অন্নপ্ৰাশন

দীৰুদাৰ লগত শ্বিফট মিলি আছে । আমাৰ ১৪ দিনীয়া ডিউটি একেলগে আৰম্ভ হয় আৰু শেষো একেলগে হয় । অফৰ চৈধ্য দিন দুয়োজনে টাইম পাচ কৰাৰ অকেজন বিচাৰি থাকো ।

ৰাতিপুৱা ৫ বজাত টোপনি ভাগিল । বিচনাত আৰু দুইলুটি মাৰিলো । নাই টোপনি নাহে । ব্ৰাছডালত কলগেট লগাই ওলাই ৰাষ্টালৈ গলো । পেটুৱা মানুহ দুটাই হাফপেন্ট পিন্ধি খোজ কাঢ়ি আছে । মৰ্নিং ৱাক । দুই পেটুৱাৰ পাছে পাছে দাত ঘহি ঘহি ৱাকিং ষ্টাৰ্ট কৰি দিলো । ৱাকিঙত এঘন্টা গল । ছয় বাজিল । ৰাতি ১০ বজাত টোপনি যাও । এতিয়াও ১৬ ঘন্টা আছে । দিনটো কেনেকৈ টাইম কিল কৰো আজি । টিভিটো অন কৰি ললো ।

এনেতে ফোনটো বাজিল । পুৱাই পুৱাই দীৰুদাই ফোন কৰিছে
- বল একঠাইত ভিজিট দি আহো.........দীৰুদাই কলে
- কত........মই সুধিলো
- চিচি যে , আজি বাচ্চাটোৰ অন্নপ্ৰাশন আছিল যে
- অ, বঢ়িয়া, কুল ... মই কলো

চিচিদা কলেজত মোৰ চিনিয়ৰ আছিল, দীৰুদাৰ ক্লাছমেট, ৰঙিয়াত ঘৰ । এতিয়া কথাটো হল যে লাইন বাছত লটিঘটি খোৱাৰ দুয়োটাৰে ইচ্ছা নাই আৰু ৰঙিয়ালৈ গাড়ী চলোৱাৰ কনফিডেন্স দুয়োটাৰে নাই । গতিকে ঠিক হল যে দীৰুদাই ড্ৰাইভাৰ এজন লৈ আহিব । ৯ টা বজাত ওলাম ।

এঘন্টা দেৰিকে দীৰুদা মোৰ ঘৰ পালেহি । হাতত হাফ হেলমেট এটা ।

- বল বাইকতে যাও , ড্ৰাইভাৰ-চ্ৰাইভাৰৰ লাফৰা নকৰো , ৪৫ কিলমিটাৰহে, গেলেকী টু চিবচাগৰ টাইপ, এডভেন্সাৰ কৰি গৈ থাকিম আৰু

দীৰুদাৰ ১৯৯৯ মডেলৰ হিৰো স্পেলডাৰত উঠি দিলো । লখৰা হৈ জালুকবাৰীৰ ভাজবোৰ পাইছোহি
- অন্নপ্ৰাশনত গিফট দিব লাগে নেকি... দীৰুদাই সুধিলে
- নো আইডিয়া... মই কলো
- ৰহ আইডিয়া লৈ লও, নহলে ইজ্বত ডুবি যাব

কাৰোবাৰ ফোন কৰি দীৰুদাই কনফাৰ্ম কৰি ললে যে গিফট লব লাগিব । মালিগাৱৰ দোকান এখনত সোমালো । দীৰুদাই বাতি চেট-ডিনাৰ চেট কেইটাত চকু ফুৰাই দোকানীজনক কলে...... মিডিয়াম ৰেঞ্জত গিফট এটা দেখুৱাকচোন
- কাৰ কাৰণে... দোকানীয়ে সুধিলে
- মানে বাচ্চা এটা........... মই কলো
- কিমান ডাঙৰ
- চাৰি-পাচমাহমান হব, বাচ্চাক ভাত খুওৱা অকেজন এটা হয় যে, অন্নপ্ৰসন্ন
- আমাৰ ইয়াত অন্নপ্ৰাশনৰ গিফট নাপাব আগলৈ বাচ্চাৰ আইটেমৰ দোকান এখন আছে তাত চাওকচোন

