব্ৰেক আপ হল নেকি
- নাই , কিয়
- হবও পাৰে না
- আৰে পৃথিৱী উলটি যাব কিন্ত কৰবিতা আৰু মোৰ মাজত দৰাৰ নাহে । আমাৰ পিউৰ লাভ, আচল প্ৰেম বুইচ , দো দিল এক জান , তই এইচব কি বুজি পাবি....... তবলাবাদকে কলে
- আচ্চা বাৰু ...... মই ফোনটো কাটি দিলো

দুমাহ পাছত...............
প্ৰত্যাশিতভাৱে তবলাবাদকে ফোন কৰিলে । সি বহুত ফ্ৰাচটেৰেট হৈ আছে । কোনোবা অইলৰ ইঞ্জিনিয়াৰে বোলে কৰবিতাক খেপ দিছে । বিয়াৰ ডেটো বোলে ফাইনেল । কৰবিতাইও তাক পাহৰি যাবলৈ কৈছে ।

তবলাবাদকে খুব ট্ৰে়জেদী ফালিলে । টেমাটো গৰম হৈ গল । সি সুধিলে সি কি কৰা উচিত । সাধাৰনতে এনেকুৱা কেচত মই টিট ফৰ টেট জাতীয় এদভাইচ দিও । কিম্ত এইটো কেচত ২য় পাৰ্টি চিনাকি । সন্দীপদা মোৰ চিনিয়ৰ কলিগ..... গতিকে তবলাবাদকক ডাইভাৰ্ট কৰিবলৈ ডিপ্লমেটিক পেকেজটো মেলিলো....... তাক কলো যে টেনচন লৈ লাভ নাই..... লাইফত কিচুমান বস্ত আহে, যায় আকৌ আহে...এনজয় কৰ, পাহৰি যা আৰু এনজয় কৰ.......মানুহ কুল হব লাগে

সি কিবা বুজিলে নে নাই নুবুজিলো.... মই ফোনটো কাটি দিলো