ডাৰউইনৰ স্পিচিচ

(1)

এজ ইউজুৱেল ৰনদীপে তুলসীৰ পেকেটটো খুলি ৰজনীগন্ধাৰ পেকেটটোত ভৰালে, অলপ মিক্সাৰটো শ্বেক কৰিলে , ডাঙৰকৈ মুখখন মেলি আধা অংশ মুখত ভৰাই বাকী আধা থকা পেকেটটো ভাজ কৰি পকেটত সুমুৱাই থলে । তাৰপিছত কিছুসময় চোবাই খিৰিকিয়েদি প্ৰথমবাৰ পিকাই দিলে ।

মই ৰনদীপৰ ঠিক কাষৰ চিটত । ৰাতিপুৱা গেলেকীৰ পৰা শ্বিফটৰ বাছখনত ৰনদীপ চাইটলৈ আৰু মই গুৱাহাটীলৈ বুলি ওলাইছো ।
- বিকাচ দা, আপুনি পেটটো কমাওক , কিমানবাৰ যে কৈছো আপোনাক, আপুনি কানসাৰেই নিদিয়ে , নিজৰ কথা নাভাৱে, ঘৰৰ মানুহৰ কথা টো চিন্তা কৰক , এইবাৰ ঘৰলৈ গৈ ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড চেক কৰাব , 400 ৰ ওপৰ হব আপোনাৰ , ভেৰি প্ৰন টু হাৰ্ট এটেক.......... ৰনদীপে খিড়িকিয়েদি আৰু এবাৰ পিকাই দিলে
- ঠিক আছে বাৰু , কৰিম চেক ........ মই কলো

এই বিষয়টো লৈ ৰনদীপে মোক প্ৰায়েই কামোৰ দিয়ে । আনকি ডি.এছ.এত ৰনদীপে মোক চিকেনো বেছিকৈ খাব নিদিয়ে । ৰনদীপৰ মতে মাত্ৰ দুই পিচ চিকেন, তাতকৈ বেছি নহয় । ফলত খোৱাৰ টাইমত মই ৰনদীপৰপৰা লুকাই থাকিবলগীয়াত পৰিছে । ৰনদীপৰ কেনেকৈ কামোৰ দিও ভাৱিবলৈ ধৰিলো ।

- আচ্চা ৰনদীপ তুমি যে ৰজনীগন্ধা খোৱা, দিনত কিমান খোৱা........ মই সুধিলো
- লান্সৰ আগতে পাচ পেকেট, লান্সৰ পাছত পাচ পেকেট....... ৰনদীপে কলে
- মানে দিনে দুশমান টকাৰ
- অ কিয়
- ভাৱাচোন ৰনদীপ, তুমি দিনে দুশ টকাৰপৰা এশ টকালৈ ৰজনীগন্ধা খোৱা যদি কমাই দিয়া ,দিনে এশ টকাকৈ মাহত তিনিহাজাৰ টকা চেভ কৰিব পাৰিবা, সেই তিনিহাজাৰ টকাৰে কোনোবা অভাৱী , গৰিব, নিসহায় মানুহক সহায় কৰি চাবাচোন, কিমান আনন্দ লাগে , পৃথিৱীখনত তেতিয়া তুমি তিনিহাজাৰ টকাৰ ৰজনীগন্ধাৰ লেতেৰা পিকৰ সলনি, অলপ হাহি, অলপ সুখ, অলপ আনন্দৰ সঞ্চাৰ কৰিব পাৰিবা ,আৰু এনেকৈয়ে ইজনে সিজনক কৰা মৰম-ভালপোৱা-সহযোগিতাৰে পৃথিৱীখন এখন বাসোপযোগী ধুনীয়া পৃথিৱী হৈ পৰিব....... মই কলো