দোকানৰপৰা ওলাই দুয়োটাই ডিচকাচ কৰিলো । যাক গিফট দিম তাৰ কামত অহা বস্ত হব লাগিব । বহুত দিচকাচনৰ পাছত চেৰেলেকৰ পেকেট দুটা কিনিলো । এটা হুইট, আনটো এপল ফ্লেভাৰ ।
চেৰেলেকৰ পেকেট দুটা ৰঙীন কাগজৰে গিফট পেক কৰি উঠি দোকানৰ লৰাজনে হাহি মাৰি কলে..... চেৰেলেকৰ গিফট পেক কৰা মোৰ এইটো প্ৰথম অভিজ্ঞতা

গিফট লোৱাৰ পাছত আকৌ জাৰ্নি ৰিজিউম কৰিলো । চানগ্লাছযোৰে কোনোমতে চকু দুটা ধুলিৰ পৰা বচাই ৰাখিছে ।

কোনোমতে চিচিদাৰ ঘৰ পালোগৈ । দীৰুদাই বাচ্চাটোক গিফটটো হেন্ড ওভাৰ কৰিলে । বাচ্চাই কিউট হাহি এটা মাৰিলে ।
- গিলাছ নে বাতি, চাইজ চাই বাতি যেনেই লাগিছে..... চিচিদাই কলে
- ধুৰ তোৰ নিচিনা পাইছ নেকি, বাচ্চাৰ ডাইৰেক্ট কামত অহা বস্ত আছে.... দীৰুদাই উত্তৰ দিলে
বহুত ভোক লাগি আছিল । খানাত মাছ আৰু মাংস দুয়োটা আছিল । নিজৰ ঘৰত খোৱাৰ দৰে দকচি দিলো । লালমোহন মোৰ প্ৰিয় । চাৰিটা পেটত সুমুৱাই থলো ।
খানা খাই চিচিদাৰ ড্ৰয়িংৰুমত চিচিদাৰ লগত জকচ মাৰি ফেনৰ হাৱা খাই আছো । ৰুমটোলৈ অলপ বয়সীয়া মানুহ এগৰাকী সোমাই আহিল ।
- তোৰ লগৰ অ.এন.জি.চিৰ অফিচাৰ অহাৰ কথা আছিল নহয় , এতিয়ালৈ আহি পোৱা নাই নেকি, ভিতৰৰ টেবিলতে খোৱাৰ যোগাৰ কৰিছিলো
- অহ জেঠাই, ইহতে খালেই নহয়...... চিচিদাই আমাক দেখুৱাই কলে

আমি জেঠাইৰ ফালে চাই চেটিচফাইড স্মাইল দিলো । জেঠাইয়ে আমাক ভালকৈ নিৰীক্ষণ কৰিলে, তাৰ পাছত কলে....... তোমালোক সেই মামৰে ধৰা মটৰচাইকেলখনত অহা নাছিলা জানো, বাহিৰত যে আছে, বকুলডালৰ তলত
- হয় ....... মই কলো
- মই আকৌ ডাঙৰ গাড়ীত মানে ভাৰ্না-চাৰ্নাত আহিব বুলিহে ভাবিছিলো
- মানে , বাইকত বেলেগ মজা এটা আছে... দীৰুদাই কলে
- থোৱাহে , কিহৰ মজা, কমচে কম কোম্পানীৰ মান-সন্মানৰ কথা তো চিন্তা কৰা, মই আকৌ ইমানপৰে তোমালোকক টেন্ট হাউচ পাৰ্টিৰ মানুহ বুলিহে ভাৱি আছিলো

দীৰুদাৰ চেটিচফাইড স্মাইলটো ডিম হৈ পৰিল । মই যিমান পাৰো মোৰ চেটিচফাইড স্মাইলটো ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিলো ।