বেনাম

ৰাতিপুৱা ব্ৰেকফাষ্ট ৰুমৰপৰা ওলাইছো । কাষত ৰনদীপ আৰু প্ৰজাপতি । তিনিওজনে দীৰুদাৰ ফিউচাৰৰ কথা পাতি খোজকাঢ়ি আছো ।

- আৰে বৰদলুই , কেইচা হে ............. সমুখৰপৰা আহি থকা মানুহজনে কলে

সমুখৰ মানুহজন ৱাই কুমাৰ, চীফ ইঞ্জিনিয়াৰ , ৰীগ এটাৰ ড্ৰিলিং ইনচাৰ্জ ।
- ঠিক হে চাৰ ......... মই কলো
- আজকাল চাইট পে ৰেষ্ট-ৱেষ্ট মিলতা হে কি নহী ......... ৱাই কুমাৰে হাহি মাৰি সুধিলে
- ৱক্ট নিকালকে লে লেতে হে...... মইও হাহি মাৰি উত্তৰ দিলো
ৱাই কুমাৰক ক্ৰছ কৰিলো । অলপদুৰ যোৱাৰ পাছত ৰনদীপে সুধিলে
- আচ্ছা বিকাচ দা, আপুনিতো শইকীয়াহে লিখে, ই বৰদলৈ বুলি কিয় মাতিলে
মই হাহি এটা মাৰি কলো ...........
- হে হে, কথা আছে, একদম চিক্ৰেট কেচ এটা আছে
- কি কেচ, কওকনা
- নাই, জেং হৈ যাব
- পিলিজ কওকনা, আমি কাকো নকও, বিদ্যা শপত

ৰনদীপৰ কামোৰ খাই মই কেচটো কৱলৈ ষ্টাৰ্ট কৰিলো ।

ডেৰবছৰমান আগৰ কথা । তেতিয়া ১৪ দিনীয়া অন অফ ষ্টাৰ্ট হোৱা নাই । টু ডেইজ অন-অফ পেটাৰ্নত ডিউটি কৰো । এদিন ডে, পাছৰদিনা নাইট, তাৰ পাছৰ দুদিন অফ । এবাৰ প্ৰথম অফ এটাত ডিব্ৰুগড়লৈ বিয়া এখন খাবলৈ গলো । আবিলি গৈ থাকোতেই বছে ফোন কৰি কলে যে অইন এটা ৰীগত থকা অচিন্তদাই ছুটী লৈছে আৰু পাছদিনা তেওৰ ডিউটিটো মই কৰিব লাগিব । মই বিয়ালৈ আহি থকাৰ কথা কওতেও বছে নুশুনিলে আৰু কলে যে কাইলৈ ডিউটি যাবই লাগিব ।
বিয়াৰপৰা ওভটোতেই ৰাতিপুৱা তিনিটা বাজিল । তাৰ পাছত পাচ বজাত শ্বিফটৰ বাছ ধৰি ৰাতিপুৱা ছটা পোন্ধৰত চাইট পালো । ড্ৰিলিং চলি আছে , ইফালে ৰাতি টোপনি খতি । জান হো তো জাহান হে । গৈয়েই বাংক হাউচত শুই দিলো ।
দহটামান বজাত ধহমহকৈ সাৰ পালো । সাৰপাই দেখিলো কাষত দাত-ওঠ কামুৰি ড্ৰিলিং ইনচাৰ্জ ৱাই কুমাৰ থিয় হৈ আছে ।

- আপ ক্যা কৰ ৰাহে থে......... ৱাই কুমাৰে খঙেৰে সুধিলে
- চাব মে চো ৰাহা থা..... মই কলো
- কিউ, য়া ড্ৰিলিং চল ৰাহা হে আউৰ আপ চো ৰহে হে
- এক্সুৱেলি.........
তাৰ পাছত একো কবলৈ নিদি ৱাই কুমাৰে আধাঘন্টামান মোক লেচন দিলে । মই তলমুৰ কৰি, মুৰ দুপিয়াই হা চাৰ, হা চাৰ কৰি থাকিলো ।
লেচনৰ এন্ডত ড্ৰিলিং ইনচাৰ্জে ডায়েৰী আৰু কলম হাতত লৈ কলে
- আপকা নাম ক্যা হে
- প্ৰাঞ্জল বৰদলৈ ............ মই লগে লগে কলো
- ক্যা
- পি আৰ এ এন জে এ এল, প্ৰাঞ্জল, বি অ আৰ ডি অ এল অ আই, বৰদলৈ, মাই নেম ইজ প্ৰাঞ্জল বৰদলৈ

তেতিয়াৰে পৰা ৱাই কুমাৰে মোক প্ৰাঞ্জল বৰদলৈ বুলি ভাৱে ।
( Pranjal Bordoloi দা লৈ ক্ষমাপ্ৰাৰ্থনাৰে )