তৃতীয়বাৰৰ বাৰে পিকাবলৈ গৈ ৰনদীপ ৰৈ গল । ৰনদীপৰ কান দুখন ৰঙা পৰা স্পষ্টকৈ দেখিবলৈ পালো । একেবাৰে জেগাত পৰিছে কথাটো । মোক কামোৰ দি অহা ৰনদীপৰ ওলোটাই কামোৰ দি এটা সন্টুষ্টি অনুভৱ কৰিলো ।

সেই সময়ত ৰনদীপৰ চেহেৰাত ৱাচড আউট এক্সপ্ৰেচন আৰু মোৰ চেহেৰাত এটা কুল স্মাইল।

(2)

ৰনদীপ লৰাটো বহুত টেলেন্টেড । সি সহজে হাৰ মনা ভকত নহয় ।
- আচ্চা বিকাচ দা, আপুনিটো ডাৰউইনৰ থিয়ৰি পঢ়িছে
- অ
- কি কৈছিল ডাৰউইনে
- চাৰভাইভেল ইজ ডা ফিটেষ্ট, পৰিবৰ্তনীয় পৰিস্থিতিৰ সৈতে যিটো জীৱই নিজকে খাপ খুৱাই লৱ পাৰে সিহে চাৰভাইভ কৰিব পাৰিব , বাকীবোৰ এক্সটিন্ট হৈ যাব
- এক্সেক্টলি , এতিয়া চাওক, যিবোৰ অভাৱী, নিসহায় মানুহ, সিহত তেনেকুৱা কিয়, কাৰন সিহতে চাৰভাইভ কৰিব নোৱাৰে, সিহত যোগ্য হব পৰা নাই কাৰনে ভোগ্যও হব পৰা নাই , আৰু মই যে কোম্পানীৰপৰা দৰমহা পাও,দিনেবাৰ ঘন্টাকৈ কাম কৰাৰ কাৰনে পাও আৰু তাৰ ওপৰতো মই টুৱেন্টি পাৰচেন্ট টেক্স দি আছো ,আৰু চৰকাৰে সেই টেক্সবোৰ কত লগাইছে, দুখীয়া মানুহবোৰৰ নামত, এনেৰেগা, মিড ডে মিল, ইন্ডিৰা আৱাস যোজনা, আল-বাল বহুত যোজনা । চাবলৈ গলে মই উপাৰ্জনৰ টুৱেন্টি পাৰচেন্ট চোন আপুনি কোৱা নিসহায়-অভাৱী মানুহবোৰক দিয়েই আছো । আৰু মই যে ৰজনীগন্ধা খাও, সেইটো মোৰ চখ । মোৰ চখটো মই নিজে কষ্ট কৰি পুৰাইছো , বেলেগৰ কাৰনে মই মোৰ চখৰ লগত কম্প্ৰমাইজ কিয় কৰিম ।

ৰনদীপে আৰু এবাৰ খিড়িকীয়েদি পিকাই দিলে ।

- মানে মই কব খুজিছিলো, হিউমেনিটি বুলিও এটা কথা আছে , বিল গেটছৰ এক্সামপল চোৱা , কিমান চেৰিটি কৰি আছে ..... মই কলো
- হিউমেনিটি আৰু ডাৰউইন একেলগে এক্সিষ্ট কৰিব নোৱাৰে , আৰু বিল গেটছৰ যে এক্সামপল দিলে আপোনাৰ-মোৰ বয়সত বিল গেটছে চেৰিটি কৰিছিল নেকি,তেতিয়া চোন সি পইচা ঘটিছিল, বিজিনেছ বঢ়াইছিল । এতিয়া বুঢ়া বয়সত পইচা ঘটি আমুৱালে, চেৰিটি কৰাৰ চখ জাগিল , চেৰিটি কৰি চখ পুৰাই আছে..... ৰনদীপে কলে
- ও
- যেতিয়া মই বিল গেটছৰ নিচিনা ধনী হৈ যাম, তেতিয়া চেৰিটি কৰিম, বা যেতিয়া ৰজনীগন্ধা খোৱাৰ চখৰ সলনি চেৰিটি কৰাৰ চখ জাগিব, তেতিয়া ৰজনীগন্ধাৰ বাদ দি চেৰিটি কৰিম ।

ৰনদীপ বহুত টেলেন্টেড । এন.আই.টিৰ পাচ আউট । আৰ্গুমেন্টত মই ৰনদীপক বলে নোৱাৰো । আৰু কিবা কলে নিজৰ কথাৰ সপক্ষেকিমান যুক্তি দি মোক নেফানেফ কৰিব ঠিকনা নাই ।

- মানে ৰনদীপ, যেনেকৈ ৰজনীগন্ধা তোমাৰ চখ, তেনেকৈ ডি.এছ.এ ত পেট ভৰাই চিকেন খোৱাটোও মোৰ চখ দিয়াচেোন....... মই কলো
- ঠিক আছে, আজিৰেপৰা আপোনাৰ খোৱাৰ ওপৰত মই চকু নিদিও......... ৰনদীপে কুল স্মাইল এটা দি কলে

(3)

বাছ আহি নাজিৰা পালে । মই নামিলো । ইয়াৰপৰা অইন বাছত শিৱসাগৰ গৈ তাৰপৰা গুৱাহাটীলৈ চুপাৰ ধৰিব লাগিব । চাইটৰপৰা ৰিটাৰ্ন হোৱা অ.এন.জি.চিৰ বাছ এখনত উঠিলো । কন্ডাক্টৰটো মোৰ ওচৰলৈ আহিল । দহটকা এটা দিলো । নিয়মমতে এমপ্লয়িয়ে বাছত পইচা নিদিলেও হয় , কিন্ত বাছৰ ড্ৰাইভাৰকেইটা বৰ ধুৰন্ধৰ । সিহতে ৰাষ্টাত পেচেঞ্জাৰ উঠাব ঠিকেই কিন্ত ভাড়া নিদিয়া এমপ্লয়িয়ে ৰাষ্টাত হাত ডাঙিলে বাছ নৰখায় । আগতে মইও অইন চাইটৰ বাছত পইচা নিদিছিলো , কিন্ত বহুতবাৰ এনে তিতা-কেহা অভিজ্ঞতা হোৱাৰ পাছত পৰিস্থিতিৰ লগত খাপ খুৱাই দহটকা ভাড়া এটা দি দিও । কোম্পানীৰ বাছত ভাড়া দিয়াটো একপ্ৰকাৰৰ চাৰভাইভেল ষ্ট্ৰেটেজি বুলিব পাৰি ।

শিৱসাগৰৰ পৰা এ.এছ.টি.চিৰ এয়াৰকন্ডিচন বাছখনত টিকেট ললো । এক নম্বৰ চিটটো ললো । এইটো চিটত আগৰ মানুহজনে চিট হাউলাই টেনচন দিয়া ঝামেলা নাই । সোফালৰ চিটটোত কলেজীয়া ছোৱালী এজনী । কানত হেডফোন লৈ আছে , কথা পাতি আছে নে গান শুনি আছে ধৰিব নোৱাৰিলো । বাহিৰত প্ৰখৰ ৰদ , ফোনটো চুইচ অফ কৰি চিটটো হাওলাই চকু দুটা মুদি দিলো ।

দিনৰ বাৰ বজাত বোকাখাট পালো । বাছ ৰখিল । বাছৰপৰা নামি অনুভৱ কৰিলো যে সচাকৈয়ে প্ৰচন্দ গৰম পৰিছে , নৰমেল বাছত অহা হলে সিজি গলোহেতেন ।

বাছ নগাও সোমাল । ডাব এটা খাই ললো । আৰু দুঘন্টা পাছত গুৱাহাটী পাই যাম । দীৰুদাক ফোন লগালো , দীৰুদাই খুব ট্ৰেজেদী ফালিলে, বছে বোলে খুব কামোৰ দি আছে । মই গুৱাহাটী গৈ আছো বুলি কোৱাত দীৰুদা আচৰিত হল ।
- কেনেকে মেনেজ কৰিলি বে, এদিন আগতেই ফুটি দিলি .......... দীৰুদাই দুখেৰে সুধিলে
- চাৰভাইভেল ইজ দা ফিটেষ্ট, এডাপটেচন উইথ চাৰাউনডিংচ , কুল ......... মই কলো

নগাওৰপৰা ফৰলেনত কোবাল গতিৰে বাছ চলি আছে । তেতিয়াই লাগিল কেনাটো । ৰহাত বাছখন ৰৈ গল । ইঞ্জিন বন্ধ । এজন দুজনকৈ কেইজনমান মানুহ বাছৰ পৰা নামিল । বাকীবোৰ বাছতে বহি আছে । কন্ডাক্টৰে কলে যে তেল শেষ হল । তেল শেষ হোৱাৰ কথা শুনি কেইজনমান পেচেঞ্জাৰৰ মাথা গৰম হৈ গল । ষ্টেচনত কটা টিকেটৰ ভাড়া ড্ৰাইভাৰ-কন্ডাক্টৰে ঘুৰাই দিব নোৱাৰাৰ কথা শুনাৰ লগে লগে এটা উত্তপ্ত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হল ।

দুবছৰমান আগতে হোৱা হলে ময়ো উত্তপ্ত পৰিস্থিতিত যোগ দি এ.এছ.টি.চিৰ অফিছত ফোন কৰি কনজিউমাৰ কৰ্ট-চৰ্টৰকথা কৈ তেল অনাই গাড়ী ষ্টাৰ্ট কৰাই লৈ আহিলোহেতেন ।

চাৰিটা বাজিছে , প্ৰচন্ড ৰদ , ভাৰ মে জায়ে দুনিয়া, বেছি মগজমাৰি কৰি লাভ নাই । বেগটো লৈ নামি আহিলো । পেচেঞ্জাৰ কেইজনমান কি কৰা যায় আলোচনাত ব্যস্ত , ড্ৰাইভাৰে ডিজেল বেচে, এনেকৈয়ে চৰকাৰী নিগম ডুবে, চৰকাৰখনেই বেয়া ,মাৰ-পিট নকৰিলে ইহত চিধা নহয় ইত্যাদি কথা কানত পৰিল ।

কন্ডাক্টৰজনে ফোনত কাৰোবাৰ লগত কথা পাতি আছিল ।
- আচ্ছা, মোৰ অলপ আৰ্জেন্সি আছে, এ.এছ.টি.চিৰ আৰু বাছ আহি আছে নহয়, নেক্সটখনত মোক এডজাষ্টকৰি দিব .......... মই কলো

কন্ডাক্টৰজনে চকুৰ চাৱনিৰে হব বুলি কলে । দহমিনিটৰ পাছত ৰঙা বাছ এখন আহিল, তিনিচুকীয়া-গুৱাহাটী চুপাৰ । ৰেডি হৈয়ে আছিলো , বাছখন ৰখাৰ লগে লগে জপিয়াই উঠি দিলো । বাছখনত মাত্ৰ দুটা চিট খালী আছিল । তাৰে এটাত বহি দিলো । এতিয়া টেনচন নাই, টাইমত গুৱাহাটী গৈ পাম ।

ছটা বজাত গুৱাহাটী পালো । বাংকিং, এডজাষ্টমেন্ট, মেনেজ, মেনিপুলেট কৰি দীৰুদাতকৈ এদিন আগতে গুৱাহাটী পোৱা মোৰ নিজকে পৰিবৰ্তিত পৰিস্থিতিৰ লগত খাপ খুৱাই চাৰভাইভ কৰি থকা ডাৰউইনৰ স্পিচিচটোৰ দৰে লাগিল ।